Φάκελος Βάνκαου | Εμπνευσμένο από την Άλκηστη του Ευριπίδη στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου

Τι θα σήμαινε μια επιστροφή από το αιώνιο ταξίδι;

Η Άλκηστη του Ευριπίδη συναντά την ψυχεδελική επιστημονική φαντασία στον Φάκελο Βάνκαου —ένα νέο έργο του Ηλία Μαγκλίνη σε σκηνοθεσία Σύλλα Τζουμέρκα, που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στις 5 και 6 Αυγούστου, στο Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου.

Ο Φάκελος Βάνκαου είναι μια από τις δυο παραστάσεις του φετινού καλλιτεχνικού προγράμματος του Φεστιβάλ, που εντάσσονται στον Κύκλο Contemporary Ancients, υποστηρίζοντας τον διάλογο της σύγχρονης δραματουργίας με το Αρχαίο Δράμα. Ένα πρωτοποριακό εγχείρημα που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2021 και αφορά στην απευθείας ανάθεση νέων δραματικών κειμένων, με αφετηρία αρχαία έργα, σε Έλληνες συγγραφείς, αυτή τη φορά προερχόμενους από τον χώρο της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.

Κάπως έτσι βρέθηκε ο βραβευμένος συγγραφέας Ηλίας Μαγκλίνης να «ξαναδιαβάζει» την ευριπίδεια Άλκηστη και να δημιουργεί τον Φάκελο Βάνκαου. Και στη συνέχεια να συναντιέται με τον επίσης βραβευμένο και πολυταξιδεμένο σκηνοθέτη του σινεμά, αλλά και εκλεκτικά, του θεάτρου, Σύλλα Τζουμέρκα, για να ξανα-αφηγηθούν τον αλλόκοτο μύθο σε ένα ολοκαίνουργιο πλαίσιο: αυτή τη φορά, σε ένα μακρινό, ολόφωτο μέλλον, εκεί όπου όλα είναι πιθανά, στη σκηνή, το σπίτι και τον πορτοκαλεώνα του Αρχαίου Θεάτρου της Μικρής Επιδαύρου. 

«Πιστεύεις ακόμα ότι αυτό που έκανε ο Χριστός στον Λάζαρο ήταν ένα θαύμα; Ότι δεν ήταν τερατωδία;»  αναρωτιούνται, μαζί με μια εξαιρετική και απρόβλεπτη σύνθεση ηθοποιών και καλλιτεχνικών συντελεστών από το θέατρο και το σινεμά.

Σημείωμα του συγγραφέα Ηλία Μαγκλίνη:

Όταν αναχωρείς για ένα ταξίδι κάτι αφήνεις πάντοτε πίσω σου. Και κάτι άλλο βρίσκεις εκεί που πας. Αλλά και όταν επιστρέφεις, κάτι αφήνεις και εκεί, στον «άλλο» προορισμό όπου βρέθηκες. Επιστρέφοντας σπίτι σου, γυρίζεις πάντοτε κάπως αλλιώς.

Δεν είναι τυχαίο πράγμα η λεγόμενη «νεύρωση του ταξιδιού»: αυτή η αγωνία που καταλαμβάνει ορισμένους –μεταξύ αυτών και εμένα– κάμποσες ημέρες πριν από την αναχώρηση. Ή η μελαγχολία –μαζί με μιαν αλλόκοτη αδημονία– λίγες ημέρες πριν την επιστροφή. 

Τι γίνεται, λοιπόν, όταν μιλάμε για το απόλυτο, το έσχατο ταξίδι; Το «τελευταίον μυστήριον» κατά την Ορθόδοξη παράδοση; Το ταξίδι από το οποίο δεν πρέπει να επιστρέφεις ποτέ; Το ταξίδι που με έναν απροσδιόριστο αλλά συντριπτικό τρόπο σε κατατάσσει στην αόρατη σφαίρα της απόλυτης ετερότητας;

Τι θα μπορούσε να συμβεί αν με κάποιο τρόπο επέστρεφες από αυτό το ταξίδι; Οι δικοί σου θα σε υποδέχονταν με αγκαλιές και λυγμικά επιφωνήματα; Ή θα απέστρεφαν το πρόσωπό τους μακριά; Το γέλιο πώς θα ακουγόταν σε μια τέτοια ανωμαλία;

Ποια τάξη του κόσμου διασαλεύεται όταν το αδιανόητο γίνεται πραγματικότητα; Εν τέλει: το αποκρουστικό ενυπάρχει μέσα στην αγάπη; Η φρίκη μέσα στο γελοίο;

Είναι όντως happy end το φινάλε της «Άλκηστης» ή ο Ευριπίδης υπαινίσσεται κάτι άλλο;

Σημείωμα του σκηνοθέτη Σύλλα Τζουμέρκα:

“I walked with a zombie, I really did” –έτσι ξεκινά το voice over του ομώνυμου, μικρού βουντού ποιήματος του Ζακ Τουρνέρ. Και στον «Φάκελο Βάνκαου» του Ηλία Μαγκλίνη, οι απόπειρες ανάστασης μιας Άλκηστης, γλυκιάς, νέας ξανά, «που είναι και δεν είναι», μάς οδηγούν –όπως και στον Ευριπίδη– μέσα από ένα πέλαγος ανθρώπινης μικρότητας και κωμικοτραγικού οικογενειακού ψυχοδράματος, στο Άγνωστο, στο μεγάλο Ω! ενός αλλόκοτου μέλλοντος, όπως το διαμόρφωσαν στα συλλογικό μας ονειρόδραμα ο Λάζαρος, ο Χριστός, τα γκόλεμ και οι Διαθήκες, οι μυστηριώδεις ανυπότακτοι ανιμισμοί, η κληρονομιά των Βίαιων Εκστάσεων, και –από την ψυχεδελική επιστημονική φαντασία του ’60 και του ’70– τα σπασμένα μάρμαρα, οι μυστικές θάλασσες με τα φαρδιά παγωμένα κύματα και οι βραχώδεις σεληνιακές (ζωτικές) έρημοι με τις αράχνες και τα σκουλήκια .

Τι είναι αυτό το νέο σώμα και αυτό το νέο πνεύμα που αιφνίδια ζει; Ή ξαναζεί; Είναι ή δεν είναι; Το θέλαμε ή δεν το θέλαμε; Το θέλουμε ή τελικά δεν το θέλουμε κοντά μας;

Σε κάθε περίπτωση, το ευχηθήκαμε.

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους.

*

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία Σύλλας Τζουμέρκας
Δραματουργία Βάσια Ατταριάν
Σχεδιασμός φωτισμών Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Κοστούμια Μάρλι Αλειφέρη
Μουσική και ήχοι Μάκης Κεντεποζίδης a.k.a. Quetempo
Σχεδιασμός κομμώσεων και μακιγιάζ Εύη Ζαφειροπούλου
Kοσμήματα Katerina Vassou  

Μίξη μουσικής - mastering Στέφανος Κωνσταντινίδης @ Fabrika studio

Βοηθοί σκηνοθέτη Νίκος Κολιούκος, Αλεξάνδρα Ρίμπα

Βοηθός εκτέλεσης παραγωγής Αγγέλικα Σταυροπούλου  

Φροντιστής Τάσος Κονταξής

Βοηθός ενδυματολόγου Ελίνα Τσούτσια

Παίζουν Βασίλης Κανάκης, Στέφανος Μουαγκιέ, Νικόλας Παπαγιάννης, Νίκη Παπανδρέου, Άννα Τσακουρίδου, Μαρία Φιλίνη

Εκτέλεση παραγωγής LEFOU Productions/ Βάσια Ατταριάν, Σεραφείμ Ράδης

*

Πληροφορίες εισιτηρίων: http://aefestival.gr/plirofories-eisitirion/

ΚΑΝΟΝΙΚΟ 20€ • ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ/ 65+/ ΚΑΛΛ. ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 16€ • ΑΝΕΡΓΩΝ/ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ ΚΑΛΛ. ΣΧΟΛΩΝ 5€

Αγορά εισιτηρίων: aefestival.gr, viva.gr & public.gr 

*

*ΚΥΚΛΟΣ CONTEMPORARY ANCIENTS

Νέα ελληνικά έργα εμπνευσμένα από το Αρχαίο Δράμα με ανάθεση του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φέτος, τρεις καταξιωμένοι συγγραφείς, η Κάλλια Παπαδάκη, ο Ηλίας Μαγκλίνης και ο Χρήστος Χωμενίδης, ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της Κατερίνας Ευαγγελάτου, Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του Φεστιβάλ: η Κάλλια Παπαδάκη (Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας 2017 για το βιβλίο Δενδρίτες) συνομιλεί στο έργο της με τον Αίαντα του Σοφοκλή, την κατεξοχήν τραγωδία της ματαίωσης, ο Ηλίας Μαγκλίνης (Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2020 για το βιβλίο Είμαι όσα έχω ξεχάσει) εμπνεύεται από την Άλκηστη, από τα πιο αινιγματικά έργα του Ευριπίδη, ο Χρήστος Χωμενίδης (Βραβείο Ευρωπαϊκού Βιβλίου 2021 για τη Νίκη) παραδίδει μια νέα εκδοχή του σπάνια παιζόμενου Ίωνα του Ευριπίδη. 

Και τα τρία έργα κυκλοφορούν, σε ελληνικά και αγγλικά, στο πλαίσιο της θεατρικής σειράς του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Νεφέλη. Αναζητήστε το στα πωλητήρια του Φεστιβάλ και στα βιβλιοπωλεία!