Προοπτικές ανταγωνιστικότητας του ελληνικού τουρισμού | Μανώλης Γιαννούλης

• Άρθρο του Μανώλη Γιαννούλη, Αναπληρωτή Προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων

Ο ελληνικός αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εξαγωγικούς κλάδους της χώρας, που δραστηριοποιείται σε ένα έντονα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον. Κάθε καθυστέρηση στις υποδομές ή στις ρυθμιστικές αποφάσεις επηρεάζει την εμπειρία του επισκέπτη, ενώ κάθε επιβάρυνση στο κόστος λειτουργίας αποτυπώνεται άμεσα στη θέση μας στην αγορά. Είναι λοιπόν κρίσιμο να διασφαλιστεί ότι η θετική πορεία των τελευταίων ετών θα έχει συνέχεια, μέσα από συντονισμένες έγκαιρες αποφάσεις.

Σήμερα η χώρα μας καλείται να αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις που συνδέονται με το φορολογικό βάρος στη διαμονή, το υψηλό ενεργειακό και λειτουργικό κόστος, καθώς και με ελλείψεις σε δημόσιες υποδομές. Ζητήματα όπως τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, η διαχείριση απορριμμάτων και οι μεταφορές δεν αποτελούν δευτερεύουσες παραμέτρους· είναι αναπόσπαστο μέρος της τουριστικής εμπειρίας και επηρεάζουν καθοριστικά την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.

Παράλληλα, αξίζει να υπογραμμιστεί η σπουδαία ιδιαιτερότητα: ο ξενοδοχειακός κλάδος λειτουργεί 50 συναπτά έτη με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που διασφαλίζει δίκαιες αμοιβές και όρους απασχόλησης. Η πρόσφατη ΣΣΕ προβλέπει από το τρέχον έτος κατώτατο βασικό μισθό 950,00 ευρώ, ενώ έχουν δρομολογηθεί και νέα εργαλεία, όπως το Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης, που ενισχύουν την προοπτική των εργαζομένων. Πρόκειται για ένα σαφές μήνυμα υπευθυνότητας και κοινωνικής συνοχής.

Η πολιτεία, από την πλευρά της, έχει τη δυνατότητα να στηρίξει αυτή την προσπάθεια με στοχευμένες παρεμβάσεις. Μια σταδιακή προσαρμογή του ΦΠΑ στη διαμονή προς τα επίπεδα του ευρωπαϊκού μέσου όρου θα ενίσχυε ουσιαστικά την ανταγωνιστικότητα της χώρας, ενώ η μείωση του τέλους ανθεκτικότητας και η σαφής πρόβλεψη της ανταποδοτικότητας του θα διαμόρφωνε ένα πιο δίκαιο πλαίσιο για όλους. Στο πεδίο της εργασίας, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών σε κλάδους με ενεργές Συλλογικές Συμβάσεις θα μπορούσε να προσφέρει ώθηση στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και στη δημιουργία περισσότερων ευκαιριών απασχόλησης, χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο τα δημόσια έσοδα.

Εξίσου σημαντική είναι η ολοκλήρωση του Ειδικού Χωροταξικού για τον Τουρισμό και των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων, ώστε να υπάρξει σαφής και σταθερός ορίζοντας για τις επενδύσεις.

Τέλος, η αναβάθμιση των υποδομών –από τα δίκτυα ηλεκτρισμού και ύδρευσης μέχρι τη διαχείριση απορριμμάτων και τις μεταφορές– αποτελεί προϋπόθεση για την ενίσχυση της εμπειρίας του επισκέπτη και για τη διατήρηση της διεθνούς φήμης της χώρας.

Ο τουρισμός είναι στρατηγικό κεφάλαιο για την Ελλάδα. Για να συνεχίσει να αποδίδει αξία σε επιχειρήσεις, εργαζόμενους, τοπικές κοινωνίες και δημόσια οικονομικά, χρειάζεται μια συνεκτική εθνική στρατηγική που θα βασίζεται στη συνεργασία κράτους και αγοράς, στην έγκαιρη λήψη αποφάσεων και στη θεσμική συνέπεια. Με πολιτική βούληση και τεχνοκρατικό σχεδιασμό, η Ελλάδα μπορεί να διατηρήσει και να ενισχύσει το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα στη διεθνή τουριστική σκηνή. Το στοίχημα είναι συλλογικό και η στιγμή για να το κερδίσουμε είναι τώρα.