Τουριστική μίσθωση σπιτιών: Επιτέλους, ένα χρόνο μετά, παρουσιάστε ένα σχέδιο!

Προφανώς έχετε κουραστεί να διαβάζετε για αυτό το θέμα των μισθώσεων ιδιωτικών χώρων, όπως και εμείς έχουμε κουραστεί να γράφουμε πάνω από έναν χρόνο τώρα, περιμένοντας τα δέοντα και τα αυτονότητα, δηλαδή ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που θα βάλει κάποιους κανόνες και ορισμένα όρα σε αυτήν την καινοφανή «μαύρη» αγορά και παραοικονομία.

Το τελευταίο διάστημα, έρχονται στη δημοσιότητα δημοσιογραφικές πληροφορίες για το τι θα περιλαμβάνει και τι θα προβλέπει αυτό το ρυθμιστικό πλαίσιο, που πυροδοτούν διάφορες συζητήσεις και σχόλια και ανανεωνουν τις όποιες προσδοκίες ότι, επιτέλους, κάτι θα γίνει με αυτήν την ιστορία.

Πόσο ακόμα, άλλωστε; Από τον Μάιο, όταν περάσαμε σε μία φάση ρητών δεσμεύσεων και εξαγγελιών από πλευράς κυβέρνησης, του στυλ «το νομοσχέδιο κατατίθεται εντός του μηνός», ή «στις αρχές του επόμενου μήνα», σήμερα είμαστε στο... χρονοδιάγραμμα «τέλη Σεπτεμβρίου».

Που σημαίνει, ότι αν προηγηθεί δημόσια διαβούλευση, δεν θα δούμε το νομοσχέδιο στη Βουλή, πριν τον Οκτώβριο. Και αυτό, χωρίς να διασφαλίζεται, χωρίς να ξέρουμε πόσο αποτελεσματικά και εφαρμόσιμα στην πραγματικότητα, θα είναι όσα θα εμπνευστούν οι ιθύνοντες νόες των δύο αρμόδιων υπουργείων. Το λέμε αυτό, γιατί βλέπουμε ότι ακόμα και οι πιο οργανωμένοι και σοβαροί, από άποψη διοίκησης, ελέγχων και υποδομών, προορισμοί, ακόμα, ύστερα από χρόνια προσπαθειών και παρεμβάσεων, πασχίζουν να βγάλουν άκρη με αυτό το μοντέλο μισθώσεων και δεν το καταφέρνουν απόλυτα.

Εδώ ακόμα, βέβαια, μας διαφεύγει βέβαια το τεράστιο «κενό» ως προ τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, καθώς με την απελευθέρωση των μισθώσεων, οι Περιφερειακές Υπηρεσίες Τουρισμού, όχι απλώς δεν έχουν αρμοδιότητα ελέγχου για αυτού του είδους τα «καταλύματα», αλλά έχασαν ακόμα και τη δυνατότητα ελέγχου σε μη κύρια τουριστικά καταλύματα!

Σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτήν την εξοργιστική όσο και παράδοξη καθυστέρηση – για να μην πούμε ολιγωρία - διαβάζουμε για την «ευρηματικότητα» των ελεγκτικών μηχανισμών, με ελεγκτές που το παίζουν λουόμενοι, πελάτες, ερωτευμένα ζευγαράκια, ακόμα και ανάπτυξη νέων συστημάτων που θα ελέγχουν τα πάντα, προς κάθε κατεύθυνση, ακόμα και τις αναρτήσεις των «υπόπτων» για φοροδιαφυγή στα social media!

Καλά είναι όλα αυτά, για να περνάει η θερινή περίοδος και να γεμίζει ο τηλεοπτικός χρόνος και οι σελίδες των ΜΜΕ, αλλά επί της ουσίας, πόσο πείθουν, όταν βλέπουμε ένα κραυγαλέο παράδειγμα μαύρης οικονομίας, με εκτιμώμενο τζίρο 1,4 δις. ευρώ, τουλάχιστον 270-300 εκατ. ευρώ «χαμένων» εσόδων για το κράτος και περίπου 15 εκατ. «αόρατων» διανυκτερεύσεων, να οργιάζει ανενόχλητο τόσο καιρό τώρα, μπροστά στα μάτια όλων μας, με σοβαρές πρόσθετες επιπτώσεις που ξεφεύγουν από το πλαίσιο της τουριστικής αγοράς.

Επιτέλους, λοιπόν, παρουσιάστε κάτι! Να ξεκινήσει, έστω, μία διαδικασία, να μπει λίγο νερό στο αυλάκι! Να δούμε τι αν και τι μπορεί να γίνει, αλλά και να αρχίσουμε να διαπιστώνουμε ποιοι είναι αυτοί που αξιοποιούν πάνω από 30.000 ακίνητα, εις βάρος όλων των άλλων αλλά και τι άλλο μπορεί να παίζεται.

Γιατί μην μου πείτε ότι αυτό το «μέχρι 4 ακίνητα», που προβλέπει το σχέδιο, αντιπροσωπεύει τον μέσο Έλληνα, που θέλει να έχει ένα συμπληρωματικό εισόδημα...