Απελευθερώνονται οι τουριστικές μισθώσεις σπιτιών με τα "προαπαιτούμενα" του Γ' Μνημονίου!

Aπελευθέρωση στις τουριστικές μισθώσεις κατοικιών προβλέπει η Συμφωνία με τα προαπαιτούμενα για το τρίτο μνημόνιο. Το tourismlobby εντόπισε τη σχετική διάταξη, που αποτελεί βόμβα στις δομές του ελληνικού τουρισμού, όπως τις ξέραμε μέχρι τώρα.

Ιδού το δημοσίευμα:

Η μεγάλη «βόμβα» στα θεμέλια του Τουρισμού, έχει οπλιστεί, αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα για τη Συμφωνία και το τρίτο Μνημόνιο και εμπεριέχεται στη διατύπωση «ελευθέρωση της αγοράς τουριστικών καταλυμάτων»! Η αγγλική διατύπωση αναφέρεται σε «τουριστικές μισθώσεις» (tourist rentals) και με πολύ απλά λόγια, σημαίνει ότι οι δανειστές απαίτησαν και οι κυβερνώντες αποδέχθηκαν, να αλλάξει άρδην το καθεστώς του τι σημαίνει και τι είναι τουριστική μίσθωση καταλύματος.

Του ποιος νοικιάζει τι, πως, για πόσο και σε ποιόν.

Στο σχέδιο νόμου της Συμφωνίας, δεν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία για το εννοείται ως «απελευθέρωση», απλώς ορίζεται ότι μέχρι τον Οκτώβριο η κυβέρνηση θα πρέπει να θεσπίσει νομοθεσία «με σκοπό να τεθεί σε πλήρη ισχύ η ελευθέρωση των τουριστικών καταλυμάτων».

Σε άλλο σημείο, όμως, στις διατάξεις του νομοσχεδίου, εντέχνως κεκαλυμμένη, υπάρχει η κατάργηση, από 1ης Νοεμβρίου 2015, της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του Ν. 4276/2014, που ορίζει ότι "Ακίνητο που εκμισθώνεται για προσωρινή διαμονή του μισθωτή για χρονικό διάστημα μικρότερο των τριάντα (30) ημερών θεωρείται τουριστικό κατάλυμα".

Τι σημαίνει αυτό, εκ πρώτης ανάγνωσης; Ότι από την 1η Νοεμβρίου, δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός που να διαχωρίζει τη μίσθωση ενός τουριστικού καταλύματος από άλλη μίσθωση, σε άλλο κατάλυμα! Όποιος έχει ένα σπίτι, ένα διαμέρισμα, μία βίλα, μπορεί να την ενοικιάζει με τη μέρα, με την εβδομάδα, με το δεκαήμερο, όσο θέλει, χωρίς να θεωρείται ότι το ακίνητο είναι τουριστικό!

Με τις προυποθέσεις και διαδικασίες, αυτό θα πρέπει να προβλέπεται στο νέο νομοθετικό πλαίσιο που πρέπει να κατατεθεί μέχρι τον Οκτώβριο...

Η απαίτηση για "ελευθέρωση" των καταλυμάτων, βέβαια, δεν είναι καινούρια. Υπάρχει από το πρώτο Μνημόνιο και αποτελούσε έκτοτε βασικό σημείο αναφοράς στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και μάλιστα, κατά καιρούς, είχαν ασκηθεί πολύ ισχυρές πιέσεις στο υπουργείου Τουρισμού - πρωτίστως από την Τρόικα αλλά εν μέρει και από το τότε Υπουργείο Ανάπτυξης - να προχωρήσει σε ριζική αλλαγή του καθεστώτος.

Απόρροια αυτών των πολύπλευρών πιέσεων, ήταν αφενός μεν να περιοριστεί αυτός ο ελάχιστος χρόνος που τώρα καταργείται, κάτω από τον οποίο μία μίσθωση θεωρείται τουριστική, στον έναν μήνα από τρεις που ήταν, αφετέρου δε να εισαχθεί ο θεσμός της τουριστικής έπαυλης, με ειδικό σήμα και συγκεκριμένες προδιαγραφές ακινήτων, καθώς και με ελάχιστο χρόνο μίσθωσης μία εβδομάδα και ανώτατο όριο μίσθωσης, αθροιστικά, τρεις μήνες ετησίως.

Το φλέγον αυτό ζήτημα, φυσικά, για κάποιους δεν ξεχάστηκε, ενώ στο μεταξύ, οι παράνομες ενοικιάσεις ιδιωτικών καταλυμάτων, οργιάζουν, με χιλιάδες διαμερίσματα και σπίτια να προσφέρονται αφειδώς μέσω των γνωστών ιστοσελίδων, ανά την Ελλάδα.

Είναι εύλογη η απορία: αν η παρανομία και η φοροδιαφυγή έχουν πάρει τέτοιες διαστάσεις με το ισχύον πλαίσιο, τότε τι θα συμβεί αν μεθοδευτεί μία «απελευθέρωση»;

Φαίνεται ότι οι πιέσεις απέδωσαν. Οι πληροφορίες μας, αναφέρουν ότι στο συγκεκριμένο μέτρο δεν υπήρξαν και ιδιαίτερες αντιστάσεις από την πλευρά του αρμόδιου υπουργού Γ. Σταθάκη, αλλά ούτε και από την πλευρά της συναρμόδιας Ε. Κουντουρά, αν και όπως μαθαίνουμε, υπήρξαν φωνές αντίδρασης στα επιτελεία και των δύο.

Αυτό που απομένει, είναι να δούμε τις αιτιάσεις των κυβερνητικών στελεχών κατά τη συζήτηση των προαπαιτούμενων στις επιτροπές και στη Βουλή, τις επόμενες μέρες και να μάθουμε που θα εστιάσει η (προ)απαιτούμενη σχετική νομοθετική παρέμβαση.

Είναι ευνόητο, ότι η εξέλιξη αυτή προκαλεί τεράστια ανησυχία στον τουρισμό και στους δύο βασικούς πυλώνες του, τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Βασικός προβληματισμός, ότι θα περάσουμε από το ένα άκρο, της ανεξέλεγκτης και οργιάζουσας παρανομίας, στο άλλο, στην «ελευθέρωση της αγοράς», χωρίς να έχει μεσολαβήσει ένα σοβαρό και αποτελεσματικό καθεστώς ρύθμισης και ελέγχου.

Είναι ένα πολύ επικίνδυνο θέμα! Με δυνητικά απρόβλεπτες συνέπειες για τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας της τουριστικής αγοράς, τις συνθήκες ανταγωνισμού και την ποιότητα του τουριστικού μας προιόντος."

Πηγή: tourismlobby