«Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ανερχόμενος αριστερός συνασπισμός που προηγείται στις δημοσκοπήσεις απεχθάνεται τις διακοπές all inclusive, και έχει υποσχεθεί να περιορίσει αυτού του είδους τις διακοπές, γεγονός που δημιουργεί εκνευρισμό στην τουριστική βιομηχανία που είναι το μόνο λαμπρό σημείο στην αναιμική ελληνική οικονομία. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει κάνει μια σειρά εμπρηστικών διακηρύξεων όπως η μη τήρηση των όρων του οικονομικού πακέτου διάσωσης της Ελλάδας, κάτι που θα μπορούσε να επιφέρει θανάσιμο πλήγμα στην παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Η ελληνική τουριστική βιομηχανία, πιθανόν να μην βγει αλώβητη, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος».
Το εν λόγω κείμενο δημοσιεύτηκε στους New York Times στις 21 Ιανουαρίου του 2015 υπό τον τίτλο «αναταραχή στην τουριστική βιομηχανία της Ελλάδας από προεκλογικές τοποθετήσεις».
Είχε προηγηθεί 40 περίπου μέρες νωρίτερα στις 9 Δεκεμβρίου 2014, η παρουσίαση από τον Αλέξη Τσίπρα των προγραμματικών θέσεων του κόμματος του για τον τουρισμό. Κορωνίδα του προγράμματος της τότε αντιπολίτευσης αποτελούσε η αποδυνάμωση του all inclusive. «Δεν συμφωνούμε με την εδραίωση του μοντέλου all-inclusive, ούτε με το μνημονιακό μοντέλο του τουρισμού που προωθεί τα μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα σε οικολογικά ευαίσθητες περιοχές. Σκοπός μας είναι να επανασυνδέσουμε την τουριστική ζήτηση με τις τοπικές οικονομίες» είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να μην υπάρξουν αυταπάτες το πρόγραμμα για τον τουρισμό του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ρητά ότι: «Δεν παρέχει κανένα εχέγγυο βιωσιμότητας των τουριστικών προορισμών, αντιθέτως, συμβάλλει δραματικά στην περαιτέρω υποβάθμιση και απαξίωση τους, δημιουργώντας ένα πλαίσιο ανάπτυξης κλειστών (all inclusive) μικρο-προορισμών, από πλούσιους επιχειρηματίες για πλούσιους πελάτες».
Είναι δύσκολο να ξεχαστούν αυτές οι δεσμεύσεις.
Κατανοώ πλήρως - αν και διαφωνώ εξίσου πλήρως - τον κυβερνητικό βουλευτή Ηλία Καματερό που θυμήθηκε τον «περυσινό» ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας σε ραδιόφωνο της εκλογικής του περιφέρειας ότι «αν κάποιος έρθει για παράδειγμα στην Κω και θέλει να φτιάξει ένα ακόμη all inclusive ξενοδοχείο, τότε σαν αριστερός βουλευτής, θα απειλήσω ότι και την κυβέρνηση θα ρίξω αν περνάει από το χέρι μου. Δηλαδή είναι κάποια πράγματα που, εντάξει, πρέπει να υπάρχουν και όρια».
Ο βουλευτής και σωστά, ελέγχει εάν η κυβέρνηση που υποστηρίζει τηρεί τις προεκλογικές της υποσχέσεις και εάν δεν το κάνει έχει το δικαίωμα να την καταψηφίσει.
Παρεπιπτώντος στην ίδια προεκλογική ομιλία ο κ. Τσίπρας (9 Δεκεμβρίου 2014) είχε πει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δημαγωγεί με τον τουρισμό. Δημαγωγούν οι αποτυχημένοι εταίροι της συγκυβέρνησης.Αυτοί μιλούσαν για τη λεγόμενη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού, αλλά οι ίδιοι πρότειναν στην τρόικα το διπλασιασμό του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από 6,5% στο 13%, υπονομεύοντας την ανταγωνιστικότητά του».
Το παράξενο με τους «ευαίσθητους» κατά περίπτωση, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι και τον διπλασιασμό του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία ψήφισαν, παρά το γεγονός ότι απορρίπτονταν από το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση και το τέλος διανυκτέρευσης. Ειδικά για το τέλος διανυκτέρευσης ο αριστερός Καματερός δέχτηκε να ισχύσει το ίδιο ποσό για το καμαράκι ενός room to let μέχρι μια πολυτελής σουίτα ενός 5αστερου ξενοδοχείου all inclusive. Ψιλά πράγματα θα πει κάποιος. Εδώ ο ίδιος ψήφισε το απολύτως φιλελεύθερο μέτρο της απελευθέρωσης των τουριστικών μισθώσεων με το οποίο δημιουργήθηκε μια αγορά 30.000 και πλέον παράνομων καταλυμάτων με «μαύρο» τζίρο 1,5 δις. ευρώ, στερώντας πελάτες από νόμιμες τουριστικές επιχειρήσεις με επιπτώσεις αρνητικές στην απασχόληση στον κλάδο, ακόμα και σε αυτές της εκλογικής του περιφέρειας...