Μελέτη PwC: Ο οδικός χάρτης μετασχηματισμού του κλάδου των προμηθειών 

H ψηφιοποίηση των διαδικασιών, η ιχνηλασιμότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας και η αξιολόγηση των προμηθευτών, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των ελληνικών επιχειρήσεων 

Τις τρέχουσες εξελίξεις και τάσεις αναφορικά με την ψηφιοποίηση των λειτουργιών και διαδικασιών προμηθειών, παρουσιάζει η έρευνα της PwC για τον Ψηφιακό Μετασχηματισμό των Προμηθειών το 2022. H μελέτη διεξήχθη ανάμεσα σε στελέχη τμημάτων προμηθειών στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της παγκόσμιας έρευνας Digital Procurement του διεθνές δικτύου της PwC. 

Η έρευνα εστιάζει στους βασικούς τομείς επένδυσης, την πορεία ψηφιοποίησης, τους παράγοντες επιτυχίας και τους βασικούς μοχλούς μετασχηματισμού. 

Συγκεκριμένα, στη χώρα μας, σύμφωνα με τα στελέχη του κλάδου, κορυφαία στρατηγική προτεραιότητα για τα τμήματα αγορών είναι η μείωση του κόστους σε ποσοστό 47%, ενώ διεθνώς το αντίστοιχο ποσοστό είναι 27%.

Δεύτερη προτεραιότητα για την Ελλάδα αποτελεί η «Εύρεση και Διαχείριση Προμηθευτών» καθώς με τον τρόπο αυτό οι επιχειρήσεις μπορούν να ενισχύσουν την αγοραστική τους δύναμη, να συγκρατήσουν το συνολικό κόστος κτήσης TCO (Total Cost of Ownership), αλλά και να ελαχιστοποιήσουν τον κίνδυνο από πιθανές διαταραχές στην εφοδιαστική αλυσίδα. Αντίθετα, η διαχείριση κινδύνων και κρίσεων είναι πιο σημαντική στις χώρες του εξωτερικού σε σύγκριση με την Ελλάδα.

Αναφορικά με την πορεία ψηφιοποίησης του κλάδου έως το 2025 και σε σύγκριση με τα παγκόσμια δεδομένα της έρευνας, τα θέματα που προκαλούν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα εγχώρια τμήματα προμηθειών είναι η ψηφιοποίηση όλου του εύρους των διαδικασιών Source-to-Pay από την ανάλυση της αγοράς προμηθευτών μέχρι τη συμβολαιοποίηση και την πληρωμή του τελικού τιμολογίου, η ιχνηλασιμότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας μέχρι επίπεδο N-tier, ή αλλιώς τους προμηθευτές των προμηθευτών και, τέλος, η αξιολόγηση των προμηθευτών σε χρόνο, απόκριση, ποιότητα, τιμή και συνολικό κόστος διαχείρισης. 

Αντίστοιχα, χαμηλότερη προτεραιότητα έχουν η παρακολούθηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα καθώς και η ψηφιοποίηση της διαχείρισης κινδύνων.

Μεταξύ των διαφορετικών κλάδων της βιομηχανίας, κορυφαίες προτεραιότητες των τμημάτων προμηθειών αποτελούν η μείωση του κόστους (34%) και η εύρεση και διαχείριση προμηθευτών (17%). Στους κλάδους παροχής υπηρεσιών, τα στελέχη επικεντρώνονται στη μείωση του κόστους (39%) και στον ψηφιακό μετασχηματισμό (21%).

Αναφορικά με τα επόμενα βήματα, οι μεσαίες επιχειρήσεις στους κλάδους της βιομηχανίας και των υπηρεσιών -που κατά κανόνα είναι λιγότερο ψηφιοποιημένες- σχεδιάζουν να επενδύσουν στον ψηφιακό τους μετασχηματισμό κατά μέσο όρο 580 χιλιάδες ευρώ ετησίως έως το 2025. Αντίστοιχα, μεγάλες και πολύ μεγάλες εταιρείες σχεδιάζουν κατά μέσο όρο επενδύσεις 1,75 εκατ. ευρώ το χρόνο. 

Ο Θανάσης Σπανός, Partner, Head of Customer and Operations, PwC Ελλάδας αναφέρει  σχετικά : « Βελτιστοποίηση της διαδικασίας αγορών, ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης, ιχνηλασιμότητα, βελτίωση των σχέσεων με τους προμηθευτές και η δυνατότητα παρακολούθησης των στοιχείων σε πραγματικό χρόνο είναι μερικά μόνο από τα οφέλη που υπόσχεται ο ψηφιακός μετασχηματισμός των τμημάτων προμηθειών. Οι ελληνικές επιχειρήσεις επενδύουν συστηματικά στην ψηφιοποίηση των διαδικασιών τους, αναγνωρίζοντας τα πολλαπλά οφέλη που μπορεί να επιφέρουν όχι μόνο για τα τμήμα προμηθειών αλλά συνολικά στον οργανισμό. Ωστόσο, για την επιτυχή μετάβαση σε αυτό το μοντέλο λειτουργίας είναι  απαραίτητο οι επιχειρήσεις να λάβουν υπόψη τους εκτός από την τεχνολογία κι άλλους παράγοντες, όπως η διαλειτουργικότητα μεταξύ των Προμηθειών και των λοιπών τμημάτων του οργανισμού, το οργανωτικό μοντέλο και πρωτίστως τον ανθρώπινο παράγοντα.»

Σε παγκόσμιο επίπεδο τα κυριότερα ευρήματα της έρευνας είναι τα εξής:

●     Το 77% των εταιρειών είναι εξοπλισμένες με εξειδικευμένες, ψηφιακές λύσεις τύπου source to pay, που σχετίζονται με τη συνολική διαχείριση των προμηθευτών, ξεκινώντας από την εύρεση και τη διαπραγμάτευση μαζί τους και καταλήγοντας στην τιμολόγηση. 

●     Τα τμήματα προμηθειών επιδιώκουν να ψηφιοποιήσουν κατά μέσο όρο το 72% των διαδικασιών τους μέχρι το 2025. 

●     Οι μεσαίες επιχειρήσεις, που κατά κανόνα υστερούν στο ζήτημα της ψηφιοποίησης, σχεδιάζουν να αυξήσουν σημαντικά τις σχετικές επενδύσεις τους, ενώ οι μεγάλες και πολύ μεγάλες εταιρείες θα τις διατηρήσουν στα σημερινά επίπεδα. Σε απόλυτους αριθμούς, κατά μέσο όρο, οι επιχειρήσεις σκοπεύουν να επενδύσουν 1,28 εκατ. ευρώ ετησίως έως το 2025 για το σκοπό αυτό. Το ποσό αυτό είναι κατά 33% υψηλότερο σε σχέση με το 2020, όταν η μέση επένδυση ήταν 965.000 ευρώ.

●     Πάνω από το 80% των εταιρειών με υψηλό επίπεδο ψηφιοποίησης των διαδικασιών εξασφαλίζει υπεραξία χάρη στην εύκολη πρόσβαση στα δεδομένα. Εντούτοις, το 55% των εταιρειών εξακολουθούν να δυσκολεύονται να αξιοποιήσουν τα δεδομένα που έχουν στη διάθεσή τους.

●     Οι τρεις κορυφαίες στρατηγικές προτεραιότητες για τα τμήματα αγορών είναι η μείωση του κόστους (43%), η απόκτηση και διαχείριση προμηθευτών (24%) και η ψηφιοποίηση διαδικασιών (12%). Αντίστοιχα, τομείς μειωμένης προτεραιότητας θεωρούνται η διαχείριση κινδύνων (11%  μείωση), η απόκτηση ταλέντων (μείωση κατά 7%) και η στρατηγική διαχείριση των προμηθειών (3% μείωση).

●     Ένας στους τρεις επικεφαλής των τμημάτων προμηθειών εστιάζουν στην εφαρμογή καινοτόμων λύσεων που αφορούν την υιοθέτηση κριτηρίων ESG και την ιχνηλασιμότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας. Το 27% των εταιρειών, χρησιμοποιούν ήδη ή πειραματίζονται με λύσεις και εφαρμογές για την παρακολούθηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα των προμηθευτών.

●     Το 90% των τμημάτων προμηθειών δηλώνουν ότι ανησυχούν για ψηφιακές απειλές με το 27% από αυτά έχουν πέσει θύμα ψηφιακής επίθεσης, γεγονός που αποδίδεται στον υψηλότερο βαθμό ψηφιοποίησης των διαδικασιών τους. 

●     Σύμφωνα με την έρευνα, 57% των ερωτηθέντων αναγνωρίζουν ως προϋπόθεση επιτυχίας για την υλοποίηση ενός έργου ψηφιοποίησης τη διευρυμένη συνεργασία εντός των εργασιακών μοντέλων, τη σωστή οργάνωση και πρωτίστως τον ανθρώπινο παράγοντα. 

Μπορείτε να βρείτε τη μελέτη με τα ελληνικά ευρήματα εδώ.

Η έρευνα διεξήχθη με τη συμμετοχή ερωτηθέντων από 64 χώρες και γεωγραφικές περιοχές: Μαρόκο, Νιγηρία, Νότια Αφρική, Αλγερία, Κένυα, Αγκόλα, Τυνησία, Μαλάουι, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Γκαμπόν, Καναδάς, Ηνωμένες Πολιτείες, Κολομβία, Βραζιλία, Μεξικό, Βενεζουέλα, Κόστα Ρίκα, Αυστραλία, Ιαπωνία, Μαλαισία, Βιετνάμ, Ινδονησία, Σιγκαπούρη, Χονγκ Κονγκ, Ινδία, Κίνα, Ταϊλάνδη, Πακιστάν, Καζακστάν, Βιρμανία, Νέα Ζηλανδία, Αφγανιστάν, Νότια Κορέα, Τουρκία, Γαλλία, Ελλάδα, Ισπανία, Ρωσία, Γερμανία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο, Λουξεμβούργο, Βέλγιο, Ολλανδία, Σουηδία, Ιρλανδία, Τσεχία, Δανία, Ιταλία, Νορβηγία, Λευκορωσία, Αυστρία, Φινλανδία, Σερβία, Κροατία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Λίβανος, Κουβέιτ, Μπαχρέιν , Ομάν, Ιορδανία