Ισπανία: Δεν φτάνουν στους καταναλωτές οι μειώσεις των τιμών ελαιολάδου

Ιστορικά υψηλές μειώσεις έχουν υποστεί τους τελευταίους μήνες οι τιμές του ελαιολάδου στην Ισπανία, καταγράφοντας πτώσεις άνω του 50% σε σύγκριση με τις τιμές του ελαιολάδου στις αρχές και στα μέσα του 2024.

Κλαδικές πηγές επισημαίνουν ότι, ενώ οι μέσες τιμές του ελαιολάδου στην Ισπανία ήταν κοντά στα 9 ευρώ το κιλό τον περασμένο Φεβρουάριο και 8 ευρώ τον Ιούνιο, στις αρχές Δεκεμβρίου ανέρχονταν σε περίπου 5,56 ευρώ, και μάλιστα για το πλέον ποιοτικό, εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.

Ωστόσο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις εκπροσώπων του κλάδου, η εν λόγω πτωτική πορεία των τιμών δεν αναμένεται να μεταφερθεί, τουλάχιστον άμεσα, αλλά ούτε εξ ολοκλήρου, στα ράφια των αλυσίδων σούπερ μάρκετ. Το φαινόμενο αυτό, σύμφωνα με ειδικούς του κλάδου ελαιολάδου, μπορεί να εξηγηθεί αφ’ ενός από το γεγονός ότι στον κλάδο εκτιμάται πως οι τιμές είναι ήδη πολύ κοντά στο να φτάσουν στο κατώτατο δυνατό σημείο τους και συνεπώς θα αρχίσουν να ανεβαίνουν ξανά, ενώ από την άλλη, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο αντίκτυπος της πτωτικής πορείας των τιμών στην πηγή προέλευσης επί των τελικών τιμών λιανικής μπορεί να φανεί αρκετούς μήνες αργότερα.

Αναφέρεται εξάλλου ότι οι ελαιουργίες της Ισπανίας διαθέτουν πρόσθετα αποθέματα της τάξεως των 186.000 τόνων που θα πρέπει να πωληθούν, αποκτήθηκαν ωστόσο τα προηγούμενα τρίμηνα, όταν οι τιμές ήταν ακόμη υψηλότερες.

Η πτώση των τιμών του ελαιολάδου τους τελευταίους μήνες, σύμφωνα με τον ισπανικό τύπο, εξηγείται από διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων, σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, τα χαμηλά επίπεδα ρευστότητας των επιχειρήσεων του κλάδου. Έχοντας συνεπώς την ανάγκη να αυξήσουν τη ρευστότητα, οι επιχειρήσεις διοχετεύουν υψηλότερες ποσότητες αυξάνοντας την προσφορά ελαιολάδου στην αγορά, με τις όποιες επακόλουθες αρνητικές επιπτώσεις στις τιμές.

Επιπλέον, όπως σημειώνεται, στα ανωτέρω προστίθεται ο φόβος περαιτέρω μειώσεων στις τιμές, που ωθεί ορισμένα ελαιουργία να προχωρούν σε βιαστικές πωλήσεις. Σύμφωνα δε με την ισπανική Ένωση Μικροκαλλιεργητών και Αγροτών, η «κατάρρευση» των εγχώριων τιμών ελαιολάδου αντικατοπτρίζει επίσης το υποκείμενο πρόβλημα που αφορά την ευθύνη ολόκληρου του ισπανικού κλάδου και έχει να κάνει με το γεγονός ότι η Ισπανία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι η χώρα που καθορίζει τις τιμές του ελαιολάδου στον κόσμο και συνεπώς ηγείται της συμπεριφοράς των αγορών.

Στην κατάσταση αβεβαιότητας στον εγχώριο κλάδο ελαιολάδου προστίθεται η συζήτηση για πιθανές απάτες στην αγορά, λόγω της κυκλοφορίας μειγμάτων ελαιολάδου με άλλα λάδια, τα οποία δεν συμμορφώνονται με την ποιότητα που αναγράφεται στη συσκευασία τους, ενδεχόμενο που απορρίπτεται τόσο από τους εκπροσώπους των μεγάλων εταιρειών συσκευασίας και εξαγωγής, όσο και από τον ίδιο τον Ισπανό Υπουργό Γεωργίας κ. Planas.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κλάδου, στην παρούσα φάση η παγκόσμια προσφορά ελαιολάδου παρουσιάζει σταθερή μεγέθυνση υπερβαίνοντας τους 3,1 εκατ. τόνους, ενώ αντιθέτως οι αυξήσεις στη ζήτηση είναι πολύ μικρές σε σύγκριση με τις αυξήσεις άλλων φθηνότερων ελαίων. Η Ισπανία εκτιμάται ότι έχει αυτή τη στιγμή παραγωγή 1,4 εκατ. τόνων, ακολουθούμενη από την Τουρκία, με εκτιμήσεις για παραγωγή 450.000 τόνων και αποθέματα 700.000 τόνων, Τυνησία με παραγωγή 315.000 τόνων, Ελλάδα με παραγωγή 240.000 τόνων και Πορτογαλία, με παραγωγή 160.000 τόνων, ενώ στην Ιταλία, οι ισπανικές πηγές αναφέρουν ότι αυτή τη στιγμή η παραγωγή εκτιμάται σε περίπου 220.000 τόνους, με ερωτηματικά ωστόσο όσον αφορά την πραγματική προέλευση των ελαίων.

(*) Οι πληροφορίες προέρχονται από το Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της Μαδρίτης.