Τί ενθουσιάζει και τί ενοχλεί τους τουρίστες στην Κρήτη

Δεκάδες γκρουπ τουριστών από την Γαλλία, την Αγγλία, τη Γερμανία κ.ά. βρίσκονται αυτές τις ημέρες στην Κρήτη και συμμετέχουν σε εκδρομές που περιλαμβάνουν επισκέψεις σε χωριά, φαράγγια, αρχαιολογικούς χώρους και μοναστήρια και ενώ απολαμβάνουν όλα όσα βλέπουν, δεν σταματούν να διαμαρτύρονται για τον ακριβό καφέ, την έλλειψη καθαριότητας, αλλά και τις λάθος γραμμένες πινακίδες. Ενθουσιάζονται όμως και απορούν όταν τους κερνούν στα καφενεία για να τους καλοσωρίσουν. Διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας Πατρίς...

Ο πρόεδρος του Σωματείου Ξεναγών Κρήτης και Σαντορίνης, Βαγγέλης Αλεφαντινός, ο οποίος μιλάει στην "Π" για τα εκδρομικά προγράμματα των τουριστών, σημείωσε: “Το μόνιμο παράπονο είναι ο καφές. Μας λένε ότι στην πατρίδα τους αγοράζουν 80 λεπτά και 1 ευρώ και εδώ τον πληρώνουν 3,5.

Επίσης σχολιάζουν πολύ συχνά την έλλειψη καθαριότητας στις εθνικές οδούς και τις πινακίδες. Άλλες είναι μόνο στα Ελληνικά, άλλες είναι λάθος γραμμένες στα Αγγλικά, τις κοιτάζουν και γελάνε”.

Ωστόσο περισσότερο απολαμβάνουν παρά διαμαρτύρονται. 

Ο κ. Αλεφαντινός σημειώνει: “Δεν είναι λίγες οι φορές που σταματούν σε μια παραλία ή σ’ ένα βουνό και λένε: “Τι ομορφιά είναι αυτή!”. Aγαπούν πολύ τα ντόπια φαγητά, τα λαδερά φασολάκια όπου τα βρίσκουν, την κρητική σαλάτα, τα ψητά κρέατα στον ξυλόφουρνο, τα κρέατα σούβλας, τα τυροπιτάκια με μέλι, τον αθότυρο, την φέτα, τη μυζήθρα. 

Αυτό που τους κάνει τρομερή εντύπωση είναι όταν τους κερνάνε στα καφενεία. “Γιατί με κέρασαν;” ρωτάνε και εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι το κέρασμα γίνεται έτσι, για ένα καλοσώρισμα. “Και πώς να μην εντυπωσιάζονται”, λέει ο πρόεδρος των ξεναγών “αφού ακόμη και στα ζευγάρια, πληρώνει ο καθένας το φαγητό του;”.

Μια σταθερή απορία των ξένων εδώ και χρόνια είναι πώς τα καφέ είναι γεμάται, ενώ υπάρχει κρίση. “Αυτό, το ότι είμαστε έξω, στις παραλίες, τις καφετέρειες, η κίνηση που υπάρχει, τους μπερδεύουν πολύ και όσο και να τους εξηγείς ότι έτσι είναι η ψυχοσύνθεσή μας, δεν καταλαβαίνουν το πώς διασκεδάζουμε, ενώ είμαστε σε κρίση.