Γιάννης Χατζής: "Ώρα μηδέν" για υποδομές, φορολογία και βραχυχρόνιες μισθώσεις στα Ελληνικά νησιά

Για στοχευμένες πολιτικές που θα επιτρέψουν στις υφιστάμενες επιχειρήσεις των Ελληνικών νησιών να παράγουν υψηλή προστιθέμενη αξία για ένα βιώσιμο μέλλον των κατοίκων και των επισκεπτών, κάλεσε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ) κ. Γιάννης Χατζής, μιλώντας σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες για τη διασύνδεση και βιώσιμη ανάπτυξη των ευρωπαϊκών νησιών.

Η εκδήλωση διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του Ευρωβουλευτή και πρώην Προέδρου ΝΔ κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στο πλαίσιο της Αντιπροεδρίας του στη Διακοινοβουλευτική Ομάδα για τις Θάλασσες, τα Νησιά και τις Παράκτιες Περιοχές (SEARICA).

Ο κ. Χατζής εστίασε στην στήριξη των τοπικών υποδομών, στη διασφάλιση επαρκούς συνδεσιμότητας, στην προσαρμογή των φορολογικών επιβαρύνσεων και στην άμεση αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης των βραχυχρόνιων μισθώσεων.

Διαβάστε την τοποθέτησή του: "Αξιότιμα Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Εκλεκτοί προσκεκλημένοι,

Σας ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία να απευθυνθώ σε εσάς σήμερα, σε ένα θέμα που είναι θεμελιώδες για το κοινό μας μέλλον. Μιλώ σε εσάς όχι μόνο ως εκπρόσωπος του ελληνικού τουριστικού τομέα, αλλά – και κυρίως – ως άνθρωπος που ζει μόνιμα σε νησί και γνωρίζει την νησιωτική ζωή εκ των έσω.

Ας ξεκινήσω από το αυτονόητο: Η ζωή στα νησιά δεν είναι εύκολη. Η πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση και βασικές υποδομές είναι εύθραυστη με τρόπους που παραμένουν αόρατοι για τους περισσότερους. Και παρ’ όλα αυτά, το κόστος ζωής είναι υψηλό: το ίδιο λίτρο γάλα, η ίδια κιλοβατώρα ρεύματος, η ίδια σακούλα τσιμέντου κοστίζουν πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στην ηπειρωτική χώρα. Παρά τις δυσκολίες, τα νησιά μας επιτελούν λειτουργίες απολύτως κρίσιμες για το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον. Αποτελούν πύλες για τις διασυνοριακές ροές, κόμβους εποχικής εργασίας, κρίσιμα σημεία για τη ροή ενέργειας και τη θαλάσσια μεταφορά. Και η ικανότητά τους να αντεπεξέλθουν σε αυτές τις λειτουργίες – παρά τις πιέσεις όπως η ακανόνιστη μετανάστευση και οι κλιματικές διαταραχές – απειλείται σήμερα.

Στη χώρα μου, ο τουρισμός αντιστοιχεί σχεδόν στο ένα τρίτο του έμμεσου ΑΕΠ, και περίπου δύο τρίτα αυτής της αξίας παράγονται στα νησιά. Ο τουρισμός, επομένως, είναι για εμάς η διατομεακή μηχανή που στηρίζει δραστηριότητες στον κατασκευαστικό κλάδο, στη γεωργία, στην ενέργεια και στη ναυτιλία. Ωστόσο, σε περιοχές με περιορισμένες υποδομές και πεπερασμένη προσφορά κατοικίας, η ανεξέλεγκτη τουριστική ανάπτυξη γεννά μια νέα σειρά προκλήσεων. Αυτό που ξεκίνησε ως πολύτιμο εισόδημα για ένα τοπικό νοικοκυριό, εξελίχθηκε σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που εκτοπίζει κατοίκους και αφήνει πίσω του κατακερματισμένες κοινότητες. Θα μπορούσα να μοιραστώ πολλές ιστορίες για τις σοβαρές επιπτώσεις αυτής της κατάστασης – αλλά για να σεβαστώ τον χρόνο σας, θα περάσω απευθείας στο πολιτικό δια ταύτα.

Ζώντας την πραγματικότητα των νησιών καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, διαπιστώνω καθημερινά την επείγουσα ανάγκη για στήριξη των τοπικών υποδομών, για διασφάλιση επαρκούς συνδεσιμότητας, για προσαρμογή των φορολογικών επιβαρύνσεων (όπως ο ΦΠΑ), και για άμεση αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης των βραχυχρόνιων μισθώσεων που επιβαρύνουν τις δημόσιες υπηρεσίες, στρεβλώνουν την αγορά κατοικίας και καλλιεργούν ένα κλίμα αποστροφής απέναντι στον τουρισμό. Σας καλώ, λοιπόν, να εστιάσετε σε στοχευμένες πολιτικές που θα επιτρέψουν στις υφιστάμενες επιχειρήσεις να επανεπενδύσουν και να επαναπροσδιορίσουν τη θέση τους ως παραγωγοί υψηλής προστιθέμενης αξίας, διασφαλίζοντας τελικά ένα βιώσιμο μέλλον για τους κατοίκους και τους επισκέπτες των νησιών μας.

Κυρίες και κύριοι, η Ελλάδα έχει πάνω από 227 κατοικημένα νησιά, στα οποία ζει περίπου το 15% του πληθυσμού της. Πολλά από αυτά βρίσκονται πάνω στα θαλάσσια σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τρίτες χώρες. Αν η Ευρώπη θέλει να είναι σοβαρή ως προς την κοινωνική της συνοχή, πρέπει να είναι σοβαρή και ως προς τα νησιά της. Χωρίς στοχευμένες επενδύσεις, επαρκή συνδεσιμότητα και μακροχρόνιο σχεδιασμό υποδομών, πολλά από αυτά τα μέρη δεν θα μπορέσουν ποτέ να επιτελέσουν τον ρόλο τους.

Επιτρέψτε μου να είμαι ξεκάθαρος: Το στρατηγικό βάθος της ίδιας της Ευρώπης εξαρτάται από το μέλλον των νησιών της. Δεν πρόκειται για περιθωριακά εδάφη, αλλά για τα ζωντανά σύνορα της Ένωσής μας. Όταν επενδύσεις σε υποδομές παρακάμπτουν αυτά τα μέρη – είτε λόγω τεχνικών δυσκολιών είτε λόγω έλλειψης "επενδυτικής όρεξης" – δεν χάνουμε απλώς οικονομικές ευκαιρίες. Χάνουμε ανθρώπους. Χάνουμε επιρροή. Και τελικά, υπονομεύουμε την ικανότητά μας να διατηρήσουμε τη ζωή εκεί όπου είναι στρατηγικά περισσότερο αναγκαία.

Γι’ αυτό είμαι εδώ: για να προωθήσω έναν διάλογο πολιτικών που κατανοούν ότι αυτό που διακυβεύεται δεν είναι απλώς η διατήρηση ενός τρόπου ζωής. Είναι η ίδια μας η ευρωπαϊκή ταυτότητα. Γιατί είναι στα νησιά που δοκιμάζονται πιο σκληρά οι αξίες μας – η αλληλεγγύη, η ανθεκτικότητα και η συνοχή.

Είμαι επίσης εδώ για να μεταφέρω το συναίσθημα των ανθρώπων της νησιωτικής Ευρώπης: Εμείς θα μείνουμε σ’ αυτά τα μέρη. Θα στηρίξουμε τα σχολεία, τους ηλικιωμένους, τις τοπικές μας κοινότητες. Θα αντιμετωπίσουμε τις αντιξοότητες. Θα επενδύσουμε σε καλύτερες θέσεις εργασίας, γιατί είμαστε περήφανοι που είμαστε οι πρεσβευτές της ευρωπαϊκής ταυτότητας στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της Ένωσής μας.

Αξιότιμα μέλη της ευρωπαϊκής μας κοινότητας, έχετε αποδείξει ξανά και ξανά τη δέσμευσή σας στις αξίες που υπερβαίνουν σύνορα και γενιές. Σας καλώ, λοιπόν, να τιμήσετε ξανά αυτή την παρακαταθήκη. Να δείξετε ότι όχι μόνο οι αξίες σας έχουν σημασία, αλλά και ότι τα νησιά μας έχουν σημασία για την Ευρώπη".