Η αύξηση του κόστους ζωής και η ενεργειακή κρίση μειώνει το διαθέσιμο εισόδημα για ταξίδια

Η αύξηση των τιμών ως αποτέλεσμα της ενεργειακής κρίσης αλλά και άλλων παραγόντων μειώνει, εκ τω πραγμάτων, το διαθέσιμο εισόδημα για ταξιδιωτικές αποδράσεις.

Πρόκειται για μία εξέλιξη που μπορεί να γίνει πιο εμφανής το 2023 αν δεν αλλάξει κάτι προς το καλύτερο τον προσεχή Χειμώνα.  

Πάντως, η εμπειρία από παρόμοιες ενεργειακές κρίσεις του παρελθόντος, δείχνει ότι μια ταχεία άνοδος και κλιμάκωση των τιμών της χονδρεμπορικής αγοράς ενέργειας, συνήθως ακολουθείται από μια, εξίσου ταχεία, αποκλιμάκωσή της. Ωστόσο, σύμφωνα τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις,  κάτι τέτοιο δεν φαίνεται ότι θα συμβεί στην τρέχουσα κατάσταση, αφού όπως επανειλημμένως δηλώνουν οι αναλυτές,  «Οι τιμές ήρθαν για να μείνουν».

Οι αιτίες της εμφάνισης του νέου αυτού δεινού, είναι πολλές και πολύπλοκες. Μεταξύ άλλων, η πανδημία του κορωνοϊού που έπαυσε σχεδόν κάθε ανθρώπινη και οικονομική δραστηριότητα, μειώνοντας απότομα τη ζήτηση σε πρώτες ύλες, όπως είναι το φυσικό αέριο, οδήγησε στην αποσυμφόρηση των δεξαμενών αποθήκευσης του, εκτιμώντας λανθασμένα ότι η τιμή του θα συνεχίζει να κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα. Σημαντική συμβολή, είχε και το ασφυκτικό πλαίσιο για τις ανθρακούχες μονάδες παραγωγής ενέργειας, οι οποίες καταβάλλουν υψηλό κόστος για την απόκτηση των δικαιωμάτων εκπομπών τους, κόστος που μετακυλά στην τιμή χονδρικής του παραγόμενου ρεύματος.

Αυτό, σε συνδυασμό με την αδυναμία των υφιστάμενων σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας να καλύψουν μεγάλο μέρος των ενεργειακών αναγκών, αλλά και τις μισοάδειες αποθήκες της Ευρώπης, αναγκαστικά οδήγησε στην αξιοποίηση των εν λόγω ακριβών πηγών ενέργειας, εκτινάσσοντας περαιτέρω την τιμή τους.

Τα ανωτέρω γεγονότα, σε συνδυασμό και με τα απροκάλυπτα γεωπολιτικά παιχνίδια που οδηγούν σε αθέτηση των όρων των συμβολαίων παροχής φυσικού αερίου στην Ευρώπη, κατέστησε το φυσικό αέριο χρηματιστηριακό είδος, όπως ακριβώς το πετρέλαιο, αλλά οδήγησε και σε μία κρίση ισάξια με εκείνη του 1973, την έως σήμερα σοβαρότερη ενεργειακή κρίση στην ιστορία.

Φυσικό επακόλουθο όλων αυτών, ήταν και η ενίσχυση του δολαρίου, που έφερε το ευρώ σε χαμηλό 20ετίας και σε απόλυτη ισοτιμία με το αμερικανικό νόμισμα, ενώ πριν έναν χρόνο το ευρώ άξιζε 1,18 δολάρια- απόλυτα λογικό, καθώς οι ΗΠΑ δεν αντιμετωπίζουν τα ενεργειακά ζητήματα της Ευρώπης και κατ’ επέκτασης η παραγωγικότητά τους είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα.  

Κοιτάζοντας όλη αυτή την εικόνα, είναι αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι ο τουρισμός παγκοσμίως ανακάμπτει -και στη χώρα μας τουλάχιστον, εκτιμάται ότι θα αγγίξει, αν όχι ξεπεράσει, τα επίπεδα του 2019. Παρ’ όλα τα διακλαδιζόμενα προβλήματα, όπως είναι τα χαοτικά ζητήματα των αεροπορικών εταιρειών, η πολυσυζητημένη έλλειψη προσωπικού και οι ανεπαρκείς υποδομές, ο ισχυρός πυλώνας της οικονομίας πασχίζει και πάλι να «βγάλει το φίδι από την τρύπα». 

‘Όμως αυτή τη φορά, δεν είναι το ίδιο όπως με την τοπική δεκαετή οικονομική κρίση που έπληξε τη χώρα τα προηγούμενα χρόνια.  Οι τουριστικές επιχειρήσεις γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα έσοδά τους θα εκτοξευτούν-το ίδιο όμως και τα έξοδά τους. Το ίδιο ωστόσο γνωρίζουν- και ήδη βιώνουν- και οι καταναλωτές. Γι’ αυτό στις περισσότερες χώρες είναι «μαγκωμένοι» και μπορεί μεν να χρησιμοποιούν τα εκ του κορωνοϊού οικονομικά τους αποθέματα για διακοπές "εκδίκησης", όμως πόσοι είναι αυτοί οι τουρίστες και πόσο μπορούν να κάνουν τη διαφορά για να σώσουν την κατάσταση.

Οι υπόλοιποι το ξανασκέφτονται, κάνουν στροφή θα έλεγε κανείς από τις αρχικές ταξιδιωτικές τους αποφάσεις. Γι’ αυτό και γεμίζουν οι παραλίες της Αγγλίας από Άγγλους μέσα στον Ιούλιο, γεγονός πρωτοφανές, και γι’ αυτό παραμένουν γεμάτα αυτοκίνητα τα αστικά μας κέντρα στη μέση του καλοκαιριού-γιατί κανείς δεν λέει να φύγει για περισσότερες από 3-4 ημέρες. Και κανείς, κυρίως στην κατηγορία των μικρομεσαίων εισοδημάτων, δεν αφήνεται στην ανεμελιά των διακοπών, γνωρίζοντας ότι ο χειμώνας που έρχεται, θα είναι εξίσου δύσκολος.