Σπύρος Κοκοτός: Ο εμπνευστής του ΣΕΤΕ και η πορεία προς την "ενηλικίωση"...

Δημοσιεύτηκε στις 4 Μαίου 2014

“Πριν από τρία χρόνια παρέλαβα την Προεδρία του ΣΕΤΕ. Θυμάμαι σαν τώρα τα λόγια του αγαπητού Νίκου Αγγελόπουλου ότι είναι η σειρά του νέου Διοικητικού Συμβουλίου και δική μου προσωπικά, για να ανδρώσουμε τον «έφηβο» ΣΕΤΕ. Του έδωσα τότε την υπόσχεση ολόκληρου του Διοικητικού Συμβουλίου ότι θα δείξουμε όλοι τον καλύτερό μας εαυτό προκειμένου, ο ΣΕΤΕ, να αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων και να ανοίξει νέους δρόμους στα διαφαινόμενα αδιέξοδα του ελληνικού τουρισμού.

Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής, αφού κρατήσαμε αυτή την υπόσχεση και τρία χρόνια μετά ο ΣΕΤΕ είναι εδώ, ανδρωμένος, πρωταγωνιστής, με σημαντικά σχέδια και νέο όραμα, για τον ίδιο τον φορέα μας και για τον τουρισμό”.

Με αυτά τα λόγια ο επανεκλεγείς πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) κ. Ανδρέας Ανδρεάδης ξεκίνησε την ομιλία του στην κλειστή συνεδρίαση της 22ης γενικής συνέλευσης του Συνδέσμου, στο τέλος της οποίας έγιναν οι αρχαιρεσίες για το νέο Δ.Σ.

Η ιστορία του ΣΕΤΕ

Λίγοι, όμως, θυμούνται το πότε και με ποιο σκοπό ξεκίνησε ο ΣΕΤΕ. Ανατρέχοντας στο αρχείο μας, λοιπόν, ξαναθυμηθήκαμε ότι εμπνευστής της ιδέας για τη σύσταση της Ενωσης Τουριστικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (αυτή ήταν η αρχική εισήγηση για την ονομασία) ήταν ο κ. Σπύρος Κοκοτός, ο οποίος κάλεσε στο ξενοδοχείο του “Elounda Mare” στις 31 Οκτωβρίου 1991 άλλους 8 επιφανείς τουριστικούς επιχειρηματίες για να “εξετάσουν το παρόν και το μέλλον του Ελληνικού Τουρισμού, τις σχέσεις Πολιτείας-Τουριστικών Επιχειρήσεων, την αποτελεσματικότητα των συνδικαλιστικών οργανώσεων του ευρύτερου τουριστικού τομέα, αλλά και την ικανότητα και διάθεση της Πολιτείας να επιλύσει τα χρονίζοντα προβλήματα του κλάδου”.

Ποιοί ήταν οι άλλοι 8 επιχειρηματίες; Ο αείμνηστος Νίκος Μεταξάς, ο Νίκος Δασκαλαντωνάκης, ο Τηλέμαχος Γρηγοριάδης, ο Νίκος Αγγελόπουλος, ο Στέφανος Βούλγαρης, η Ντία Καψή, ο Ι.Σμπώκος και η Τζίνα Μαμιδάκη (με αυτήν ακριβώς τη σειρά αναφέρθηκαν τότε στην ιδρυτική διακήρυξη της Ενωσης-που έγινε τελικά Σύνδεσμος).

Από τις διαπιστώσεις αυτής της ιστορικής συνάντησης έκδηλη ήταν η πικρία των επιχειρηματιών για την αντιμετώπιση του τουρισμού από την Πολιτεία, αλλά και για την αδυναμία των επαγγελματικών οργανώσεων του χώρου να επιλύσουν ικανοποιητικά τα καθημερινά προβλήματα και να προγραμματίσουν μελλοντικούς στόχους. Επίσης, ήταν σαφής η πρόθεση, η ΕΤΕΕ να αποτελέσει την έκφραση των “υγιών και εύρωστων τουριστικών επιχειρήσεων από ολόκληρη τη χώρα” και “από το σύνολο του φάσματος των τουριστικών δραστηριοτήτων”.

Βασική προϋπόθεση συμμετοχής στην Ένωση, σύμφωνα με τις αρχικές σκέψεις, ήταν οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις να πληρούν ταυτόχρονα δυο όρους: να έχουν ελάχιστο ετήσιο σύνολο εσόδων 1 εκατ. ECU και ένα ελάχιστο αριθμό εργαζομένων.

Με τον τρόπο αυτό, θα γινόταν διαχωριμός των μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων του κλάδου (“κατά το πρότυπο του διαχωρισμού βιομηχανίας-βιοτεχνίας”, όπως τονιζόταν), καθώς “η συνύπαρξη στις επαγγελματικές οργανώσεις επιχειρήσεων διαφορετικής διαμέτρου λειτουργεί ανασταλτικά σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού τους”.

(Απαραίτητη διευκρίνιση, προς αποφυγή παρανοήσεων σε αυτήν την άγνωστη, εν πολλοίς, ιστορική αναδρομή: Αυτές οι "πρωτόλειες" σκέψεις για την ίδρυση του μετέπειτα ΣΕΤΕ  δεν "πέρασαν" στο καταστατικό του Συνδέσμου και δεν ετέθησαν ποτέ προϋποθέσεις τζίρου 1 εκατ. ECU ή αριθμού εργαζομένων σε μια επιχείρηση για να γίνει μέλος του Συνδεσμου).

Η επίσημη αναγγελία του ΣΕΤΕ έγινε στις 26 Μαρτίου 1992 στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετανία”. Εκεί ο κ.Κοκοτός παρουσίασε τους λόγους ίδρυσης του Συνδέσμου και τους στόχους του (σε ομιλία 13 σελίδων), καταλήγοντας:

“Με τον τρόπο αυτό πιστεύουμε, ότι η συνισταμένη των τουριστικών δυνάμεων του κλάδου, που φιλοδοξεί να εξελιχθεί ο ΣΕΤΕ, θα γίνει το αξιόπιστο όργανο παραγωγής και προώθησης των προβλημάτων της τουριστικής βιομηχανίας του τόπου”.

Στη διαδρομή του ΣΕΤΕ υπήρξαν βεβαίως και οι έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ ιδρυτικών μελών (με πιο “δυνατή” αυτήν μεταξύ των κυρίων Δασκαλαντωνάκη και Κοκοτού, που οδήγησε στην αποχώρηση του πρώτου από τον Σύνδεσμο), ενώ σταθερά κατά του ΣΕΤΕ ήταν επί χρόνια το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος, που διαπίστωνε ότι θα έχανε την πρωτοκαθεδρία στην εκπροσώπηση του χώρου.

Αυτά, εν ολίγοις, για τη διαδρομή προς την “ενηλικίωση” του ισχυρότερου πλέον επαγγελματικού φορέα στον τουρισμό, αφού υπό την ομπρέλα του βρίσκονται εδώ και κάποια χρόνια όλοι οι επιχειρηματικοί τουριστικοί φορείς....