Το πρόβλημα με την έλλειψη εργαζομένων στις τουριστικές επιχειρήσεις μπορεί να μην βρίσκεται στον αριθμό των εργαζομένων που χρειάζονται για να καλύψουν τις θέσεις, αλλά στις δεξιότητές τους, οι οποίες είναι κρίσιμες για την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών.
Αυτό υπογραμμίζει σε ανάλυσή της η McKinsey & Company, προσεγγίζοντας την κατάσταση στην Ισπανία, αλλά προφανώς οι εκτιμήσεις αυτές αφορούν και την Ελλάδα, καθώς και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Η έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων στον κλάδο ήταν ήδη μια ανησυχία πριν από την πανδημία, με την ευρωπαϊκή ομοσπονδία, που εκπροσωπεί τα ξενοδοχεία, HOTREC, να αναφέρει αυτό ως ένα από τα πέντε πιο πιεστικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή φιλοξενία.
Τα δεδομένα για την απασχόληση αντικατοπτρίζουν μόνο τον αριθμό των εργαζομένων, όχι απαραίτητα τις δεξιότητες, την εκπαίδευση ή την κατάρτισή τους—έτσι η κρίση ταλέντων του κλάδου μπορεί να είναι πιο έντονη από ό,τι φαίνεται, υπογραμμίζει η McKinsey.
Σχετικά με την Ισπανία, τονίζει:
Η Ισπανία μπορεί να αντιμετωπίζει μια κρίση ταλέντων στη φιλοξενία, καθώς υπάρχουν περιορισμένες ευκαιρίες για να αποκτήσει κανείς θεσμοθετημένη εκπαίδευση φιλοξενίας. Δεν υπάρχει ολιστική στρατηγική εκπαίδευσης στον τομέα, καθώς λίγα ισπανικά πανεπιστήμια παρέχουν εκπαίδευση φιλοξενίας ή προσφέρουν προσόντα που παρέχουν μονοπάτια σταδιοδρομίας στον κλάδο.
Η επαγγελματική κατάρτιση (formación profesional dual) είναι μια αναδυόμενη επιλογή για όσους επιθυμούν να ακολουθήσουν καριέρα στον τομέα της φιλοξενίας, ωστόσο αυτά τα κέντρα δεν έχουν την ικανότητα να καλύψουν τις ανάγκες του κλάδου.
Υπολογίζεται ότι η ισπανική βιομηχανία φιλοξενίας θα χρειαστεί να καλύψει 900.000 θέσεις εργασίας μέχρι το 2030, αλλά αυτή τη στιγμή υπάρχουν μόνο 50.000 φοιτητές που αποκτούν επαγγελματική κατάρτιση στη φιλοξενία και τον τουρισμό κάθε χρόνο.
Ως εκ τούτου, η έλλειψη εργαζομένων στην Ισπανία που είναι εκπαιδευμένοι στη φιλοξενία μπορεί να αποτελέσει απειλή για το μέλλον του κλάδου, καταλήγει η ανάλυση της McKinsey.