Εκκίνηση διαδικασίας πτώχευσης για 2 γαλλικές αεροπορικές εταιρείες!

Δύο γαλλικές αεροπορικές εταιρείες, η Aigle Azur και η XL Airways, οδηγήθηκαν ενώπιον των αρμόδιων δικαστικών αρχών προκειμένου να εκκινήσουν πτωχευτική διαδικασία, αναδεικνύοντας τις αδυναμίες του γαλλικού τομέα αερομεταφορών.

Πιο συγκεκριμένα, η εταιρεία Aigle Azur, της οποίας τα 11 αεροσκάφη παραμένουν καθηλωμένα στο έδαφος από τις 7 Σεπτεμβρίου, τέθηκε σε δικαστική εκκαθάριση στις 16 Σεπτεμβρίου. Το αρμόδιο Δικαστήριο εξέτασε τις προσφορές εξαγοράς της εταιρείας δύο υποψηφίων αγοραστών, με την απόφαση να αναμένεται να εκδοθεί στις 27 Σεπτεμβρίου. Σημειώνεται ότι η Aigle Azur αποτελεί την πρώτη ιδιωτική αεροπορική εταιρεία της Γαλλίας μεταπολεμικά, απασχολεί άνω των 1.000 εργαζομένων και το περασμένο έτος εξυπηρέτησε σχεδόν δύο εκατομμύρια επιβάτες.

Από την πλευρά της, η XL Airways, η οποία πρόκειται για μικρή γαλλική εταιρεία μακρινών αποστάσεων (long-distance), προσέφυγε στην Air France, απευθύνοντας πρόσκληση για πιθανή εξαγορά της. Ωστόσο, καθώς οι προσπάθειές έχουν αποβεί μέχρι στιγμής άκαρπες, το Δικαστήριο αποφάσισε τη Δευτέρα να τεθεί η επιχείρηση υπό καθεστώς εξυγίανσης, δίνοντάς της προθεσμία μέχρι το Σάββατο για την υποβολή προσφορών από δυνητικούς αγοραστές. Οι πωλήσεις εισιτηρίων της εταιρείας σταμάτησαν την Παρασκευή αλλά οι πτήσεις συνεχίζονταν καθ' όλη τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου. Ωστόσο, αν δεν εμφανιστεί ένας αγοραστής έως το ερχόμενο Σάββατο, η XL Airways θα αναγκαστεί να σταματήσει τις πτήσεις της και θα τεθεί υπό εκκαθάριση, όπως συνέβη και με την Aigle Azur.

Σε κοινή δήλωση, οι ταξιδιωτικές εταιρείες (ταξιδιωτικά γραφεία), η ένωση τουριστικών πρακτόρων (Seto) και ο επαγγελματικός σύλλογος για την τουριστική αλληλεγγύη (APST) δήλωσαν την Κυριακή ότι “υποστηρίζουν ενθέρμως τη συνέχιση της δραστηριότητας της XL Airways με στόχο να διατηρηθεί η γαλλική σημαία σε μακρινούς προορισμούς που προτιμούν οι πελάτες τους”, ιδίως στις Αντίλλες και τη Ρεουνιόν. Η XL Airways απασχολεί 570 άτομα και το 2018 εξυπηρέτησε 730.000 επιβάτες.

Παρά το γεγονός ότι οι αιτίες που οδήγησαν τις δύο εταιρείες σε αυτή την κατάσταση διαφέρουν, υπάρχουν ορισμένες παθογένειες στις γαλλικές αερομεταφορές, τις οποίες οι ειδικοί του κλάδου έχουν επανειλημμένως επισημάνει. Επί πολλά έτη, οι εργοδοτικές και εργατικές οργανώσεις ανησυχούν για την κατάσταση των γαλλικών αεροπορικών μεταφορών, οι οποίες δεν είναι ανταγωνιστικές και δεν διαθέτουν επαρκή κεφάλαια. Κατά την τελευταία 20ετία, η γαλλική σημαία έχει μειώσει το μερίδιό της κατά μία μονάδα κάθε έτος, φτάνοντας στο 41% το 2018. Επιπλέον, οι περισσότερες γαλλικές αεροπορικές εταιρείες παρουσιάζουν συστηματικά ελλείμματα, με εξαίρεση την Air Caraïbes και της αδελφής-εταιρείας αυτής, French Bee.

Για την κατάσταση αυτή του κλάδου αερομεταφορών της χώρας, πολλοί είναι εκείνοι που κατηγορούν τις επιβαρύνσεις που υφίστανται οι γαλλικές επιχειρήσεις από τη φορολογία και την κοινωνική ασφάλιση, ιδιαίτερα σε σχέση με τον αθέμιτο ανταγωνισμό ορισμένων εταιρειών χαμηλού κόστους και των εταιρειών του Κόλπου. Κατηγορώντας την κυβέρνηση, το συνδικάτο FO εκτιμά ότι 10.000 θέσεις εργασίας εξαφανίζονται κάθε 5 έτη στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών, τη στιγμή που η κυβέρνηση τείνει να αγνοεί το γεγονός ότι ο τομέας των αερομεταφορών είναι εγγενώς εύθραυστος και το θεσμικό πλαίσιο που ρυθμίζει την αγορά ελλιπές. Ως εκ τούτου, οι γαλλικές εταιρείες υφίστανται κοινωνικό ντάμπινγκ, ενώ οι διαφορές στη φορολογία δημιουργούν στρέβλωση του ανταγωνισμού.

Πράγματι, σύμφωνα με έκθεση της Γερουσίας του 2016, το κόστος ασφάλειας στα γαλλικά αεροδρόμια είναι 35% υψηλότερο από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά αεροδρόμια, η διαφορά στις κοινωνικές επιβαρύνσεις μεταξύ της Air France και της KLM ή της Lufthansa αντιστοιχεί σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, ενώ, τέλος, σε αντίθεση με άλλους τομείς, οι γαλλικές εταιρείες δεν διαθέτουν τελωνειακή προστασία έναντι του ανταγωνισμού των εταιρειών χαμηλού κόστους.

Σε αυτά τα διαρθρωτικά μειονεκτήματα θα πρέπει να προστεθούν και άλλες αδυναμίες που αποτελούν ευθύνη των ιδιωτικών φορέων. Το πρώτο είναι το πολύ μικρό μέγεθος των γαλλικών εταιρειών, οι περισσότερες από τις οποίες διαθέτουν λιγότερα από 12 αεροσκάφη, μέγεθος που θεωρείται το ελάχιστο αναγκαίο για την απόσβεση του σταθερού κόστους ενός αερομεταφορέα (συντήρηση, παροχή εμπορικών υπηρεσιών, εκπαίδευση του πληρώματος).

Παρά τις προσπάθειες συγκέντρωσης του τομέα, αυτές συχνά συναντούν δυσκολίες στην ενσωμάτωση του προσωπικού με διαφορετικό καθεστώς και αρχαιότητα, καθώς και στην έλλειψη κεφαλαίων, καθώς οι γαλλικές εταιρείες είναι επίσης σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκώς κεφαλαιοποιημένες, λόγω έλλειψης τακτικών κερδών και επενδυτών. Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα αυτής της κατάστασης είναι η περίπτωση της XL Airways, η οποία βρισκόταν εδώ και χρόνια χωρίς βασικό μέτοχο.