Διεθνές Αρχαιολογικό Συνέδριο στον Ορχομενό

Από τις 27 έως τις 29 Σεπτεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο Ορχομενού Ευάγγελος Μπασιάκος, έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί το 2ο Διεθνές Αρχαιολογικό Συνέδριο Ορχομενού, με τίτλο Μινύες στα πέρατα του κόσμου.

Στόχος του δήμου Ορχομενού, είναι να ανοίξει έναν νέο και μόνιμο διάλογο με το Υπουργείο Πολιτισμού, την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, τη Διεθνή Αρχαιολογική Κοινότητα, τους Επιστημονικούς φορείς, την τουριστική αγορά, καθώς και με όλους τους ενδιαφερόμενους για την ανάδειξη του πολιτισμού των Μινυών και των σημαντικών Βυζαντινών και μεταβυζαντινών μνημείων στην περιοχή. Παράλληλα και με αφορμή την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης του Αρχαιολογικού Πάρκου Ορχομενού και της απόδοσης στο κοινό του αναστηλωμένου Αρχαίου Θεάτρου, ο δήμος θεωρεί ότι το η χρονική στιγμή είναι ιδανική για την υλοποίηση αυτής της σημαντικής συνάντησης.

Στο πλαίσιο του συνεδρίου, θα πραγματοποιηθεί μεταξύ άλλων συναυλία στο Αρχαίο Θέατρο Ορχομενού, καθώς και ξενάγηση στο Αρχαιολογικό Πάρκο Ορχομενού.

Σημειώνεται ότι το συνέδριο τίθεται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού – ΕΦΑ Βοιωτίας, της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και της ΠΕΔ Στερεάς Ελλάδας, με συμμετοχή του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ και του Επιμελητηρίου Βοιωτίας.

Ο Θολωτός τάφος ή Θησαυρός του Μινύα

Στους ανατολικούς πρόποδες του Υφάντειου λόφου (ανατολική άκρη του Ακόντιου όρους) και στο δυτικό άκρο του σημερινού Ορχομενού βρίσκεται ένα από τα πιο έξοχα και εντυπωσιακά μνημεία των Μινυών. Υπολογίζεται ότι χτίστηκε κατά τη 2η χιλιετηρίδα π.Χ..

Βρίσκεται κοντά στα ερείπια του προϊστορικού οικισμού που αναπτύχθηκε στον Ορχομενό και κοντά στο μεταγενέστερο θέατρο της πόλης. Σε αυτόν πρέπει να είχαν ταφεί μέλη της βασιλικής οικογένειας των Μινυών. Το μνημείο ήταν ορατό και φημισμένο για πολλούς αιώνες μετά την αρχική του χρήση και φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε ως τόπος λατρείας κατά τους ελληνιστικούς χρόνους. Ο τάφος ήταν άθικτος και πρέπει να αποτελούσε αξιοθέατο της περιοχής τουλάχιστον μέχρι και το 2ο αιώνα μ.Χ., όταν επισκέφθηκε τον Ορχομενό ο περιηγητής Παυσανίας και με θαυμασμό περιέγραψε την κατασκευή της θόλου.

O Παυσανίας όταν επισκέφθηκε το «Θησαυρό του Μινύου», τον μνημειώδη θολωτό τάφο του 13ου αιώνα π.Χ. θαύμασε τον τρόπο κατασκευής του, αντιπαραβάλλοντάς τον με τα κυκλώπεια τείχη της Τίρυνθας και τις πυραμίδες της Αιγύπτου (Παυσανίου, Βοιωτικά ΙΧ, 38), καθώς ο τάφος ακόμη και τότε, 15 αιώνες μετά την κατασκευή του, διατηρούσε άθικτη τη θόλο και το δρόμο του. Στους αιώνες που ακολούθησαν, το μνημείο σταδιακά καλύφθηκε με επιχώσεις, αλλά εξακολουθούσε να είναι ορατό. Στις αρχές του 19ου αιώνα οι περιηγητές που επισκέπτονταν τον Ορχομενό αναφέρουν τη θόλο του κατεστραμμένη.

Το μνημείο έφεραν στο φως οι ανασκαφές του Ερρίκου Σλήμαν στα 1881-1885, αν και πρώτος επιχείρησε το 1803, χωρίς επιτυχία, ο γνωστός Άγγλος Έλγιν. Μετά τον Σλήμαν έκαναν ανασκαφές το 1893 η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή και στη συνέχεια Γερμανοί αρχαιολόγοι, με επικεφαλείς τους H. Bulle και A. Furtwaengler, στα 1903 και 1905.

Οι ανασκαφές αυτές έφεραν στο φως νεολιθικούς συνοικισμούς με κυκλικά και τετράγωνα θεμέλια σπιτιών, τάφους 3.000 χρόνων π.Χ., ανάκτορα ή Ασκληπιείο μυκηναϊκής εποχής και άλλα που είναι δείγματα ότι ο τόπος κατοικήθηκε χωρίς χρονικά κενά από τη νεολιθική εποχή. Κατασκευαστές του τάφου φέρονται οι Τροφώνιος και Αγαμήδης, γιοι του βασιλιά του Ορχομενού Εργίνου.

Ο Παυσανίας χαρακτηρίζει το μνημείο "θησαυρό", αλλά κατά τον αρχαιολόγο Χ. Τσούντα, είναι τάφος. Κατά τον Παπαρρηγόπουλο όμως δεν αποκλείεται να χτίστηκε αρχικά για τάφος, κι ύστερα, λόγω ιερότητας και κύρους του χώρου, να χρησιμοποιήθηκε και για τη φύλαξη θησαυρών.

Ανεξάρτητα από το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί το μνημείο, πρόκειται για έργο εύγλωττο μάρτυρα της δόξας και του μεγαλείου των Μινυών και όπως γράφει ο Παυσανίας "ο θησαυρός του Μινύα, σωστό θαύμα, δεν υστερεί από κανένα άλλο πράγμα απ' όσα είναι μέσα ή έξω από την Ελλάδα".

Για τους αρχαιολόγους ο τάφος του Μινύα , τόσο για την τεχνική του τελειότητα, όσο και για την εσωτερική του διακόσμηση, θεωρείται ανώτερος του τάφου του Ατρέως των Μυκηνών κι ένα από τα πιο έξοχα μνημεία της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής.