Το ζήτημα της βιωσιμότητα της ΜΙΚΡΗΣ ΞΕΝΟΔΟΧΙΑΣ, στους λιγότερο αναπτυγμένους Προορισμούς και Περιφέρειες θέτει στην υπουργό Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη, με επιστολή του ο Περικλής Π.Αντωνίου, τ.Πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Λέσβου, τ.Μέλος ΔΣ ΞΕΕ και της Επιτροπής Παρακολούθησης ΕΠ Περιφέρειας Βορ.Αιγαίου.
Αφορμή γι αυτήν την παρέμβαση στάθηκε η ετήσια έκθεση του ΙΝΣΕΤΕ με τα χαρακτηριστικά του τουρισμού ανά Περιφέρεια, ένα εργαλείο που μπορεί να στηρίξει ειδικές περιφερειακές στρατηγικές στον τουρισμό.
Γράφει ο κ.Αντωνίου στην επιστολή του:
Μυτιλήνη, 22.01.24
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Στις συχνές παρεμβάσεις/δηλώσεις σας, αναφέρεστε σταθερά στο σχέδιο του Υπουργείου Τουρισμού για μια σταθερή και βιώσιμη Τουριστική Ανάπτυξη, με πολλαπλά οφέλη για την Εθνική Οικονομία και την Ελληνική Κοινωνία.
Διατηρούντες τις καλύτερες μνήμες από τη προηγούμενη επιτυχή θητεία σας, πιστεύουμε ότι εννοείτε την Ελληνική Κοινωνία στο σύνολό της και όχι μόνο στο τμήμα της, που αντιστοιχεί στις πέντε (5) Περιφέρειες, που συγκεντρώνουν το ~ 90% και πλέον της τουριστικής δραστηριότητας της Χώρας, όπως προκύπτει και από το (α) σχετικό.
Στην πράξη όμως, βλέπουμε να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση και προκειμένου να μη καταστεί μη αναστρέψιμη, γεγονός που δεν περιποιεί ιδιαίτερη τιμή για τη Τουριστική Πολιτική και Ανάπτυξη της Χώρας, θα πρέπει να ληφθούν, από μέρους της Πολιτείας, άμεσες πρωτοβουλίες, που θα αλλάζουν ριζικά τα σημερινά δεδομένα, σχετ. (β)..
Η πορεία του Ελληνικού Τουρισμού χαρακτηρίζεται κυρίως από τη πορεία του Τουρισμού στους δημοφιλείς Τουριστικούς Προορισμούς (Ρόδο, Κρήτη κ.α.) των πέντε (5) αναπτυγμένων Περιφερειών, χωρίς να λαμβάνεται υπ´ όψη το τι συμβαίνει στις υπόλοιπες οκτώ (8) Περιφέρειες, που δεν υστερούν καθόλου των Αναπτυγμένων, σε Φυσικούς και Ανθρωπογενείς Πόρους και Αξίες .
Τα όποια αναπτυξιακά κ.α. μέτρα, που λαμβάνονται από τη Πολιτεία, ευνοούν σαφέστατα τις μεγάλες επιχειρήσεις και μάλιστα, των πέντε (5) Περιφερειών, που έχουν λιγότερο, αν όχι καθόλου, ανάγκη.
Έτσι, ενώ στη Χώρα μας έχουμε τουρισμό (τουλάχιστον) δύο (2) ταχυτήτων, στις λιγότερο τουριστικά ανεπτυγμένες περιοχές, που είναι και οι περισσότερες, οι επιχειρήσεις —και ιδιαίτερα οι μικρότερες, που έχουν και τη μεγαλύτερη ανάγκη και που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα του συνόλου των τουριστικών μονάδων, αλλά υστερούν σε glamour— επιβαρύνονται, χωρίς να απολαμβάνουν ιδιαίτερης υποστήριξης και προβολής, όπως οι αντίστοιχες των ανεπτυγμένων περιοχών.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση της Ανταγωνιστικότητάς τους, που έχει ήδη δημιουργήσει προβλήματα ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ, επιτείνοντας το ολοένα διευρυνόμενο ΧΑΣΜΑ μεταξύ των αναπτυγμένων και λιγώτερο αναπτυγμένων Προορισμών/Περιφερειών, εις βάρος της επιδιωκόμενης Κοινωνικής και Εδαφικής Συνοχής και Οικονομικής Σύγκλισης, στερώντας τη Χώρα από επιπλέον Έσοδα (τουριστικές εισπράξεις), Απασχόληση, Επενδύσεις κλπ.
Κατά συνέπεια, είναι προφανές ότι κανένα σχέδιο για βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη δεν θα επιτύχει, όσο υπάρχει ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΣ τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων των επιχειρήσεων, που συστηματικά αγνοεί τοπικά χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες, που προκύπτουν και λόγω μεγέθους.
Αποτέλεσμα τούτου, θα είναι να διατηρηθεί, το οποίο και απευχόμαστε, η ανισοκατανομή της τουριστικής δραστηριότητας, που κάθε άλλο παρά συμβάλλει στην ισόρροπη Τουριστική Ανάπτυξη, ενώ απέχει πολύ από το να μεγιστοποιήσει τα οφέλη του Τουρισμού στην Περιφερειακή Ανάπτυξη.
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Προσδοκούμε στην αναστροφή της σημερινής κατάστασης, όπως άλλωστε εξαγγείλατε, στα πλαίσια εφαρμογής μιας άλλης, από τους προκατόχους σας, Τουριστικής Πολιτικής, συνεπικουρούμενου του Υπουργείου Τουρισμού και από τα άλλα συναρμόδια Υπουργεία —κύριο μέλημα της Πολιτείας— που θα άρει δια-χωρο-χρονικές αντιαναπτυξιακές «παθογένειες και στρεβλώσεις», σε βάρος της ΜΙΚΡΗΣ ΞΕΝΟΔΟΧΙΑΣ και των λιγώτερο αναπτυγμένων Προορισμών/Περιφερειών, καθώς και του συνόλου της Ελληνικής Κοινωνίας και της Εθνικής Οικονομίας.