Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων: Ψήφισμα κατά της επιβολής τέλους διανυκτέρευσης

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων στη συνεδρίαση του  Σαββάτου  16 Απριλίου 2016 στην Κέρκυρα, μετά από εισήγηση του Αντιπεριφερειάρχη Τουρισμού και Τουριστικής Προβολής κ. Σπυρίδωνα Γαλιατσάτου, ενέκρινε κατά πλειοψηφία ψήφισμα που αφορά τη μη επιβολή τέλους ανά διανυκτέρευση στα τουριστικά καταλύματα, ως εξής: 

«Σύμφωνα με αδιάψευστες δημοσιεύσεις, η Κυβέρνηση προτίθεται να επιβάλει τέλος διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία (και κατ’ επέκταση σε όλα τα καταλύματα) το οποίο ανέρχεται σε ένα ευρώ ανά αστέρι, ανά διανυκτέρευση, δηλαδή ένα ευρώ τα της κατηγορίας του ενός αστέρος, δύο ευρώ τα των δύο αστέρων, τρία ευρώ τα των τριών αστέρων, τέσσερα ευρώ τα των τεσσάρων και πέντε ευρώ τα των πέντε αστέρων. Αυτό (αν τελικά επιβληθεί), έρχεται να προστεθεί μέσα σε μία μακροσκελή λίστα επιβολής τελών, φόρων (διπλασιασμός ΦΠΑ) και λοιπών επιβαρύνσεων, τα οποία θα επιφέρουν ανεπανόρθωτο πλήγμα, όχι μόνο στην ανταγωνιστικότητα των καταλυμάτων, τα οποία δρουν σε διεθνές επίπεδο, αλλά πρωτίστως στην ίδια την οριακή τους επιβίωση. 

Η δικαιολογία της μετακύλισης του συγκεκριμένου κόστους στην πελατεία, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει αποδεκτή. Και τούτο διότι η συντριπτική πλειονότητα των καταλυμάτων είναι συμβεβλημένη με πακέτα τουριστικών Γραφείων και tour operators, αλλά και όπου αυτό δεν υπάρχει, συνεπάγεται με αποτέλεσμα την επιλογή του πελάτη άλλου προορισμού. 

Το προσδοκώμενο από την Κυβέρνηση εισπρακτικό αποτέλεσμα από την επιβολή αυτού του τέλους υπολογίζεται στα 150 εκατ. Ευρώ, τα οποία θα βαρύνουν μόνο τα νόμιμα λειτουργούντα καταλύματα, ενώ ταυτόχρονα η απώλεια εσόδων του Κράτους από τις ανεξέλεγκτες μισθώσεις διαμερισμάτων και κατοικιών, οι οποίες πλέον έχουν λάβει την μορφή της αδήλωτης επιχειρηματικής δραστηριότητας, υπερβαίνει με βάση μελετών τα 270 εκατ. Ευρώ. 

Για ποιο λόγο λοιπόν, τα ελλείποντα έσοδα να μην εισπραχθούν από αυτήν την «παρα-αγορά», η οποία λειτουργεί σε βάρος των νομίμων επιχειρηματιών;;;  Γιατί να μην μπει ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση, αλλά να επιβαρυνθούν ακόμα περαιτέρω οι επιχειρηματίες που λειτουργούν εντός αυστηρών νομικών πλαισίων;;; 

Το σημαντικότερο δε, με αυτόν τον τρόπο επιβολής έχουμε μία ευθεία αντισυνταγματική παραβίαση. 

Εφόσον οι εισπραττόμενες τιμές ποικίλουν ανά περιοχή σε μεγάλες μάλιστα διαφορές, για κάποιους είναι άνευ σημασίας και για κάποιους εξοντωτικό. Αν παραδείγματι «κάποιος σε ένα ακριβό νησί» εισπράττει 800,00 ευρώ την ημέρα, τι είναι για αυτόν τα 4 ή 5 ευρώ;  Για αυτούς όμως (που είναι και η συντριπτική πλειονότητα) που εισπράττουν από 10 έως 20 ευρώ, τα 2 μόνο ευρώ, ή τα 3, είναι ένα μεγάλο ποσοστό αφαίμαξης».