Το ερώτημα γιατί μονίμως απαξιώνουμε αυτά τα καλά που έχουμε και γιατί αντί να τα εξελίσσουμε και να τα ενισχύουμε, ψάχνουμε ουτοπίες και «Ελντοράντο», απασχολεί πολλούς από εμάς δεκατίες τώρα. Και δεν νομίζω ότι υπάρχει ευπρεπής και επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση...
Σίριαλ έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες ιδέες όπως αυτή του Δ. Μάρδα για μία παγκόσμια συναυλία με την Μπιγιονσέ στην Αθήνα που, κατά τα λεγόμενά του, μάλιστα ήταν και η «απάντησή» του στο αίτημα της υπουργού Τουρισμού να εξασφαλιστούν 21 εκατ. ευρώ για προβολή του ελληνικού τουρισμού.
Υποτίθεται ότι κάποιοι ασχολούνται με το αν και πως μπορεί να υλοποιηθεί αυτή η ιδέα και ελπίζει κανείς ότι έχουν ξεκινήσει από τα βασικά: πόσο θα κοστίσει και τι τελικά θα αποδώσει, όχι σε επίπεδο... εσόδων, αλλά σε αντίκτυπο για τη χώρα και αποτελέσματα για τον τουρισμό της.
Για να δούμε και τεχνοκρατικά, αν αξίζει τελικά να αναλώσουμε όλες αυτές τις δυνάμεις και τους πόρους που προυποθέτει μία τέτοια δράση, αντί να τους στρέψουμε σε πλεονεκτήματα που ήδη έχουμε ή σε κινήσεις πολύ πιο άμεσης ανταποδοτικότητας, μικρότερου κόστους και σαφώς μεγαλύτερης διάρκειας.
Ας προσπεράσουμε, σε αυτό το άρθρο, το γεγονός ότι ενώ εδώ και μήνες έχουμε κολλήσει σε μία (1) τέτοια ιδέα, π.χ. το πάλαι ποτέ παγκοσμίου φήμης και δημοφιλίας Φεστιβάλ Αθηνών το «σφυροκοπούσαν» επικοινωνιακά τα παλλόμενα πέη. Και ας μείνουμε στο άλλο μεγάλο διαχρονικό ζητούμενο, για να μείνουμε στον καλλιτεχνικό τομέα, που θα μπορούσε να απογειώσει την προβολή της Ελλάδας σε πρωτόγνωρα επίπεδα: μεγάλες κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές (σειρές) παραγωγές!
Κατά γενική παραδοχή, δεν υπάρχει σήμερα πιο ισχυρό και διεισδυτικό μέσο άμεσης και έμμεσης προβολής ενός προορισμού, από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Μία καλή ταινία ή τηλεοπτική σειρά. Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα και σημεία αναφοράς για το πως και το πόσο ωφελήθηκαν με αυτόν τον τρόπο, περιοχές που φιλοξένησαν μεγάλες παραγωγές ή μέρη αυτών.
Λοιπόν:
Έχουμε το ωραιότερο φως του κόσμου, κατά δήλωση διάσημων σκηνοθετών αι φωτογράφων.
Έχουμε πολλά από τα πιο συναρπαστικά τοπία του πλανήτη και χιλιάδες γραφικά χωριά, οικισμούς, γωνιές, διαλέξτε και παίρνετε.
Έχουμε εκατοντάδες νησάκια και βραχονησίδες (όπως αυτά που κάποιοι θέλουν να κάνουν θερινά Νταβός και... mega-super-ultra resorts επενδυτικής φαντασίας).
Έχουμε δεκάδες μεγάλες αναξιοποίητες εκτάσεις του δημοσίου που τις χαίρονται... τα μπάζα, πάσης λογής σκουπίδια και μερικοί καταπατητές και που σίγουρα δεν πρόκειται να δουν σοβαρό επενδυτή ούτε στον αιώνα τον άπαντα.
Έχουμε εκατοντάδες, επίσης, αρχαιολογικούς χώρους που τους τρώνε τα αγριόχορτα και η εγκατάλειψη (και οι λαθρανασκαφείς).
Έχουμε, ακόμα, πολύ ηχηρά ονόματα και προσωπικότητες που λατρεύουν την Ελλάδα. Όπως και υψηλόβαθμα στελέχη και «decision makers” - όπως λένε οι Αγγλοσάξωνες - ελληνικής καταγωγής σε όλους τους κολοσσούς κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών.
Αυτά έχουμε εμείς. Αυτοί, οι παραγωγοί, τι θέλουν;
Όπως δείχνει η εμπειρία (πικρή, σε πολλές περιπτώσεις, χρόνο και χώρο να χουμε, εδώ στο Tornos News, να λέμε ιστορίες για γέλια και για κλάματα για το τι έχουν αντιμετωπίσει στο παρελθόν οι εκπρόσωποι τέτοιων παραγωγών!) συνήθως, σε γενικές γραμμές, ζητούν σημαντικές διευκολύνσεις με τη γραφειοκρατία (άδειες, διάθεση χώρων κοκ) και τις συνεννοήσεις με τις κρατικές υπηρεσίες (μετακινήσεις, ρυθμίσεις κυκλοφορίας, πρόσβαση σε δίκτυα κ.λπ.), κάποιες παροχές ή οικονομικά κίνητρα για περιορισμό του κόστους της παραγωγής (προσφορές, εκπτώσεις, φιλοξενίες κοκ) και κάποια υποστήριξη στην επαφή τους με τον τοπικό πληθυσμό.
Αντί, επομένως, να αναλωνόμαστε στο κυνήγι εμπνεύσεων υψηλού… ρίσκου γιατί δεν επικεντρωνόμαστε σε κάτι πολύ πιο πρακτικό, ρεαλιστικό και αποτελεσματικό;
Ας κάτσουν ο κ. Μάρδας και η κα Κουντουρά και όποιος άλλος κρίνεται χρήσιμος, από το υπουργείο Πολιτισμού, το Οικονομικών κ.λπ., να φτιάξουν μία ομάδα στελεχών, που να ξέρουν τι τους γίνεται, να καταλήξουν σε ένα “πακέτο” κινήτρων για ξένες παραγωγές και ας πάνε εκεί που λαμβάνονται οι αποφάσεις, με την ευχή όλων μας. Στο Hollywood, στο Bollywood, στη Ρωσία, στην Κίνα ή όπου αλλού δείξει ότι πρέπει να πάνε, η έρευνα που θα πρέπει να προηγηθεί...
Αυτό θα είναι μία πραγματική «επένδυση» στην προβολή.