Παραδοσιακά, ήδη από το 19ο αιώνα, η ελληνική ναυτιλία είχε ισχυρή παρουσία στη Βρετανία.
Κατ΄ εκτίμηση περίπου 60 ελληνικές εταιρείες διαθέτουν γραφεία αντιπροσώπευσης στο Λονδίνο, τα οποία δραστηριοποιούνται τόσο προς την βρετανική όσο και την διεθνή αγορά. Τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα έχει επιτύχει μερικό επαναπατρισμό ναυτιλιακών εταιρειών όχι τόσο λόγω των αλλαγών στο βρετανικό φορολογικό καθεστώς (non-doms) αλλά περισσότερο μέσω κινήτρων και κυρίως μέσω των ανταγωνιστικών ρυθμίσεων του Ν. 4646/2019, ο οποίος παρέχει στους φορολογικούς κατοίκους εξωτερικού υψηλού εισοδήματος (δεν περιλαμβάνονται δηλαδή μόνο εισοδήματα από τη ναυτιλία), αξιόλογα κίνητρα για τη μεταφορά της φορολογικής τους κατοικίας στην Ελλάδα. Το εναλλακτικό φορολογικό ελληνικό καθεστώς (non-dom) υπαγορεύει ότι ο επενδυτής θα καταβάλει έναν σταθερό φόρο ύψους 100.000 ευρώ ανά φορολογικό έτος, ανεξάρτητα από το συνολικό εισόδημα που αποκτήθηκε στο εξωτερικό. Αυτό το ευνοϊκό καθεστώς μπορεί να εφαρμοστεί για μέγιστη χρονική διάρκεια 15 οικονομικών ετών.
Οι Έλληνες πλοιοκτήτες που κάνουν χρήση των διατάξεων του non-dom στη Βρετανία υπολογίζεται ότι ανέρχονται σε 20 με 30 σε σύνολο περίπου 200 ξένων και ελλήνων πλοιοκτητών που κάνει ανάλογη χρήση. Ο τομέας εξακολουθεί να είναι ικανού ενδιαφέροντος από βρετανικής πλευράς, καθώς το City προσφέρει ένα μεγάλο πλέγμα χρηματοδοτικών, ασφαλιστικών και νομικών υπηρεσιών προς τη ναυτιλία.