Γιώργος Βερνίκος: To ψηφιακό πράσινο πιστοποιητικό

Άρθρο του κ.Γιώργου Βερνίκου

Στις αρχές Μαΐου 2021 έχει προγραμματιστεί να ψηφιστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το «Ψηφιακό Πράσινο Πιστοποιητικό». Μέχρι το τέλος Απριλίου 2021 θα συνεχίζεται η σχετική συζήτηση για όλες τις παραμέτρους και σύνθετες λεπτομέρειες που αφορούν το Πιστοποιητικό.  

Η σχετική συζήτηση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα εξής: Πόσο ασφαλή είναι, ποια στοιχεία θα περιλαμβάνει, πως θα προστατεύονται τα προσωπικά δεδομένα, πόσο διαφανή και ξεκάθαρα είναι τα ταξιδιωτικά πρωτόκολλα που θα ισχύουν για μετακίνηση από αέρα, ξηρά και θάλασσα, πως δεν θα δημιουργούνται ανισότητες στη μετακίνηση, πως μπορούν να είναι πρότυπο για ευρύτερες συναινέσεις, αποδοχή και παγκόσμια σύγκληση των πιστοποιήσεων, τι διάρκεια έχουν και πως θα επικαιροποιούνται, πως θα είναι σε ηλεκτρονική και έντυπη μορφή, πως θα είναι εύκολα αναγνώσιμο και αποδεκτό.

 Ως κεντρικός εισηγητής της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ) για το συγκεκριμένο θέμα, έχω υπόψη μου πόσο επείγουσα, σημαντική και δύσκολη είναι για την ενίσχυση των μετακινήσεων, τουλάχιστον εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η μεγαλύτερη αποδοχή όλων των λεπτομερειών και στοιχείων που αφορούν το Πιστοποιητικό από τα κράτη-μέλη και η σημασία να υπογραφούν παράλληλα, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, αντίστοιχες διμερείς συμφωνίες με τις εκτός Ε.Ε. χώρες.  Βέβαια το Πράσινο Πιστοποιητικό δεν μπορεί παρά να είναι μια μεταβατική στρατηγική, ενώ θα πρέπει να συνδυάζεται και με τα υπόλοιπα μέτρα μείωσης του κινδύνου, ώστε τα ταξίδια να καταστούν περισσότερο ασφαλή.  Σε κάθε περίπτωση, για να επανέλθει ο τουρισμός το ταχύτερο στα προ της πανδημίας επίπεδα, η καμπάνια για τα εμβόλια θα πρέπει να ενισχυθεί και οι εμβολιασμοί να επιταχυνθούν σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, καθώς αποτελούν το μοναδικό όπλο για την επιστροφή στην κανονικότητα.

Όπως βιώνουμε όλοι, η πανδημία του κορωνοϊού έχει επιφέρει πρωτόγνωρο σοκ στην οικονομία, την κοινωνία και την ζωή μας. Η πρόσφατη δε εμφάνιση πιο μεταδοτικών μεταλλάξεων του ιού εντείνει την ήδη μεγάλη ανησυχία όλων μας. Μέχρι να δημιουργηθεί η πολυπόθητη ανοσία στον πληθυσμό από τους εμβολιασμούς, τα περιοριστικά μέτρα, μεταξύ άλλων, στις μετακινήσεις απ’ όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αποτελούν δυστυχώς το μοναδικό εργαλείο για να μη θρηνήσουμε εκατόμβη θυμάτων.

Οι περιορισμοί όμως αυτοί πλήττουν πάρα πολλούς τομείς της ευρωπαϊκής οικονομίας, με τον τουρισμό δυστυχώς να κατέχει πρωτεύουσα θέση μεταξύ αυτών. Με τις αφίξεις μειωμένες κατά 69%, το 2020 χαρακτηρίστηκε σαν τη χειρότερη χρονιά για τον ευρωπαϊκό τουρισμό. Σύμφωνα δε με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού (UNWTO), η εικόνα στις αρχές του 2021 αντί να βελτιώνεται, επιδεινώνεται. Οι διεθνείς αφίξεις τουριστών αναμένεται να μειωθούν κατά 85% περίπου το πρώτο τρίμηνο του 2021 συγκριτικά με την ίδια περίοδο του 2019, γεγονός που αν επαληθευθεί, ισοδυναμεί με απώλεια περίπου 260 εκατ. διεθνών αφίξεων σε σύγκριση με τα επίπεδα πριν από την πανδημία, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα τουριστικά έσοδα και τις θέσεις απασχόλησης.

Τα διαγνωστικά τεστ, η καραντίνα και σε ορισμένες περιπτώσεις το πλήρες κλείσιμο των συνόρων, σε συνδυασμό με τη χαμηλή ταχύτητα των εμβολιασμών, δυστυχώς εξακολουθούν να καθυστερούν την επανεκκίνηση του τουρισμού και να επηρεάζουν αρνητικά και όλους τους στενά συνδεόμενους με αυτόν τομείς της οικονομίας. Όλες οι προβλέψεις για ανάκαμψη του τουρισμού το 2021 προϋποθέτουν τη σημαντική άρση των περιορισμών, στην επιτυχία των προγραμμάτων εμβολιασμού, καθώς και στην εισαγωγή εναρμονισμένων πρωτοκόλλων όπως το Ψηφιακό Πράσινο Πιστοποιητικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το οποίο θα παρέχει:

• απόδειξη ότι ένα άτομο έχει εμβολιαστεί κατά του COVID-19 ή/και
• αποτελέσματα πρόσφατων δοκιμών (tests) για όσους δεν έχουν εμβολιαστεί ή/και
• πληροφορίες ότι κάποιος διαθέτει αντισώματα στον κορωνοϊό.

Οι πληροφορίες που συμπεριλαμβάνονται στο Πράσινο Πιστοποιητικό αναμφισβήτητα διευκολύνουν τις ταξιδιωτικές μετακινήσεις, χωρίς να διασφαλίζουν πλήρως την ελεύθερη κυκλοφορία. Η ελεύθερη κυκλοφορία εξακολουθεί να υπόκειται σε εθνικούς περιορισμούς, που εναπόκεινται στην κρίση των κρατών-μελών ανάλογα με την επιδημιολογική τους εικόνα.

Τέλος, η ανησυχία για την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων θα πρέπει ν’ αντιμετωπισθεί με τη δημιουργία από την Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη ενός ενιαίου πλαισίου ψηφιακής εμπιστοσύνης, που θα βασίζεται στις αρχές της ελαχιστοποίησης και σε υψηλό επίπεδο προστασίας τους. Ταυτόχρονα, δεν θα πρέπει ν’ απαιτείται η δημιουργία και η συντήρηση μιας βάσης δεδομένων σε επίπεδο ΕΕ, αλλά θα πρέπει να καταστεί δυνατή η αποκεντρωμένη επαλήθευση των ψηφιακά υπογεγραμμένων πιστοποιητικών. Όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις οφείλουν να διασφαλίσουν ότι τα προσωπικά δεδομένα διατηρούνται ασφαλή και δεν κοινοποιούνται ή χρησιμοποιούνται κατά λάθος για άλλους σκοπούς.