Π.Αντωνίου | Επίκαιρο το αίτημα της μείωσης του ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου

Δύο αναρτήσεις του Tornos News σχολιάζει ο κ.Περικλής Αντωνίου, που διετέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Λέσβου. Η μια ανάρτηση αφορά την αναφορά του Διευθύνοντος Συμβούλου της TUI Sebastian Ebel ότι ο τουρισμός χρειάζεται περισσότερη προσοχή από τις κυβερνήσεις και η δεύτερη την πρόταση της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου για μείωση του ΦΠΑ στα Δωδεκάνησα.

Γράφει ο κ.Αντωνίου στην επιστολή του στο Tornos News:

Εξαιρετικού ενδιαφέροντος αμφότερες οι αναρτήσεις σας, που θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ´όψη από τους αρμοδίους, επικεντρώνοντας τη προσοχή τους ακόμα περισσότερο στο τι μέτρα παίρνουν, τι κάνουν κ.α. οι ανταγωνίστριες μας χώρες, δεν είμαστε μόνοι μας στο πλανήτη.

Όντως απαιτείται μεγαλύτερη προσοχή από τις Κυβερνήσεις, κυρίως σε ότι αφορά επιβαρύνσεις/φόρους και «γραφειοκρατικές και ξαφνικές αποφάσεις». 

Άποψη, που φαίνεται να συμμερίζονται διεθνείς θεσμικοί Φορείς και συνάδελφοι τους της Ε.Ε., αλλά και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τα κατά καιρούς Ψηφίσματα, Οδηγίες, Δηλώσεις Αξιωματούχων, Γνωμοδοτήσεις, Εκθέσεις, Διακηρύξεις, Συστάσεις κλπ. 

Όλοι υπερασπιζόμενοι Πολιτικές για Ανταγωνιστικότητα, Νησιωτικότητα, Βιώσιμη Ανάπτυξη κ.α., ιδιαίτερα υπέρ των νησιών και της φορολογικής ελάφρυνσης (γενικότερα) της Τουριστικής Βιομηχανίας, καθιστώντας προτεραιότητα τους την ενημέρωση των Κυβερνήσεων για τις δυσμενείς επιπτώσεις της αύξησης της φορολογίας στη τουριστική δραστηριότητα και συνακόλουθα στην Οικονομία, Κοινωνία, με π.χ. ενδεικτικά, συρρίκνωση εισοδημάτων/τζίρων, ανεργία, λουκέτα ή και αφελληνισμό επιχειρήσεων, απο επένδυση, έλλειψη ρευστότητας, μείωση εισροών στα Δημόσια, Ασφαλιστικά και άλλα Ταμεία (και επιβολή νέων επιβαρύνσεων προς αντιστάθμιση των μειώσεων, φαύλος κύκλος δηλαδή) κλπ,κλπ, ών ουκ έστιν αριθμός.

 Με αφορμή και ευκαιρία τις παραπάνω αναρτήσεις του Tornos News και ιδιαίτερα το ενδιαφέρον υπόμνημα της Ένωσης Ξενοδόχων Ροδου, με την εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία του, που ο Πρόεδρος της κος Ιωάννης Παπαβασιλείου παρέδωσε στον κο Πρωθυπουργό, θέτουμε υπ´όψη τα παρακάτω, υπερασπιζόμενοι τη μείωση του ΦΠΑ (αν όχι και άλλων επιβαρύνσεων), πάντα μέσα στα πλαίσια των δημοσιονομικών αντοχών της Χώρας, αλλά και κυρίως της παραπέρα ενίσχυσης της ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ του τουριστικού προϊόντος, προκειμένου η Τουριστική Βιομηχανία να καταστεί ακόμα πιο ΒΙΩΣΙΜΗ, με ότι τούτο συνεπάγεται για τη Κοινωνία και Οικονομία..., υπέρ της Κοινωνικής και Εδαφικής Συνοχής και Οικονομικής Σύγκλισης, αδιαπραγμάτευτοι στόχοι του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου.

Πιστεύουμε ότι η όποια μεταβολή του καθεστώτος ΦΠΑ, γίνεται, (ή πρέπει να γίνεται), περισσότερο με οικονομικά κριτήρια και λιγότερο (αν όχι καθόλου) με πολιτικά.

Να βλέπουμε δηλ. περισσότερο το Δάσος και λιγότερο το δένδρο. Και τούτο διότι αύξηση της Ανταγωνιστικότητας του Ελληνικού Τουριστικού Προϊόντος, σημαίνει αύξηση αφίξεων, άρα εσόδων/τζίρων, επενδύσεων, απασχόλησης, κατανάλωσης, ρευστότητας, επιπλέον εισροές στα Δημόσια, Ασφαλιστικά κ.α. Ταμεία κλπ, ενώ μείωση της τουριστικής κίνησης, λόγω μείωσης της Ανταγωνιστικότητας ... «κατάρρευση» των πάντων.

Καθόσον οι συντελεστές ΦΠΑ (αλλά και όλες οι επιβαρύνσεις) πρέπει να «λειτουργούν» στη πράξη, με Κοινωνική ευαισθησία και Αναπτυξιακή προοπτική.

Να είναι κυρίως εργαλεία ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗΣ Πλούτου, Απασχόλησης, Επενδύσεων, Ευκαιριών, Δημόσιων Υποδομών/Ανωδομών, Προγραμμάτων/Πόρων κ.α. και όχι άδικοι, αντιαναπτυξιακοί και καθόλου φιλικοί ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ολόκληρων Χωρών ή Περιφερειών (και ακόμα χειρότερα νησιωτικών, ακριτικών, σε κλίμα έντασης, λόγω και των ανιστόρητων αναφορών των γειτόνων μας), μέσα στην ΕΕ, κόντρα στις Αρχές και Αξίες της, που πρεσβεύει, εκπροσωπεί και υπηρετεί.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδίων και Τουρισμού (WTTC) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού (UNWTO) συχνά έχουν παρέμβει για το θέμα της φορολογίας στο Τουρισμό, καθιστώντας «προτεραιότητα την ενημέρωση των Κυβερνήσεων και άλλων εμπλεκομένων με το τομέα, για τις επιπτώσεις, που επιφέρει στην Οικονομία, η αύξηση της φορολογίας στη Τουριστική δραστηριότητα, αντιμετωπίζοντας το Τουρισμό ως ΠΗΓΗ ΕΣΟΔΩΝ και όχι, όπως θα έπρεπε, σαν ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟ ΑΙΤΙΑ ΕΣΟΔΩΝ» και τους «Τουρίστες ως πηγή προσόδων και όχι ως παραγωγούς εισοδήματος».

Μάλιστα σύμφωνα με το WTTC ο όποιος φόρος πρέπει να είναι «έξυπνος», σύμφωνος με πέντε αρχές/κριτήρια: Συμβατός με τις γενικές αρχές του δικαίου, αποδοτικός, καθαρός, δίκαιο μέσο παραγωγής εισοδήματος και αποτελεσματικό εργαλείο ανάπτυξης.

Ανάλογες αναφορές για ευνοϊκότερη φορολογική πολιτική, χαμηλότερο ΦΠΑ κλπ, έχουν γίνει κατά καιρούς και από το Τραπεζικό Τομέα, καθώς και από το Ελληνο-Αμερικανικό Επιμελητήριο για μείωση ΦΠΑ στο 6% στα ξενοδοχεία.

 Με τη Συνθήκη Προσχώρησης της Ελλάδος, το 1981, στη τ.ΕΟΚ, θεσμοθετήθηκε ειδικό καθεστώς, μειωμένων συντελεστών κατά 30%, για τα νησιά των Νόμων Λέσβου, Χίου, Σάμου, Δωδεκανήσου, Κυκλάδων και τα νησιά Σαμοθράκη, Θάσο, Βόρειες Σποράδες, Σκύρο και διατηρήθηκε και μετά τη λειτουργία της Εσωτερικής Αγοράς, με την Οδηγία 92/77/ΕΟΚ και ενσωματώθηκε στην  Οδηγία 2006/112/ΕΚ και από τον Ίαν. 2018 μόνο στα νησιά Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ικαρία και Λέρο και από Ιουλ.21 και Κώ,  ως πληττόμενα από το Προσφυγικό, που «μεταλλάχθηκε» σε Μεταναστευτικό, με δομές εν λειτουργία.

 Το αίτημα της μείωσης του ΦΠΑ, ιδιαίτερα για την Αιγαιοπελαγίτικη Πολυνησία, ακριτική/εσχατιά της ΕΕ, δημογραφικά και γεωπολιτικά «ευαίσθητη», καθίσταται ξανά επίκαιρο, αλλά και εφικτό, λόγω:

* της ολοένα αναβαθμιζόμενης Οικονομίας μας, με διεθνή αναγνώριση των επιτευγμάτων της, επιβραβευμένη τελευταία από τις Αγορές

* της απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, να εγκρίνει Πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ύστερα από αίτημα του Ιταλικού Δήμου Καμπιόνε Ντ´ Ιτάλια, για τη πλήρη εξαίρεση του από την εδαφική εφερμογή της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ για το ΦΠΑ, συνεκτιμώντας τη γεωγραφική του ιδιαιτερότητα, τις συνθήκες πρόσβασης του, γειτνίασης του με την αναπτυγμένη Οικονομία της Ελβετίας, την ανάγκη ισότιμου Ανταγωνισμού κ.α., δεδομένα και συνθήκες, που προσομοιάζουν και χαρακτηρίζουν τα νησιά μας

* του ότι το άρθρο 120 της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ, εξακολουθεί να επιτρέπει στην Ελλάδα να εφαρμόζει συντελεστές μέχρι και 30% χαμηλότερους, των αντίστοιχων που ισχύουν στην υπόλοιπη Ελλάδα, με αδιαπραγμάτευτο στόχο τη μόνιμη θέσπισης τους και σε εκείνα τα νησιά, που αναίτια (ή και ανεύθυνα?) καταργήθηκαν

* του ότι οι συντελεστές ΦΠΑ: Γενικός, Διαμονή, Εστίαση, στις Ευρωπαϊκές και Ανταγωνίστριες μας Χώρες (συμπεριλαμβανομένης και της ... Τουρκίας), στη πλειοψηφία τους, είναι χαμηλότεροι και σε ορισμένες περιπτώσεις πολύ χαμηλότεροι/μικροί μονοψήφιοι (μέχρι και μηδενικοί στα τρόφιμα), των αντίστοιχων δικών μας

* Της δήλωσης της Ρουμάνας, κας Κορίνα Κρέντζου, τέως Επιτρόπου Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ε.Ε., σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα δεν ζήτησε ποτέ από την Ε.Ε., ως είχε και έχει δικαίωμα λόγω Δημοσιονομικής προσαρμογής, Μεταναστευτικού και όχι μόνο, να παρεκκλίνει από την, από το 1979, Συνθήκη Προσχώρησης της στη τ.ΕΟΚ.

Να σημειωθεί ότι η χώρα μας προσχώρησε ως ΕΝΙΑΙΑ οντότητα, Νησιωτική και Ηπειρωτική μαζί και όχι χωριστά, όπως προσχώρησαν άλλες χώρες, οι Νησιωτικές Περιφέρειες/Προορισμοί των οποίων απολαμβάνουν ειδικά προνόμια και ευνοϊκή μεταχείριση και

* του γεγονότος ότι είναι προτιμότερο για όλους, να έχουμε μεγαλύτερους τζίρους/εισοδήματα. απασχόληση, επενδύσεις, κατανάλωση, ρευστότητα κ.α., με χαμηλότερες επιβαρύνσεις, παρά το ... αντίθετο, μικρότερους τζίρους κλπ, με υψηλότερες επιβαρύνσεις!, οπότε και το ολικό ισοζύγιο, εισροών μείον εκροών, θα είναι θετικό.

* Τέλος με δεδομένες τις συστάσεις Ευρωπαίων Αξιωματούχων και ειδικότερα του Επιτρόπου των Οικονομικών της Ε.Ε. κου Π.Μοσκοβισί, σύμφωνα με τον οποίο «Τα νησιά αποτελούν μέρος του τελωνειακού εδάφους της Ε.Ε. και του εδάφους, που εφαρμόζεται η Οδηγία ΦΠΑ, βάσει της από 1979 Συνθήκης Προσχώρησης της Χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι μέχρι σήμερα η Ελλάδα δεν ζήτησε, ως είχε και έχει, το δικαίωμα εξαίρεσης των νησιών της (ιδιαίτερα των Προσφυγόπληκτων) από το έδαφος εφαρμογής του ΦΠΑ, δικαίωμα και λόγω δημοσιονομικής προσαρμογής», για το οποίο όμως η Ε.Ε. δεν έχει λόγους να το προτείνει.

Υπέρ του αιτήματος της μείωσης των συντελεστών ΦΠΑ, στα υπ´οψη νησιά του Αιγαίου, μεταξύ άλλων, συνηγορούν και τα παρακάτω:

* Το από 04.02.16 Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με την ειδική κατάσταση των νησιών [(2015/3014/(RSP)]

* Το άρθρο 174 (και το 175) της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ε.Ε. (ΣΛΕΕ), που αναγνωρίζει τα μόνιμα μειονεκτήματα των νησιών, οφειλόμενα στη φυσική και γεωγραφική τους θέση —δυσχεραίνοντας τη φυσική τους κατάσταση και παρακωλύοντας την επίτευξη Οικονομικής, Κοινωνικής και Εδαφικής Συνοχής— που και συνιστούν την ειδική τους κατάσταση, πέρα των διαφορών, μειονεξιών και ιδιαιτεροτήτων τους, επομένως και της ανάγκης για ειδική αντιμετώπιση, όπως επιβάλλουν και οι Συνθήκες Άμστερνταμ και Λισσαβόνας.

* Την, από 07.05.14, ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ (στη διάρκεια της Ελλ. Προεδρίας), που ορίζει τη ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ, ως μια από τις βασικές προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Θαλάσσιων Μεταφορών στο σχεδιασμό Πολιτικών της Ένωσης.

* Την Οδηγία του Συμβουλίου 2006/112/ΕΚ, σύμφωνα με την οποία έχουν χορηγηθεί σε ορισμένα Ευρωπαϊκά νησιά ειδικές φορολογικές ρυθμίσεις, ως αντιστάθμισμα στα μόνιμα φυσικά, γεωγραφικά και ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ τους μειονεκτήματα, ζητώντας οι ρυθμίσεις αυτές να συνεχίσουν να υφίστανται, ιδίως στα Κράτη Μέλη που βρίσκονται σε Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής, άποψη με την οποία συμφωνούν και συνηγορούν υπέρ της μείωσης φόρων Διεθνείς Θεσμικοί Οργανισμοί (ΠΟΤ, WTTC).

* Τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, με θέμα «Ειδικά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν τα νησιά» (1229/2011).

* Την Οδηγία 92/77/ΕΚ, για εξαίρεση Ελληνικών νησιών από την εφαρμογή κοινού καθεστώτος ΦΠΑ στα Κράτη Μέλη

* Την ερώτηση προς την Επιτροπή σχετικά με τη Νησιωτικότητα (0-000013-Β8-0106/2016), καθώς και τη κατοχύρωση της στη Χώρα μας, από το αρθρ. 101 του Συντάγματος (ΦΕΚ 85/Ά/18.04.2001), «Ερμηνευτική δήλωση: Ο κοινός Νομοθέτης και η διοίκηση όταν δρα κανονιστικά έχουν υποχρέωση να λαμβάνουν υπ´όψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών περιοχών».

* Το σκεπτικό του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  της 19ης Ιουνίου 2020 σχετικά με το Τουρισμό και Μεταφορές το 2020 και μετά [(2020/2649(RSP)] και της εγκριθείσας (Ιουλ.2022) τροποποίησης του χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων της Ελλάδος, για υψηλοτέρα μέγιστα ποσά ενίσχυσης, των πλέον μειονεκτικών περιοχών (μεταξύ των οποίων αναφέρονται οι Περιφέρειες Νοτίου και Βορείου Αιγαίου).

* Τη Κοινοτική Οδηγία 2009/49/EC, που ενθαρρύνει την εξαίρεση από τον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ την ΕΣΤΙΑΣΗ, ως Κλάδου ΕΝΤΑΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ιδιότητα που χαρακτηρίζει απόλυτα και εντονότερα το Ξενοδοχειακό Κλάδο της Τουριστικής Βιομηχανίας, που είναι και Εξωστρεφής, Συναλλαγματοφόρος, Εντάσεως Παγίων (πέρα της Απασχόλησης), δίχως όμως να απολαμβάνει τα «προνόμια» των Εξαγωγών και της Βιομηχανίας

* Τη Διακήρυξη του Συνεδρίου, με θέμα «Κυκλική Οικονομία, Εδαφική Συνοχή και Νησιωτικότητα» (Βαλέτα, Μαρτ 2017), υπέρ της στήριξης των νησιών, ως περιοχών με ιδιαίτερα γεωγραφικά, οικονομικά, κοινωνικά και άλλα χαρακτηριστικά.

* Την έκτη Έκθεση της Επιτροπής για την Οικονομική, Κοινωνική και Εδαφική Συνοχή (COM(2014)0473).

* Τις διατάξεις του Ν.4150/2013 εφαρμογής «Ρήτρας Νησιωτικότητας».

* Τους χαμηλούς συντελεστές ΦΠΑ ανταγωνιστριών μας χωρών, «αναπάντεχο» ...  δώρο (μας) στους Ανταγωνιστές μας.

* Λόγοι Δημόσιου και Εθνικού Συμφέροντος

* Το ετήσιο ολικό δημοσιονομικό κόστος της μείωσης των συντελεστών ΦΠΑ ή της επιστροφής τους στους, προ Κρίσης, ισχύοντες Πανελλαδικά, στη Διαμονή (από 13% στο 6,5%), Εστίαση (από 24% στο 13%), Μεταφορές, υπό-πολλαπλάσιο του αντίστοιχου οφέλους από την αύξηση Τζίρων/Εισοδημάτων, Απασχόλησης, Επενδύσεων, Κατανάλωσης, Ρευστότητας, Εισροών στα Δημόσια, Ασφαλιστικά και άλλα Ταμεία κλπ.

* Το ιδιαίτερα υψηλό κόστος ζωής και με τα προβλήματα ... προσβασιμότητας και με την ολογοπωλιακή (?) κατάσταση και αυθαίρετη (?) τιμολογιακή πολιτική στις Μεταφορές, που πλήττουν Ανταγωνιστικότητα και «μειώνουν» τη χρησιμότητα του Μεταφορικού Ισοδύναμου

* Την Αρχή της Αναλογικότητας και Ανταποδοτικότητας

* Την Αρχή της Ίσης Μεταχείρισης, αναφερόμενοι στην αποδοχή του αιτήματος του Ιταλικού Δήμου Καμπιόνε Ντ´ Ιτάλια 

....τα οποία καθιστούν λογικό το αίτημα των νησιωτών και εφικτή τη μείωση των συντελεστών ΦΠΑ (ή επιστροφής τους στα, προ Κρίσης, επίπεδα), κοντά στα αντίστοιχα του Ανταγωνισμού, βέβαιοι ότι η σχέση Ωφέλεια : Κόστος της αιτούμενης μείωσης του ΦΠΑ, θα είναι δημοσιονομικά θετική (μεγαλύτερη της μονάδος).

Τέλος προκειμένου να «καμφθούν οι όποιες ενδεχόμενες αντιδράσεις/αιτιάσεις/αρνήσεις, (προερχόμενες από το Εσωτερικό η και το Εξωτερικό), που ίσως «σθεναρά» θα προβληθούν για τη μη μείωση του ΦΠΑ, προτείνεται η άμεση εξεύρεση Αναπτυξιακών Ισοδύναμων, που να αντισταθμίζουν μέρος ή και το σύνολο των υποτιθέμενων μειώσεων των εισπράξεων του Δημοσίου. Τέτοια Ισοδύναμα θα μπορούσαν να είναι π.χ. αυξήσεις (της τάξεως λίγων λεπτών του ευρώ ανά μονάδα υλικού) των τιμών  προϊόντων, όχι ιδιαίτερα υγιεινών ή καρκινογόνων ή και υλικών μη φιλικών προς το περιβάλλον κλπ, όπως π.χ. ενδεικτικά καπνού, αλκοόλ ή και οικοδομικών υλικών π.χ. αμίαντος κ.α.

Υ/Γ: Εξ ίσου ενδιαφέρουσα και με εξαιρετικά αποτελέσματα στην αναπτυξιακή πορεία των νησιών, είναι και η δημιουργία, έστω πιλοτικά στην αρχή, θεματικών Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ), μια ...  «βέλτιστη πρακτική», που έχει υιοθετηθεί διεθνώς, με «κερδισμένες», τόσο τις περιοχές που τις έχουν «φιλοξενήσει», όσο και τις χώρες στις οποίες ανήκουν!