Kαμία χώρα κατά τη διάρκεια της πανδημίας δεν είχε πλήρη επάρκεια σε όλα τα υγειονομικά αγαθά

Διαδικτυακή συζήτηση με τίτλο «Το μέλλον των παγκόσμιων αλυσίδων διανομής», πραγματοποιήθηκε από τον ΟΟΣΑ Βερολίνου και το Ομοσπονδιακό Υπουργείο για την Οικονομία και την Ενέργεια (BMWi), με τη συμμετοχή μεταξύ άλλων και του Ινστιτούτου για την Οικονομική Έρευνα (Ifo).

Σύμφωνα με τη Διευθύντρια Εμπορίου και Γεωργίας του ΟΟΣΑ, κα Jansen,  η πρόβλεψη του Οργανισμού είναι ότι η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας αναμένεται να είναι αργή και ασταθής, ενώ θα συναρτάται για ένα μακρύ ακόμα χρονικό διάστημα από την παρούσα επιδημιολογική κρίση. Σε μια σύντομη ιστορική αναδρομή η κα Jansen παρουσίασε την εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, η παγκόσμια οικονομία έφτασε στο ανώτατο σημείο της το 2008, ενώ έκτοτε, ως απότοκο κυρίως της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, παρατηρείται επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξής της. Το τρέχον έτος μάλιστα αναμένεται να καταγραφεί ύφεση της τάξης του 3%. Ως απόρροια των ανωτέρω η υγειονομική κρίση του κορωνοϊού επανέφερε στο προσκήνιο τη συζήτηση σχετικά με την οικονομική αποδοτικότητα ή μη των παγκόσμιων αλυσίδων διανομής, καθώς και το ρίσκο που γεννά η εξάρτηση από παραγωγικές δραστηριότητες ξένων χωρών.

Στις παρεμβάσεις τους εκπρόσωποι του BMWi προσπάθησαν να απαντήσουν στo ερώτημα κατά πόσον οι παγκόσμιες αλυσίδες διανομής κάνουν τις εγχώριες οικονομίες πιο ευάλωτες, ιδίως όταν υπάρχει μία κρίση, καθώς και ποιος είναι ο ρόλος των επιχειρήσεων και των κυβερνήσεων κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης.

Κοινή διαπίστωση των συμμετεχόντων ήταν ότι η δυνατότητα, ή μη, παράκαμψης των παγκόσμιων αλυσίδων διανομής, εξαρτάται από τη φύση του προϊόντος ή της παρεχόμενης υπηρεσίας. Για παράδειγμα κατά την τρέχουσα υγειονομική κρίση, κατέστη σχεδόν σαφές ότι καμία χώρα δεν είχε πλήρη επάρκεια σε όλα τα υγειονομικά αγαθά, δεδομένου ότι η κατασκευή και επεξεργασία υγειονομικού εξοπλισμού γίνεται πολλές φορές σε πολλαπλά στάδια, σε παραγωγικές μονάδες οι οποίες δεν έχουν τη βάση τους σε μία χώρα. Σχεδόν η πλειοψηφία των κρατών κλήθηκε να προβεί σε εισαγωγές προϊόντων υγείας για να καλύψει τις ανάγκες της εσωτερικής αγοράς τους. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισε και ο τομέας της παραγωγής, εμπορίας και διακίνησης τροφίμων και ποτών, εξαιτίας τόσο των μέτρων που επιβλήθηκαν από τα κράτη στο εσωτερικό τους και στους διασυνοριακούς ελέγχους, όσο και της απότομης αλλαγής των καταναλωτικών συνηθειών.

Σύμφωνα με στατιστικά δεδομένα που παρουσίασε ο ΟΟΣΑ, η απότομη διάσπαση της εμπορικής διασύνδεσης των κρατών και η ταυτόχρονη μεταστροφή τους στο μοντέλο της αυτονομίας της παραγωγής, χωρίς εξαρτήσεις δηλαδή από ξένες αγορές, θα είχε άμεσες επιπτώσεις στο ΑΕΠ τους και συνεπακόλουθα στην παγκόσμια οικονομία.

Κύριο συμπέρασμα της συζήτησης ήταν ότι προβλήματα στις παγκόσμιες αλυσίδες διανομής ανακύπτουν κυρίως όταν υπάρχει μεγάλη εξάρτηση από συγκεκριμένους παραγωγούς ή αγοραστές, ή όταν κάποιος ‘επιχειρεί’ σε περιορισμένο αριθμό αγορών. Συνεπώς πρέπει να αποδίδεται ιδιαίτερη έμφαση στην ικανότητα των επιχειρήσεων να διαχειρίζονται το ρίσκο από τέτοιες εξαρτήσεις, καθώς και να απορροφούν τους κραδασμούς της αγοράς. Επιπροσθέτως, οι κυβερνήσεις οφείλουν να εξομαλύνουν τυχόν διασυνοριακά προβλήματα κατά τη διαδικασία των ελέγχων, να υποστηρίζουν τις επιχειρήσεις στον τομέα διαχείρισης ρίσκου, να διατηρούν ένα σταθερό θεσμικό πλαίσιο διεθνών εμπορικών συναλλαγών και τέλος να αποκαθιστούν όταν χρειάζεται την εμπιστοσύνη τους στις διεθνείς αγορές.