Γερμανικό δικαστήριο | Σοβαρός λόγος ακύρωσης κρουαζιέρας η κλοπή φαρμάκων κατά τη μεταφορά στο λιμάνι

Μια ασυνήθιστη αλλά ουσιαστική για τους διοργανωτές ταξιδιών υπόθεση εκδικάστηκε πρόσφατα στο Πρωτοδικείο του Μονάχου, φέρνοντας στο προσκήνιο τα όρια της ευθύνης των διοργανωτών σε οργανωμένα πακέτα διακοπών. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι από το Σλέσβιχ-Χόλσταϊν της Γερμανίας δικαιώθηκε από τη Δικαιοσύνη μετά την απόφασή του να ακυρώσει κρουαζιέρα, επειδή κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους προς το λιμάνι εκλάπησαν ζωτικής σημασίας φάρμακα από τον χώρο αποσκευών του λεωφορείου.

Το χρονικό της υπόθεσης

Το ζευγάρι, ηλικίας 75 και 77 ετών, είχε κλείσει κρουαζιέρα από το Αμβούργο έναντι 1.678 ευρώ, ποσό που περιλάμβανε και τη μεταφορά από τον κεντρικό σταθμό λεωφορείων της πόλης έως το λιμάνι. Κατά τη διάρκεια του σύντομου αυτού ταξιδιού, το χειραποσκευές τους –ένα μικρό τρόλεϊ με προσωπικά αντικείμενα και βασικά φάρμακα όπως υποτασικά και σκευάσματα για τη χοληστερίνη– φυλάχθηκαν στον χώρο αποσκευών του λεωφορείου.

Όταν έφτασαν στο λιμάνι, διαπίστωσαν ότι η αποσκευή τους είχε κάνει «φτερά». Η απώλεια των φαρμάκων προκάλεσε εύλογο πανικό στους δύο ηλικιωμένους, οι οποίοι έκριναν ότι η επιβίβαση στο πλοίο, χωρίς την απαιτούμενη φαρμακευτική αγωγή, έθετε σε κίνδυνο την υγεία τους. Έτσι, αποφάσισαν να μην ταξιδέψουν.

Ο διοργανωτής αρνήθηκε πλήρη ευθύνη

Το ζευγάρι αξίωσε την πλήρη επιστροφή του ποσού της κρουαζιέρας και επιπλέον 460 ευρώ για τα χαμένα αντικείμενα. Ο ταξιδιωτικός διοργανωτής κατέβαλε 216,90 ευρώ, απορρίπτοντας τα υπόλοιπα αιτήματα με το επιχείρημα ότι επρόκειτο για ένα «γενικό κίνδυνο κλοπής», που δεν συνιστούσε σοβαρό λόγο ακύρωσης. Υποστήριξε μάλιστα πως οι επιβάτες θα έπρεπε είτε να έχουν τα φάρμακά τους στην τσάντα χειρός είτε να έχουν επιβλέψει την αποσκευή τους καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής.

Η Δικαιοσύνη δεν συμμερίστηκε τις απόψεις του διοργανωτή

Ωστόσο, το Πρωτοδικείο του Μονάχου δεν αποδέχθηκε την επιχειρηματολογία της εταιρείας. Με την απόφαση (Αρ. Πρωτ. 223 C 12480/23), που πλέον είναι τελεσίδικη, το δικαστήριο αναγνώρισε ότι η απώλεια της συγκεκριμένης αποσκευής συνιστά ουσιώδη ταξιδιωτική έλλειψη («erheblicher Reisemangel»), διότι αφορούσε ζωτικής σημασίας φάρμακα για την υγεία των επιβατών.

Το δικαστήριο υπογράμμισε ότι ο βασικός κανόνας των οργανωμένων ταξιδιών είναι ότι ο διοργανωτής αναλαμβάνει την ευθύνη για όλα τα μέρη της ταξιδιωτικής αλυσίδας – και αυτό περιλαμβάνει και τις μεταφορές που περιλαμβάνονται στο πακέτο. Από τη στιγμή που ο βραχίονας της μεταφοράς αποτελεί μέρος του ταξιδιού, ο διοργανωτής οφείλει να διασφαλίσει την ασφάλεια των αποσκευών και την εύρυθμη μεταφορά των επιβατών και των ειδών τους.

Το δικαστήριο για το δικαίωμα ακύρωσης

Στην απόφαση τονίζεται χαρακτηριστικά:

• «Δεν ήταν εύλογο να ζητηθεί από τους ενάγοντες να επιβιβαστούν σε ένα ταξίδι που ενδέχεται να θέσει την υγεία τους σε κίνδυνο».

Η ευθύνη για την αποσκευή μεταφέρθηκε στον διοργανωτή τη στιγμή που τοποθετήθηκε στον χώρο φύλαξης του λεωφορείου. Το δικαστήριο σημείωσε ότι το ζευγάρι δεν είχε καμία υποχρέωση να παρακολουθεί την αποσκευή του κατά τη διάρκεια της διαδρομής.

Η ετυμηγορία

Το δικαστήριο καταδίκασε τον διοργανωτή να επιστρέψει 1.551,10 ευρώ από το συνολικό ποσό της κράτησης, μαζί με τους αντίστοιχους τόκους. Όσον αφορά την απαίτηση για αποζημίωση υλικών ζημιών, το δικαστήριο έκανε δεκτό μόνο ένα μικρό ποσό, 90 ευρώ, διότι δεν προσκομίστηκαν επαρκή στοιχεία για την αρχική αξία ή τον χρόνο απόκτησης των αντικειμένων.

Συμπέρασμα: Σαφές μήνυμα στους τουριστικούς φορείς

Η απόφαση αυτή αναδεικνύει τη σημασία της ολιστικής ευθύνης του διοργανωτή σε οργανωμένα ταξίδια και της ανάγκης πρόβλεψης έκτακτων περιστατικών. Ιδίως όταν πρόκειται για ευάλωτες ομάδες, όπως ηλικιωμένοι ταξιδιώτες με χρόνια νοσήματα, οι τουριστικοί πάροχοι οφείλουν να διασφαλίζουν με κάθε τρόπο την ασφάλεια και την υγεία τους – όχι μόνο εν πλω, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της εμπειρίας τους.

Πρόκειται για μια απόφαση που μπορεί να αποτελέσει δεδικασμένο και να επηρεάσει μελλοντικές υποθέσεις σε όλη την Ευρώπη, καθώς υπογραμμίζει τον αυξημένο βαθμό φροντίδας που οφείλουν οι διοργανωτές ταξιδιών σε ευαίσθητες ομάδες επιβατών.