Ο. Αναστασοπούλου: Η συνεισφορά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη μεγιστοποίηση των ωφελειών από την τουριστική δραστηριότητα

Στο επιστημονικό συνέδριο για αιρετούς, τεχνοκράτες και στελέχη Οικονομικής Διοίκησης ΟΤΑ της Πανελλήνιας Ένωσης Γενικών Γραμματέων Τοπικής Αυτοδιοίκησης "Κλεισθένης" με θέμα Επενδυτικός – Αναπτυξιακός Προγραμματισμός & Διοίκηση Οικονομικών Αξιών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (Πράσινη Οικονομία, Ψηφιακός Μετασχηματισμός, Δια Βίου Μάθηση) συμμετείχε σήμερα η Γενική Γραμματέας Τουριστικής Πολιτικής και Ανάπτυξης, Ολυμπία Αναστασοπούλου. 

Συγκεκριμένα η  Γενική Γραμματέας Τουριστικής Πολιτικής και Ανάπτυξης στο Ειδικό Θεματικό Εργαστήριο: «Η Οικονομική Αξία της Βιομηχανίας της Εμπειρίας για τους ΟΤΑ, Διασύνδεση της Τοπικής Πολιτικής για Περιήγηση, Πολιτισμό & Δημιουργική Οικονομία με την Ανάπτυξη των ΟΤΑ», επεσήμανε ότι «ο τουρισμός έχει μια έντονη περιφερειακή διάσταση και άρα όλοι οι περιφερειακοί stakeholders πρέπει να συμμετέχουν στην διαμόρφωση της τουριστικής αναπτυξιακής στρατηγικής. Συνεπώς η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως ένας από τους σημαντικούς stakeholders καλείται να συνεισφέρει στην μεγιστοποίηση των ωφελειών από την τουριστική δραστηριότητα, τόσο των επιχειρηματικών μονάδων και των δημόσιων τουριστικών ειδικών υποδομών».

Ειδικότερα, η κα  Αναστασοπούλου, στην ομιλία της με θέμα «Ταμείο Ανάκαμψης & Ανθεκτικότητας: Ιστορική Ευκαιρία για Τουριστική Ανάπτυξη & Επενδύσεις και Τοπική Αυτοδιοίκηση», τόνισε ότι «κρίνεται εκ των πραγμάτων αναγκαίο, όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να συγκεράσουν τουριστικές με μη άμεσα τουριστικές δραστηριότητες και να επιτύχουν την αρμονική συνύπαρξή τους σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, το οποίο οριοθετείται από αναπτυξιακές και μη δραστηριότητες. Για την εξασφάλιση λοιπόν της αειφορίας του προορισμού και τη μεγιστοποίηση των ωφελειών τόσο των μόνιμων κατοίκων, όσο και των επισκεπτών του προορισμού, ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός και η δέσμευση όλων των εμπλεκομένων είναι απαραίτητη, κι αυτό είναι ακριβώς το σημείο όπου όλοι μαζί, ιδιωτικός τομέας, κεντρική κυβέρνηση και η τοπική αυτοδιοίκηση, μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά». 

Επιπροσθέτως, Γενική Γραμματέας Τουριστικής Πολιτικής και Ανάπτυξης υπογράμμισε ότι «η εξασφάλιση των χρηματικών πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανασυγκρότησης ήταν το πρώτο μεγάλο βήμα για την ανασύνταξη της ελληνικής οικονομίας, καθώς το επενδυτικό κενό – μετά από μια μακρά περίοδο υποεπένδυσης- καλύπτεται και αναμένεται να κινητοποιήσει επιπλέον κεφάλαια. Ο σχεδιασμός που ακολούθησε μέσω του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας έθεσε τις βάσεις ενός φιλόδοξου οράματος, ωστόσο η εκτέλεση του είναι το επόμενο κρίσιμο στοίχημα δεδομένου του στενού χρονικού πλαισίου υλοποίησης μέχρι και το 2025». 

Επιπλέον, η κα Αναστασοπούλου ανέφερε ότι  «το πρόσταγμα είναι σαφές προς τον ιδιωτικό τομέα, και δη την Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς αμφότεροι οφείλουν να αξιοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά, κανονιστικά και θεσμικά εργαλεία που έρχονται στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανασυγκρότησης προκειμένου να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα τους, την εξωστρέφεια τους και εν γένει το παραγωγικό τους αποτύπωμα. Δεδομένου, δε, πως το χρονικό πλαίσιο της ευκαιρίας που προσφέρει το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανασυγκρότησης είναι περιορισμένο, η πρόκληση γίνεται ακόμη εντονότερη».

Τέλος, σημειώνεται ότι η Γενική Γραμματέας Τουριστικής Πολιτικής και Ανάπτυξης συναντήθηκε με τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ, Δημήτρη Σκάλκο, με τον οποίο συζήτησαν τις προοπτικές και τις δυνατότητες αξιοποίησης διάφορων χρηματοδοτικών εργαλείων με στόχο ένα «πράσινο», βιώσιμο, ανθεκτικό και καινοτόμο τουριστικό_οικοσύστημα στη χώρα μας, ενώ ακολούθως είχε συνάντηση και με τον Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης,  Χρήστο Μέτιο, με τον οποίο μιλήσανε για ειδικές μορφές τουρισμού όπως τον αγροτουρισμό, τον θρησκευτικό και τον γαστρονομικό τουρισμό, καθώς και τις ευκαιρίες και τις προκλήσεις αυτών αφού (α) αναπτύσσουν τις τοπικές κοινωνίες, (β) διατηρούν τέχνες που διαφορετικά θα είχαν εξαφανισθεί, (γ) συμβάλλουν στην αναβίωση εθίμων και παραδοσιακών εκδηλώσεων, στη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, (δ) αποτελούν ένα μέσο επικοινωνίας των απομονωμένων περιοχών με τα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά και (ε) προσφέρουν βιώσιμες προοπτικές ζωής στους νέους των περιοχών αυτών.