Νέα έρευνα ρίχνει φως στο υψηλό τίμημα που έχουν οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί και το κλείσιμο των συνόρων, στις οικογένειες που ζουν στο εξωτερικό.
Η έρευνα, η οποία διεξήχθη από την ανθρωπολόγο Δρ. Irene Skovgaard-Smith από το Πανεπιστήμιο East Anglia, αποκαλύπτει τον συναισθηματικό αντίκτυπο της παρατεταμένης αποστασιοποίησης, με τους συμμετέχοντες από περισσότερες από 25 χώρες να νιώθουν «παγιδευμένοι» και «χαμένοι» μέσα σε ένα καθεστώς ατέλειωτης αβεβαιότητας.
Το ζήτημα των ταξιδιωτικών περιορισμών επανήλθε έπειτα από την ανακάλυψη της νέας παραλλαγής Όμικρον του κορωνοϊού, και ενώ το Ην. Βασίλειο αποφάσισε σήμερα να βγάλει όλες τις χώρες από την κόκκινη λίστα, τα αυστηρά μέτρα των τεστ παραμένουν σε εφαρμογή.
Παράλληλα, άλλες χώρες συνεχίζουν να εφαρμόζουν αυστηρούς περιορισμούς στα ταξίδια.
Πέρα από τα πρώτα στάδια της πανδημίας, οι περιορισμοί στα σύνορα και οι απαγορεύσεις εισόδου στις χώρες εξελίχθηκε διαφορετικά στα κράτη κατά τα έτη 2020 και 2021, με ορισμένα μέτρα να είναι υπερβολικά και δυσανάλογα, αναφέρει η Δρ. Skovgaard-Smith.
Μέσα από τις ανθρώπινες ιστορίες που αποκαλύπτει η έρευνα, εντοπίζονται έντονες εμπειρίες ανθρώπων από άλλες χώρες, με αισθήματα επισφάλειας και διακρίσεων αλλά και φίμωσής τους. Ορισμένοι άνθρωποι ένιωσαν εγκατάλειψη από τη χώρα προέλευσής τους καθώς το κλείσιμο των συνόρων, τους «κλείδωσε» έξω από αυτήν, επιβάλλοντας εμπειρίες που προσομοιάζουν της εξορίας.