Δημήτρης Καλαϊτζιδάκης | Συνέντευξη: Μια ζωή στην Grecotel, τον μεγαλύτερο ξενοδοχειακό όμιλο της χώρας (Μέρος Ι)

Συνέντευξη στην Σοφία Κοντογιάννη 

Είναι δύσκολο να κερδίσεις τον σεβασμό και την αναγνώριση σε έναν επαγγελματικό κλάδο και ειδικότερα στον τουρισμό, που ο ανταγωνισμός ξεπερνά τα σύνορα της Ελλάδας.  

Ο  Δημήτρης Καλαϊτζιδάκης έχει ταυτίσει το όνομα του με την Grecotel και ειδικότερα με το όνομα του ιδρυτή του μεγαλύτερου, σήμερα, ξενοδοχειακού ομίλου της χώρας, κ. Νίκου Δασκαλαντωνάκη. Είναι ένα πρόσωπο, τις ικανότητες του οποίου αναγνωρίζει το σύνολο του τουριστικού κόσμου της χώρας, ενώ οι πρωτοπόρες απόψεις του για την έννοια της φιλοξενίας, και τα πιστεύω του για  την περιβαλλοντική λειτουργία , αποτελούν εδώ και χρόνια σημείο αναφοράς και παράδειγμα προς μίμηση στον τουριστικό χώρο. 

Έπειτα από 30 χρόνια στη Γενική Διεύθυνση ξενοδοχείων πολυτελείας, κατέχει σήμερα τη θέση του Director of Operations στη Grecotel  με κύρια ενασχόλησή του τον στρατηγικό σχεδιασμό, τον σχεδιασμό και ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων ,ενώ είναι συντονιστής εκπαίδευσης της Grecotel σε θέματα γαστρονομίας, όσον αφορά τις σύγχρονες διεθνείς τάσεις και όχι μόνο.

Ο Καλαϊτζιδάκης σε μία εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη στο Tornos News μιλά για την Grecotel αλλά και το κ. Νίκο Δασκαλαντωνάκη, ο οποίος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους διαμορφωτές της ποιοτικής πλευράς της ελληνικής ξενοδοχειακής αγοράς και από τους πρώτους που έκανε πράξη στα ξενοδοχεία του τη διασύνδεση του τουρισμού με τον πρωτογενή τομέα. 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Δημήτρη Καλαϊτζιδάκη: 

-Από πότε ξεκινήσατε την πορεία σας στην Grecotel και ποιοι είναι οι σημαντικότεροι σταθμοί της επαγγελματικής σας διαδρομής; 

Έχω τη χαρά και την τύχη να είμαι με τους αδελφούς Νίκο και Τάκη Δασκαλαντωνάκη από το 1977, στο ξενοδοχείο Rithymna. Είναι και το ξενοδοχείο που προσδιόρισε την Grecotel. Το 1978 βρίσκομαι στο τότε El Greco  (σημερινό White Palace Lux Me), που είναι και το ξενοδοχείο που η Grecotel  γιόρτασε το 2015  τα 40 χρόνια και τώρα πάει στα 45 χρόνια λειτουργίας.

Ήδη από το 1966 τα αδέλφια Νίκος και Τάκης Δασκαλαντωνάκης δρομολογούν την είσοδό τους στο χώρο των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων ξεκινώντας την αγορά τμηματικά παραθαλάσσιων εκτάσεων στο Ρέθυμνο και συμμετέχουν με άλλους τολμηρούς Ρεθυμνιώτες επιχειρηματίες μεταξύ άλλων και ο πατέρας μου Μιχάλης,  στο εγχείρημα του El Greco.

Η πρώτη δραστηριότητα του κ. Δασκαλαντωνάκη ήταν το 1975,  σαν λειτουργία του τότε El Greco, σημερινού White Palace.

Το Rithymna oρόσημο τότε,  επειδή είχε τους πρώτους συνεδριακούς χώρους, στην Κρήτη. Έχουν περάσει από τους χώρους του μεγάλοι επιστήμονες του ιατρικού, του δικηγορικού, του εμπορικού κλάδου και γενικότερα οι επαγγελματίες όλων των κλάδων. Το ξενοδοχείο έγινε πανελληνίως γνωστό και κέρδισε πολλές διακρίσεις από πολύ παλιά, από τότε.

Το 1980, βραβεύεται με το “Forchette d’ Or” του Γαλλικού Οργανισμού Merite Touristique International για την υψηλή παροχή υπηρεσιών και την εξαιρετική κουζίνα του με βάση την Κρητική Διατροφή.

Εκείνη τη χρονιά, πρωτοπορεί και λειτουργεί  και όλο το χρόνο. Η διερεύνηση της τουριστικής περιόδου ζητούμενο ακόμα και σήμερα, γίνεται πραγματικότητα το 1980. Οι Έλληνες έκαναν τις διακοπές τους, το καλοκαίρι, το Πάσχα.

Eκείνα τα χρόνια κατείχαν το 20%-30%, πολύ μεγάλο ποσοστό μέχρι και τα μέσα του ‘90. Οι διακοπές τους διαρκούσαν 4 εβδομάδες. Εργάζομαι  το 1978 στο τότε El Greco στην υποδοχή. Μόλις είχα τελειώσει την Ανωτέρα Σχολή της Ρόδου (1977).

Εκεί πήγα συνειδητά, χωρίς να έχω δώσει εξετάσεις πουθενά αλλού. Γιατί εκείνα τα χρόνια στη σχολή αυτή, οι μισοί και πλέον φοιτητές την επέλεγαν γιατί είχαν αποτύχει την εισαγωγή τους σε άλλες Πανεπιστημιακές σχολές και αναγκαστικά πήγαιναν εκεί. Τελειώνοντας τη σχολή, είχα κάνει τα χαρτιά μου για το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα  για να συνεχίσω τις σπουδές μου. Τότε υπήρχε μια συνεργασία της Σχολής με πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής, όμως εγώ επέλεξα την Αμερική. Για την Ευρώπη η Ξενοδοχεία είναι τέχνη, για την Αμερική δε, είναι επιστήμη. Αλλά τελικά η ξενοδοχεία είναι ο συνδυασμός τέχνης και επιστήμης. 

Τις διάφορες “σχολές” σέρβις που υπάρχουν, αυτό το κομμάτι ο Αμερικάνος το περνάει σε μια μέρα, γιατί σκέφτεται, και να στα μάθω πώς είναι, αφού κάθε εταιρεία που θα πας έχει το δικό της τρόπο λειτουργίας, γιατί να χάσουμε ένα χρόνο. 

Πάω στην Αμερική, και το 1978 έχω Βachelors με 2 majors  στο Ιnternational Hotel Management και τον επόμενο χρόνο, χωρίς να το έχω καν στο μυαλό μου, συνεχίζω για μεταπτυχιακό (Masters) σε International Hotel Management. Είχα την ευκαιρία να δουλέψω σε μεγάλες μονάδες, έκανα και την πτυχιακή μου. Το Μαϊάμι σε σχέση με την Ithaca που βρίσκεται το πανεπιστήμιο του Cornell, βόρεια στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, είχε το πλεονέκτημα ότι η περιοχή είχε τρομερή τουριστική ανάπτυξη. Η ανάπτυξη του ξακουστού Σάουθ Μπητς, δημιουργήθηκε τότε (1982).Το 1/3 από τα κρουαζιερόπλοια του κόσμου είχαν σταθμό το Μαϊάμι.

‘Οπως καταλαβαίνετε το Μαιάμι ως προορισμός ήταν σε άλλη διάσταση… Μέχρι να τελειώσω τις σπουδές μου, το 1982 με το Μάστερς, δεν είχα γυρίσει ενδιάμεσα στην Ελλάδα, γιατί σπούδαζα και εργαζόμουν συγχρόνως.

Δεν το έχει κάνει κανείς σπουδαστής από όσους έχω μιλήσει. Τουλάχιστον το πρώτο καλοκαίρι επέστρεφαν. Οπότε εγώ, με το να μην έχω γυρίσει ενδιάμεσα, δεν είχα συνειδητοποιήσει τη διαφορά. Αν στα ενδιάμεσα είχα γυρίσει και έβλεπα τις διαφορές, τότε, το 1979-1980, πιθανόν και να μην επέστρεφα στην Ελλάδα. Επιστρέφω λοιπόν στην Ελλάδα, υπηρετώ τη θητεία μου στην αεροπορία, στην Διεύθυνση Μελετών του Αρχηγείου.

Από τις 7 Ιουνίου, ημέρα Δευτέρα, του 1982 ξεκινάω σαν Υποδιευθυντής, στο Rithymna, ως Food & Beverage Manager. Και τότε, από ένα τραγικό περιστατικό υγείας του αποθηκάριου, ο οποίος ήταν πολύ αξιόλογος και κοσμογυρισμένος άνθρωπος, για τα δεδομένα της εποχής, πριν ακόμη ξεκινήσω την καριέρα μου, ενεπλάκην και με τις προμήθειες. 

Για συνολικά 10 χρόνια, παράλληλα με τη θέση του Υποδιευθυντή στο Rithymna όπου ήμουν για πέντε χρόνια, και ακόμα και για άλλα 5 χρόνια αργότερα, παράλληλα με τη Διεύθυνση στο Creta Palace, έκανα και τις αγορές των ξενοδοχείων όλου του ομίλου, τρόφιμα, ποτά και εστιατοριακό εξοπλισμό. Στο Rithymna εργάστηκα 5 χρόνια. Το 1989 , τελειώνει το Creta Palace το οποίο χτίστηκε στο καλύτερο οικόπεδο της βόρειας Κρήτης. 100 στρέμματα για 355 δωμάτια στην πιο φαρδιά παραλία και μόλις 4 χιλιόμετρα από το κέντρο του Ρεθύμνου, ουσιαστικά ένα resort στο κέντρο της πόλης.

Την δεκαετία 1981-1991 η Grecotel επεκτείνεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς και υπό την διαχείρισή της βρίσκονται ήδη 8 μονάδες εκ των οποίων 6 στην Κρήτη, και από 1 σε Κέρκυρα και Χαλκιδική).

Το 2004 η Grecotel ολοκληρώνει την δική της Ολυμπιάδα, εγκαινιάζοντας 10 νέες μονάδες. 

Πρώτοι στη Μεσόγειο με περιβαλλοντική πολιτική

Και ενώ ο κ. Νίκος Δασκαλαντωνάκης που είχε την ευθύνη της λειτουργίας, γιατί ο αδερφός του Τάκης είχε τις κατασκευές και τις αγορές, είχε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό στα πόδια του και μπορούσε να φέρει όποιο Διευθυντή ήθελε, με καλεί στο κλείσιμο της σεζόν και μου λέει, θα αναλάβεις το Creta Palace. Τότε ήμουν μόλις 30 χρονών. Το Creta Palace, θεωρώ ότι ήταν ορόσημο για την Grecotel, έτσι κι αλλιώς ο πήχης ήταν ψηλά σαν επένδυση. Ουσιαστικά το Creta Palace είναι αυτό που καθιέρωσε την Grecotel, την ταύτισε με την ποιότητα. Είναι σημαντικά τα εξής δύο γεγονότα: Αφενός μεν, το 1992 , το Creta Palace ήταν το ξενοδοχείο πιλότος για την εφαρμογή της φιλοπεριβαλλοντικής πολιτικής της Grecotel. Τότε, στις αρχές της δεκατίας του '90 η κ. Μάρι Δασκαλαντωνάκη, είχε έρθει κι εκείνη από την Αγγλία, έχοντας τελειώσει το London School of Economics.

Πήρε την πρωτοβουλία να υπογράψει ένα πρωτόκολλο Περιβαλλοντικής Ευαισθησίας που αφορούσε όλα τα ξενοδοχεία διακοπών της Μεσογείου, (resorts). Ήμασταν οι πρώτοι στα ξενοδοχεία διακοπών της Μεσογείου που εντάξαμε την περιβαλλοντική πολιτική στην  καθημερινή λειτουργία των ξενοδοχείων.

Το 1992 ιδρύεται Τμήμα Περιβάλλοντος και Πολιτισμού το οποίο στελεχώνεται με ειδικό επιστημονικό προσωπικό και εντάσσεται στην κεντρική διοίκηση της εταιρείας.

Το 1993 η Grecotel πραγματοποιεί πιλοτικά και για πρώτη φορά στην ΕΕ Eco Auditing σε 6 Grecotel στην Κρήτη. Αποφασίστηκε η βελτίωση της περιβαλλοντικής απόδοσης / εικόνας των ξενοδοχείων.

 Να συμπληρώσω ότι ως υπεύθυνος αγορών από το 1984 εως και το 1994, είχα την ευθύνη της απόφασης, μπορούσα πολύ πιο γρήγορα να συμβάλλω στο να εντάξουμε την πολιτική αυτή μέσα στη λειτουργία μας, επιλέγοντας για παράδειγμα κωδικούς και συσκευασίες πιο φιλικούς με το περιβάλλον. 

Φανταστείτε ότι η Coca Cola, εταιρεία μεγαθήριο, δεν είχε ακόμη συσκευασίες φιλικές προς το περιβάλλον -  επιστρεφόμενες φιάλες. Το HoReCa, δηλαδή το Ηotel-Restaurant-Catering , ακόμα και για τις  πολυεθνικές ήταν ανύπαρκτο σαν τμήμα  τότε. Εμείς τις βοηθήσαμε να το αναπτύξουν και να το εντάξουν στη δομή τους. 

Κατάφεραν να το αναπτύξουν γιατί υπήρχε εμπιστοσύνη  στο πρόσωπό μας. Οι εταιρείες μπήκαν σε αυτή τη φιλοσοφία, συνεργαζόμενοι μαζί μας.

Ύψιστη διάκριση για τον πρόεδρο του Ομίλου Grecotel κ. Νίκο Δασκαλαντωνάκη με την παρασημοφόρηση στη Μόσχα από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ. Βλαντιμίρ Πούτιν με το παράσημο του Τάγματος της Φιλίας. Η επίσημη τελετή έλαβε χώρα στο Κρεμλίνο στις 4 Νοεμβρίου 2019, με αφορμή τον εθνικό εορτασμό για την Ημέρα της Εθνικής Ενότητας. Επισημαίνεται ότι η σημαντική αυτή διάκριση αποτελεί αναγνώριση της πολυετούς συμβολής και προσφοράς του κ. Νίκου Δασκαλαντωνάκη, ως επίτιμου Προξένου Κρήτης και Δωδεκανήσων αλλά και ως επιχειρηματία στον κλάδο του Τουρισμού, στην προώθηση των διμερών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας και τη διάδοση του ρωσικού πολιτισμού.

-Δηλαδή πρακτικά, πώς άλλαξε τη φιλοσοφία της μια από τις μεγάλες εταιρείες που συνεργαζόσασταν, ώστε να συμβαδίζει με τη φιλοπεριβαλλοντική σας πολιτική;

Τότε, όπως προανέφερα, δεν υπήρχαν επιστρεφόμενες φιάλες και γενικά φιλικές προς το περιβάλλον συσκευασίες. Έγινε πρώτη φορά ακόμη και σε παγκοσμίου επιπέδου εταιρείες. Απλώς οι εταιρείες εμπιστεύτηκαν αυτό που τους λέγαμε. 

Για παράδειγμα, εμείς πρώτοι βάλαμε την ελληνική εταιρεία της Coca Cola σε αυτή τη λογική.  Όχι μόνο αυτό, εμείς στρατηγικά πάντα μιλούσαμε με τους μεγαλύτερους και τους καλύτερους. Δεν ήταν τυχαίο ότι στις τότε συγχωνεύσεις εταιριών, πάντα ήμασταν με τον “αποπάνω’”. Η σοβαρότητά μας ήταν ο λόγος, και όχι τόσο το μέγεθος μας. Το πρώτο πράγμα που μας έλεγαν, ήταν «πρώτη φορά το ακούμε». Οποιαδήποτε παρατήρηση μας, ακόμη και σε θέματα ποιότητας, ήταν για εκείνους πρωτάκουστη. 

Πάντα, οι συνεργασίες μας ήταν στρατηγικές με όλες τις μεγάλες εταιρείες για να ταυτίζονται με τη φιλοσοφία μας.

Έπειτα, 1984 με 1989 το πιο παραδοσιακό ελληνικό γιαούρτι, ήταν της ΜΕΒΓΑΛ. Είχε αυτή τη ξινή παραδοσιακή γεύση, διαθέσιμο μέχρι και σε βαρέλια για μεγάλες χρήσεις, μέχρι και 50 λίτρα, οπότε το έκανε και πολύ ελκυστικό στην τιμή. Όλη η Ελλάδα, δούλευε ΜΕΒΓΑΛ τότε. Οι μόνοι που δεν δουλεύαμε ΜΕΒΓΑΛ, ήμασταν εμείς. Συνειδητά συνεργαζόμασταν με τη ΦΑΓΕ, γιατί θέλαμε την επιδόρπια γεύση,  το Total, που είχε τότε 10% λιπαρά .

Το Total της ΦΑΓΕ ήταν το πιο εκτιμητέο προϊόν στην Ελλάδα (για τους ξένους), πιο πολύ και από τον Ήλιο και τη Θάλασσα. Απόρροια της συνεργασίας μας με τη ΦΑΓΕ ήταν κοινές προωθητικές ενέργειες όπως η τοποθέτηση του γιαουρτιού Τοtal ΦΑΓΕ στα δωμάτια σαν Welcome. Εγώ ήμουν άλλωστε εκείνος που τους προβλημάτισε , επειδή ενώ πάρα πολλοί επιχειρηματίες εστιατορίων και καφετεριών εκτός ξενοδοχείων ναι μεν πρόσφεραν γιαούρτι Total αλλά όσον αφορούσε το μέλι, επέλεγαν το χειρότερο, άρα “κατέστρεφαν” το τέλειο προϊόν της ΦΑΓΕ το Total.Να πως προκύπτει η συσκευασία split, με το μέλι, εγγυημένης και ανάλογης ποιότητας , να συνοδεύει το γιαούρτι.

Τα Όσκαρ του τουρισμού στην Grecotel

Γύρω στο 1992, για 6 συνεχή χρόνια, το Creta Palace βρισκόταν στις 6 πρώτες θέσεις μεταξύ περίπου 17.000 ξενοδοχείων που συνεργαζόταν η TUI σε όλο τον κόσμο. Την πρώτη χρονιά, δεν ξέραμε καν ότι συμμετέχουμε σε αυτό το κατά ένα τρόπο «πρωτάθλημα», γιατί η TUI το έκανε εσωτερικά-μυστικά, δηλαδή σαν ένα τεστ, για να δοκιμάσει πως θα λειτουργούσε επίσημα τις επόμενες χρονιές. Οι 10 πρώτες θέσεις, ήταν τα ” Όσκαρ του Τουρισμού” τα επονομαζόμενα (TUI HOLLY). Επίσης, για αρκετά χρόνια ήμασταν στις πρώτες θέσεις στο “Παγκόσμιο Πρωτάθλημα”  Περιβάλλοντος της TUI (TUI Umwelt Champion). Στη συνέχεια, κερδίζαμε τη Γαλάζια Σημαία και μετά, ως πρωτοπόροι στο περιβάλλον, κάναμε μια στρατηγική  συνεργασία με τον ΑΡΧΕΛΛΩΝ τον σύλλογο προστασίας της χελώνας Καρέτα-Καρέτα. Η συνεργασία αυτή ήταν-και είναι- πολύ σημαντική.

Δεν παρείχαμε μόνο χώρους για τις ενημερωτικές ομιλίες του συλλόγου ή σημεία πώλησης αναμνηστικών στους πελάτες. Η συνεργασία μας ήταν ουσιαστική.Μέσα από πρωτοβουλίες  που είχαμε λάβει εμείς,ακολουθώντας τις οδηγίες τους, από την 1η Ιουνίου έως τα τέλη Οκτωβρίου, περίοδο προστασίας της Caretta - Caretta. Μαζεύαμε 400 ξαπλώστρες που είχαμε αναπτύξει στην παραλία μας κάθε απόγευμα, για να έρθει η χελώνα, να φτιάξει τη φωλιά της και να γεννήσει τα αυγά της στην άμμο. Τις επανατοποθετούσαμε και πάλι πρωί πρωί, προτού κατέβουν στην παραλία οι πρώτοι πελάτες μας, ήταν όλα έτοιμα. Αυτό ήταν απίστευτος κόπος. Δεν άντεχαν πολλοί τη συγκεκριμένη δουλειά. 

Μέχρι να καταλήξουμε σε σταθερή ομάδα, πολλοί πήγαν στο νοσοκομείο, είτε με εγκαύματα στα πόδια (από την καυτή άμμο) ή με προβλήματα στα χέρια, από το κοπιαστικό αυτό έργο. 

Επίσης, δεν επιτρεπόταν να καθαρίσεις την παραλία με μηχανικά μέσα, γιατί καταστρέφονταν τα αυγά. Μόνο με τα χέρια και τις τσουγκράνες, καθαρίζαμε , πολύ προσεκτικά. Επιπλέον, κάθε ομπρέλα είχε σταχτοδοχεία (που έπρεπε να καθαρίζονται), γιατί αν καταπιεί η χελώνα τη γόπα, θα πεθάνει. Ούτε να ρίξεις νερά για να πλύνεις τις ομπρέλες μπορούσες, γιατί υπήρχε κίνδυνος να σαπίσουν τα αυγά.  Άλλο ένα ακόμη ουσιαστικό μέτρο, ήταν το φως. Δεν υπήρχε φως στην παραλία. Πλήρες σκοτάδι. Η χελώνα προσανατολίζεται με το φως του φεγγαριού που αντικατοπτρίζεται στη θάλασσα. Όταν βγαίνουν τα χελωνάκια από τα αυγά τους, ακολουθούν αυτό το φως και αν δουν φως θα πάνε προς τη στεριά που συνήθως υπάρχει έντονος φωτισμός, δεν θα επιβιώσουν. Πηγαίνοντας προς την στεριά αντί για τη θάλασσα.

Συνεπώς αποκλείσαμε το ενδεχόμενο για beach parties, ρομαντικά ηλιοβασιλέματα και πανσέληνο στο μπαρ της παραλίας και άλλες βραδινές εκδηλώσεις, αν και είχαν μεγάλη ζήτηση, για να μην αποπροσανατολίσουν τα φώτα τα χελωνάκια. Σεβόμενοι τη φιλοσοφία μας και το πρωτόκολλο συνεργασίας, δεν κάναμε τίποτα από όλα αυτά, ενώ αποτελούσαμε παράδειγμα και για τους υπόλοιπους, όσον αφορά στις εταιρικές αξίες. Η διαδικασία αυτή λαμβάνει χώρα από το 1992 μέχρι σήμερα, σε όλα μας τα ξενοδοχεία που η παραλία είναι χώρος ωοτοκίας. Το Ρέθυμνο είναι το 3ο σε σπουδαιότητα σημείο ωοτοκίας σε όλη τη Μεσόγειο, για την χελώνα Καρέτα-Καρέτα. 

Επίσης, σε σχέση με την χρήση του πλαστικού για την οποία γίνεται μεγάλη συζήτηση το τελευταίο καιρό να γνωρίζετε ότι εδώ και ένα χρόνο, έχουμε δεσμευτεί ότι από το 2020 δεν θα χρησιμοποιούμε κανένα πλαστικό μη φιλικό προς το περιβάλλον. Όλα θα είναι βιοαποδομήσιμα. 

Διαβάστε το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του κ.Καλαϊτζιδάκη

Διαβάστε το τρίτο μέρος της συνέντευξης του κ.Καλαϊτζιδάκη