Το επάγγελμα του ξεναγού δεν υπήρξε ποτέ κλειστό επάγγελμα όπως ήταν πολλά άλλα επαγγέλματα π.χ. του συμβολαιογράφου, του φαρμακοποιού κ.ά., με την έννοια ότι ενώ κάποιος είχε κάνει τις ανάλογες σπουδές δεν μπορούσε να ασκήσει το επάγγελμα του συμβολαιογράφου αν δεν έπαιρνε την άδεια από κάποιον που θα το εγκατέλειπε. Το επάγγελμα του ξεναγού αντιθέτως είναι ανοικτό σε οποιονδήποτε αποφοιτήσει επιτυχώς από την ανάλογη σχολή, δηλαδή σε όποιον μπαίνει κανονικά από την πόρτα και όχι από τα «παράθυρα» δηλαδή με ένα δίμηνο σεμινάριο.
Το πρόβλημα είναι ότι εισάγονται κάθε χρόνο πολλοί περισσότεροι νέοι και νέες στα ανθρωπιστικά τμήματα του πανεπιστημίου, αρχαιολόγοι, ιστορικοί, κοινωνιολόγοι κ.ά. από όσους είναι δυνατόν να απορροφηθούν, και εν συνέχεια θέλουν να στραφούν στο επάγγελμα του ξεναγού μόνο και μόνο για να λύσουν το πρόβλημα της ανεργίας και όχι από αγάπη για το επάγγελμα.
Πολλοί μη γνωρίζοντας καλά το επάγγελμα νομίζουν ότι αρκεί κανείς να έχει κάνει αρχαιολογία ή ιστορία για να γίνει ξεναγός. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Η αρχαιολογία είναι μόνο ένα από τα θέματα που θα καλύψει ένας επαγγελματίας διπλωματούχος ξεναγός. Υπάρχουν πολλά άλλα, όπως ιστορία της τέχνης, Ελληνικά ήθη και έθιμα, χλωρίδα και πανίδα της Ελλάδας, θρησκευτικός τουρισμός, τουριστική νομοθεσία, τεχνική ξενάγησης κ.α. (πως να εξηγείς τα διάφορα πράγματα με ένα τρόπο ελκυστικό και προσαρμοσμένο στα ενδιαφέροντα των ξένων και όχι σαν καθηγητής στο αμφιθέατρο)
Όλα αυτά διδάσκονται μόνο στη σχολή ξεναγών της οποίας η διάρκεια σπουδών είναι μεν μόνο δύο χρόνια, αλλά είναι δύο χρόνια εντατικής μελέτης χωρίς απουσίες, χωρίς αναβολές, δηλαδή δεν μπορεί να πει κανείς ότι χρωστά π.χ. 2 μαθήματα και θα τα δώσει του χρόνου ή όποτε μπορέσει! και υποχρεωτική επίσκεψη στους κυριότερους αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία και μέρη τουριστικού ενδιαφέροντος της χώρας. Οπότε είναι πολύ πιό εύκολο να γίνει κανείς ξεναγός μόνο με ένα δίμηνο σεμινάριο.
(*) Ο κ.Ιωάννης Βεντιρώζος είναι διπλωματούχος ξεναγός, με πολύχρονη θητεία