Το all inclusive "κλείνει" τα εστιατόρια στις τουριστικές περιοχές- δραματική πτώση τζίρου 40% μεταξύ 2009-2013 στη Χερσόνησο

Μπορεί ο ελληνικός τουρισμός να κατέγραψε πέρυσι ρεκόρ αφίξεων και φέτος να οδεύει σε νέα ιστορικά υψηλά, υπάρχει, όμως, και μια άλλη "πλευρά", που δεν επωφελείται από αυτή τη μεγέθυνση των αφίξεων. Είναι τα εστιατόρια και οι ταβέρνες των τουριστικών περιοχών, που απειλούνται με εξαφάνιση λόγω της εδραίωσης του all inclusive, το οποίο επεκτείνεται πλέον και εκτός των ξενοδοχείων, "φτάνοντας" και στα ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσμστα.

Η έρευνα, που διεξήχθη στον πρωτοπόρο Δήμο Χερσονήσου στην Κρήτη στις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών εστιατορίου, είναι πολύ χαρακτηριστική της κατάστασης:

Ο τζίρος των εστιατορίων στο Δήμο πέρυσι ήταν μειωμένος κατά 30% έως 40% έναντι του 2009 για πάνω από το 50% των εστιατόρων. Η μέση δαπάνη στα εστιατόρια των τουριστών συρρικνώθηκε το 2013 στα 12,6 ευρώ, από 13,5 ευρώ το 2013 και 15,6 ευρώ το 2009. Πιο μεγάλη, σε αυτό το διάστημα 2009-2013, ήταν η μείωση της μέσης δαπάνης στην περιοχή των Γουβών με 34%, ακολούθησαν τα Μάλια με -24,4% και μετά η Χερσόνησος με -24,4%.

Αυτές οι αποκλίσεις καταγράφονται στα εστιατόρια της πιο τουριστικής περιοχής της χώρας, μολονότι στην 4ετία 2009-2013 οι διανυκτερεύσεις στην περιοχή αυξήθηκαν κατά 15-20%.

Η μείωση της κατά κεφαλή δαπάνης των τουριστών, βεβαίως, δεν είναι αποκλειστικό φαινόμενο, που παρατηρείται στη Χερσόνησο. Τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος δείχνουν ότι η κατά κεφαλή δαπάνη μειώθηκε στα 604 ευρώ το 2013, από 697 ευρώ που ήταν το 2009. Προφανώς, το ζήτημα αυτό πρέπει να προβληματίσει όλους τους εμπλεκόμενους στην τουριστική δραστηριότητα.

Η έρευνα, που διεξήχθη, κατ’ ανάθεση του Δήμου Χερσονήσου, από το Εργαστήριο Ερευνών και Δορυφόρων Λογαριασμών Τουρισμού (ΕΡΕΔΟΛΟΤ) του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών, κατέδειξε ότι λόγω της εξάπλωσης του all inclusive, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο του επισιτισμού καθίστανται υπεράριθμες. Η αύξηση του κόστους των πρώτων υλών και εμπορευμάτων, ο μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ των εστιατορίων σε επίπεδο προσφερόμενων τιμών, η έντονη εποχικότητα του τουρισμού και η πτωτική τάση στην κινητικότητα και τη μέση δαπάνη των τουριστών, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα για την επιχειρησιακή λειτουργία των καταστημάτων.

Τα ανωτέρω αντανακλώνται για ένα μεγάλο τμήμα των επιχειρήσεων στη μείωση του τζίρου συγκριτικά με προηγούμενες χρονιές παρά την αντιστρόφως ανάλογη αύξηση των τουριστών στην περιοχή. Αυτό, όπως τονίζεται, λειτουργεί καταλυτικά στη διαμόρφωση της τιμολογιακής πολιτικής (μειώσεις τιμών, αυξήσεις προσφορών), επιδρά αρνητικά στην πρόθεση πραγματοποίησης επενδύσεως και δημιουργίας επιπρόσθετων θέσεων εργασίας και οδηγεί στην ανάγκη περιορισμού των λειτουργικών εξόδων. Στο πλαίσιο αλυσιδωτών επιδράσεων, εμφανίζονται δυσχέρειες στην απρόσκοπτη και έγκαιρη εκπλήρωση υποχρεώσεων έναντι του προσωπικού, του δημοσίου, των προμηθευτών και των παροχέων υπηρεσιών (εκμισθωτές, πιστωτικά ιδρύματα).

Δείτε αναλυτικά την έρευνα στο επισυναπτόμενο αρχείο.