Επιστολή: Κραυγή αγωνίας ιδιοκτήτη τουριστικού γραφείου για το μέλλον μιας υγιούς εταιρείας πριν από ένα χρόνο

Την έντονη ανησυχία και τους φόβους του για την επιβίωση του τουριστικού γραφείου εισερχόμενου τουρισμού, που διαθέτει, διατυπώνει ο ιδιοκτήτης του, με επιστολή που έστειλε στα υπουργεία Τουρισμού και Ανάπτυξης και τους τουριστικούς φορείς.

Διαβάστε πώς περιγράφει την κατάσταση που διαμορφώνεται και την αγωνία που αναδύεται για το μέλλον μιας υγιέστατης προ της πανδημίας εταιρείας...

Αξιότιμοι κύριοι,

Απευθυνόμαστε σε εσάς, ελπίζοντας κάποιος να μπορέσει να αφουγκραστεί την κρισιμότητα της κατάστασης για την βιωσιμότητα των Τουριστικών Γραφείων εισερχόμενου τουρισμού, με την εξέλιξη της πανδημίας και τις επιπτώσεις που έχει φέρει στον κλάδο μας. Συγκεκριμένα, και όντας σε απόγνωση για το μέλλον της επιχείρησης μας, όπως και πολλοί συνάδελφοι του κλάδου, επικοινωνούμε μαζί σας εκφράζοντας τις ανησυχίες μας για την έκβαση των γεγονότων μέχρι πρότινος, καθώς και για τα μέτρα στήριξης που λαμβάνονται κατά καιρούς από την κυβέρνηση.

Θεωρούμε πως ο Τουρισμός, μέσα στον οποίο δραστηριοποιούμαστε και εμείς, και αποτελεί βασικό στοιχείο της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα, δεν στηρίχθηκε επαρκώς ώστε  να ενισχύσει τους θεμέλιους λίθους του τομέα αυτού. Συνεπώς, φαίνεται να οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε χρεωκοπία και κατ’ επέκταση κλείσιμο των επιχειρήσεων, καθώς αδυνατούμε να σηκώσουμε τα οικονομικά βάρη.

Ολοκληρωτικά κλειστός ο κλάδος των τουριστικών γραφείων

Ο κλάδος των τουριστικών γραφείων στο σύνολο του  δεν θα έπρεπε να θεωρείται απλά πληττόμενος αλλά ολοκληρωτικά κλειστός από τον Μάρτιο του 2020, αφού για όλο το φάσμα των παρεχόμενων υπηρεσιών που μπορεί να προσφέρει ένα  τουριστικό γραφείο δεν υπάρχει ουσιαστικά αντικείμενο εργασίας. Κλειστά ξενοδοχεία, απαγόρευση μετακινήσεων, αεροδρόμια και αεροπορικές εταιρείες να υπολειτουργούν, απαγόρευση εισόδου στην χώρα και πολλοί άλλοι περιορισμοί,  καθιστούν χωρίς κανένα όφελος  την λειτουργία τους.

Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουμε ως γενικότερο παράδειγμα την επιχείρηση μας, η οποία  δραστηριοποιείται  στο χώρο του τουρισμού (Τουριστικό γραφείο εισερχόμενου τουρισμού)και απασχολεί 4 άτομα μόνιμο προσωπικό, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες (Μάιος - Οκτώβριος) απασχολεί μέχρι και 12 άτομα.  O απολογισμός για το καλοκαίρι (σεζόν) του 2019 έκλεισε με ένα θετικό πρόσημο τον Οκτώβριο του 2019  καθιστώντας την εταιρεία μας, μια υγιής επιχείρηση και καθόλα ενήμερη απέναντι σε όλες τις υποχρεώσεις της. Το τέλος μιας καλοκαιρινής σεζόν δεν προϋποθέτει και το τέλος το εργασιών για ένα γραφείο εισερχόμενου τουρισμού, μιας και η προετοιμασία ξεκινάει αμέσως για το επόμενο καλοκαίρι, το μόνο που σταματάει – εκμηδενίζεται για ένα πολύ μεγάλο διάστημα (περίπου 8 μήνες ) είναι η εισροή εσόδων, την ίδια στιγμή που όλα τα λειτουργικά έξοδα παραμένουν τα ίδια, εκτός του εποχιακού προσωπικού  (μόνιμο προσωπικό - ΕΦΚΑ - ενοίκιο - ρεύμα - ιντερνέτ , λοιπά).

Από τον Οκτώβριο έως και τον Μάρτιο που έγινε το πρώτο Lockdown, οι εργασίες και οι προετοιμασίες της εταιρείας για το καλοκαίρι 2020 βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, και το λειτουργικό κόστος άνω των 35.000€ μέχρι τότε. Μεσολάβησαν 4 μήνες αγωνίας, φόβου, άγνοιας και αμηχανίας, μέχρι τα μέσα Ιουνίου. Μετά από τις παροτρύνσεις και τις αισιόδοξες εξαγγελίες της Κυβέρνησης για την επανέναρξη  του Τουρισμού, η εταιρεία προσέλαβε ακόμα 5 άτομα τον Ιούλιο (εκτός των 4 μόνιμων) για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της επιχείρησης και να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στους επερχόμενους επισκέπτες στην χώρα μας. Πολύ σύντομα (μέσα Ιουλίου) οι ελπίδες και οι προβλέψεις αποδείχτηκαν φρούδες. Ο Ιούλιος και Αύγουστος έκλεισαν με πτώση τζίρου πάνω από 90%  και η πραγματική  ζημία για την επιχείρηση μεγαλύτερη των 50.000 €. Χωρίς να  δίνεται άλλη επιλογή (καθώς δεν επιτρέπεται  να κάνεις απολύσεις εάν είχες πάρει τη πρώτη επιστρεπτέα προκαταβολή)  η εταιρεία έβγαλε 3  άτομα σε αναστολή τον Αύγουστο  και τους υπόλοιπους εργαζομένους  τον Σεπτέμβριο, μιας και τότε ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι είχαμε εγκλωβιστεί σε ένα φαύλο κύκλο.

Αγωνία και φόβος για το μέλλον

Από τον Σεπτέμβριο του 2020  και πλέον επανήλθε η αγωνία και ο φόβος για το μέλλον και την βιωσιμότητα μια υγιεστάτης μέχρι πριν 1 χρόνο εταιρείας (μηδενικό χρέος, σε κράτος και προμηθευτές) για το πώς θα μπορέσει να καλύψει την τεράστια ζημία και για το πώς θα μπορέσει να ανταποκριθεί στα νέα λειτουργικά κόστη (ενοίκια, τηλεφωνία, ρεύμα ,ιντερνέτ εργοδοτικές εισφορές, ασφαλιστικές και φορολογικές υποχρεώσεις) που θα προκύψουν μέχρι τον Ιούνιο του 2021 οπότε και ‘’προβλέπεται’’  κάποια εισροή εσόδων. Το χρέος συνεπώς διογκώθηκε δραματικά αφού δεν υπάρχουν από πουθενά έσοδα, μόνο έξοδα.  Με απλά μαθηματικά και αισιόδοξους υπολογισμούς  η τελική ζημία για την επιχείρηση θα ξεπεράσει  τις 70.000 € , ζημία η οποία  είναι φύσει αδύνατον να καλυφθεί τα επόμενα χρόνια.

Το μοναδικό χρηματοδοτικό εργαλείο αυτή την στιγμή για τον κλάδο μας,  από τον Μάρτιο και μετά έτσι ώστε να καλύψουμε βασικές λειτουργικές ανάγκες είναι οι επιστρεπτέες προκαταβολές  -  κρατικά δάνεια.  Ακόμα και σε αυτές όμως, αποτελεί μυστήριο  ο τύπος υπολογισμού του ύψους ενίσχυσης, καθώς και ο λόγος που αφαιρεί από το τελικό ποσό ενίσχυσης της επιχείρησης, το ποσό το οποίο δίνει το κράτος στους εργαζομένους με αναστολή εργασίας (534 €).

Η επιχείρηση μας  έλαβε μέρος και στις 4  Επιστρεπτέες προκαταβολές και δανειοδοτήθηκε - ενισχύθηκε από το κράτος με μόλις  κάτι παραπάνω από 15.000€ ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο κύκλος εργασιών της το 2019 ήταν μεγαλύτερος των 850.000 €, προφανώς και  αφαιρέθηκε βάση του τύπου υπολογισμού, μεγάλο ποσό από τις αναστολές εργασίας  (9 άτομα).

Οι τυποποιημένοι λοιπόν ορισμοί που σχεδιάζονται, δυστυχώς απέχουν κατά πολύ σε σχέση με την αλήθεια και τις ανάγκες της αγοράς. Εάν άμεσα δεν αφουγκραστούν την κραυγή αγωνιάς των επιχειρήσεων, θα οδηγηθούν σύντομα σε αδιέξοδα και για τους ίδιους τους επιχειρηματίες και για το κράτος κατ’ επέκταση.

Φυσικά κανένας δεν θα ήθελε να απολυθούν εργαζόμενοι, ούτε μπορεί να είναι αντίθετος με την βοήθεια που δίνεται προς τους ανθρώπους αυτούς (534 €), που εκ των πραγμάτων δεν έχουν αντικείμενο εργασίας. Αυτονόητο και δεδομένων των συνθηκών να θεωρείται πολύ σημαντική, και απολύτως απαραίτητη η ενίσχυση τους. Δεν μπορεί όμως να γίνει κατανοητή, η  διασύνδεση της με το ύψος της βοήθειας που μπορεί να λάβει μια επιχείρηση από την επιστρεπτέα προκαταβολή, όταν το κράτος δίνει την ενίσχυση στους εργαζομένους μόνο και εφόσον οι εργαζόμενοι δεν παρέχουν καμία υπηρεσία σε αυτήν (την επιχείρηση). Την ίδια στιγμή οι επιχειρήσεις περιμένουν με αγωνία, την μεγαλύτερη δυνατή βοήθεια, έστω με την μορφή δανείου από το κράτος, για να ανταπεξέλθουν και να αντέξουν σε αυτή την πρωτοφανή κρίση .      

Ο τύπος για τον υπολογισμό ενίσχυσης, θα φαινόταν λογικός  και δίκαιος, εάν τα χρήματα αυτά (534 ευρώ)  δινόταν στους εργαζομένους των επιχειρήσεων σαν μορφή επιδότησης εργασίας, έτσι ώστε και η εταιρεία θα μπορούσε κρατήσει του εργαζομένους της, και θα παράγονταν έργο προς όφελος της για να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί. Τότε,ναι, θα μπορούσε δικαιολογημένα το κράτος να αφαιρέσει αυτό το πόσο από την επιστρεπτέα προκαταβολή που δίνει στην επιχείρηση.

Τα αδιέξοδα...

Διερωτόμαστε λοιπόν με ποια προοπτική και λογική αυτή η επιχείρηση μπορεί να καλύψει την ζημία, να καλύψει πάγια και λειτουργικά έξοδα,  να γίνει βιώσιμη, ανταγωνιστική και να συνεχίσει την λειτουργία της; Με ποια έσοδα θα μπορέσει να επαναπροσλάβει και να πληρώσει το σύνολο του προσωπικού της πριν την πανδημία αλλά και του επιπλέον προσωπικού που προσέλαβε για την  ‘’επανεκκίνηση του τουρισμού ‘’  όπως αυτό επιβάλλεται στους  όρους αποδοχής των εισπρακτέων προκαταβολών? Πως αυτή η εταιρεία με μηδενικά έσοδα από τον Οκτώβριο του 2019 μπορεί να ανταπεξέλθει σε εργοδοτικές και ασφαλιστικές εισφορές,  όταν το κράτος κάποια στιγμή θα σταματήσει  τις αναστολές εργασίας?  Αδιέξοδο..

Αυτήν την πραγματικότητα που περιγράφουμε την βίωσαν και την βιώνουν εκατοντάδες αντίστοιχες επιχειρήσεις στον κλάδο του τουρισμού, ένας κλάδος ο οποίος  βρισκόταν στην πρώτη γραμμή σε αυτό το τσουνάμι της οικονομικής καταστροφής , άλλα είναι ο ίδιος κλάδος ο οποίος βρισκόταν και στην  πρώτη γραμμή τα δύσκολα  χρόνια της Ελλάδας και που με τις κινήσεις και τις συμφωνίες του  ανέβαζε κάθε χρόνο το ΑΕΠ της ελληνικής Οικονομίας  και αποτελούσε για χρόνια  την βαριά βιομηχανία της.

Επισημαίνουμε πως, αυτή η δυσμενής κατάσταση για τις εποχικές επιχειρήσεις όπως η δική μας, που βασίζονται μόνο στον τζίρο της θερινής σεζόν  είναι πολλαπλάσια άλλων επιχειρήσεων και πρέπει να γίνει κατανοητή η ιδιαιτερότητα, η προετοιμασία και οι επενδύσεις τους χειμερινούς μήνες, αναμένοντας κέρδη μόνο τους τρείς καλοκαιρινούς μήνες .

Σαφώς, και πάνω απ’ όλα  βρίσκεται η δημόσια υγεία, και το αντιλαμβανόμαστε απόλυτα και το στηρίζουμε, όμως όποιες κινήσεις και όποιες αποφάσεις λαμβάνει το κράτος αυτήν την κρίσιμη στιγμή, έχουν τεράστιο αντίκτυπο σε μια σειρά επιχειρήσεων. Πρέπει λοιπόν  να εξετάζονται ενδελεχώς οι κλαδικές ιδιαιτερότητες έτσι ώστε να φτάσουμε όλοι μαζί  στην απέναντι όχθη.

Έν κατακλείδι, η ουσία αυτής της επιστολής είναι να εκφράσουμε την απόγνωση μας για το δυσοίωνο μέλλον που προβλέπεται για τα Τουριστικά Γραφεία και να επιστήσουμε την προσοχή κάθε αρμόδιου ώστε να αναθεωρήσουν ενδεχομένως τον τρόπο και την λογική χορήγησης επιστρεπτέων προκαταβολών - δανείων, και να κατανοήσουν την επιτακτική ανάγκη της στήριξης του κλάδου μας, καθώς αν δεν καταφέρουμε να επιβιώσουμε, αναπόφευκτα αυτό θα επιφέρει μια σειρά από επιπτώσεις και σε άλλους τομείς, επηρεάζοντας κατ’ επέκταση την οικονομία της χώρας.

Ζητάμε την κατανόηση σας για την μακροσκελή επιστολή και τον πλατειασμό σε κάποια σημεία, αλλά βρισκόμαστε πλέον σε τέτοια αδιέξοδα και θέλαμε να επισημάνουμε όλα τα σημεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα θέλαμε να παλέψουμε, να παραμείνουμε ζωντανοί, ελπίζοντας πως οι επιπτώσεις της πανδημίας θα τελειώσουν κάποια στιγμή, και τότε θα μπορέσουμε να ανακάμψουμε σταδιακά.