«Επιδιώκουμε ισονομία και αναδιανομή και προτείνουμε το βάρος να το μοιραστούμε όλοι με δικαιοσύνη και να εξασφαλίσουμε τους πόρους με μικρή αύξηση των εισφορών, μια απόφαση που προς τιμή τους αποδέχτηκαν και οι εργοδότες». Η ειδική μνεία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην συναίνεση των εργοδοτικών οργανώσεων, μεταξύ των οποίων και ο ΣΕΤΕ, έγινε στην χθεσινή του ομιλία για τον 1 χρόνο κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Η «τιμή» για τις εργοδοτικές οργανώσεις είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς από την ομιλία του δεν προέκυψε καμία επιβράβευση προς οποιαδήποτε εργατική οργάνωση. Άλλωστε ουδέποτε συνομίλησε με οποιαδήποτε από αυτές η κυβέρνηση, με εξαίρεση αυτές που κινητοποιήθηκαν εντόνως.
Παρεπιπτώντως, ακόμα δεν είναι σαφές τι κέρδισαν οι κλάδοι των οποίων οι εκπρόσωποι συμφώνησαν με τον πρωθυπουργό επί του κειμένου του ασφαλιστικού.
Μπορώ, όμως, με ασφάλεια να πω, πώς το χρησιμοποίησε η κυβέρνηση. Απλά το πούλησε παντού. Στην τρόικα, στην Κομισιόν, ακόμα και στο Νταβός.
Είναι ο ίδιος πρωθυπουργός, ο οποίος δύο μέρες στο Νταβός δεν είπε λέξη για την αποκρατικοποίηση που κλείστηκε μια μέρα πριν την μεταβασή του στην Ελβετία (την πώληση του ΟΛΠ στην Cosco) και δεν έκανε καμία αναφορα για την μεγαλύτερη αποκρατικοποίηση στα χρόνια του μνημονίου, που ήταν η επένδυση των γερμανών της Fraport στα 12 περιφερειακά αεροδρόμια.
Μίλησε, ωστόσο, επί του κομματικού ακροατηρίου για την αύξηση των εισφορών την οποία αποδέχτηκαν οι εργοδότες, αλλά ούτε λέξη για μια επένδυση που θα δημιουργήσει νέες δουλειές. Άλλωστε από αυτή την αύξηση (άσχετο εάν δεν θα περάσει καθώς δεν γίνεται δεκτό από την τρόικα) μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να χρηματοδοτήσει ανενόχλητος το κομματικό του κράτος.
Η σχετική αναφορά του ΣΕΒ, ενός από τους «πρόθυμους» φορείς, χτυπάει κόκκαλο: «Ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να διασφαλίσει τη δημοσιονομική σταθερότητα, παρεμβαίνοντας με μέτρα περικοπής συντάξεων και παροχών ύψους €1,8 δισ. και αύξηση του φορολογικού βάρους ύψους €3 δισ., που θα βαρύνουν κυρίως τους συνεπείς φορολογούμενους (ιδιώτες και επιχειρήσεις), παρατηρείται μία αύξηση των δαπανών για αμοιβές στο δημόσιο». Εύλογα αναρωτιέται κανείς τι έγινε με τις θυσίες των πολιτών, των εργαζομένων και των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα. Και επ΄’ αυτού η απάντηση του ΣΕΒ είναι καταλυτική: «Η αντιστροφή της τάσης νοικοκυρέματος των τελευταίων χρόνων στις δημόσιες δαπάνες, υπονομεύει τις θυσίες που υπέστησαν οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, καθ΄όλη τη διάρκεια της κρίσης, όταν 1 στους 4 πολίτες είναι ακόμη άνεργος και οι προοπτικές εξόδου από την ύφεση παραμένουν αβέβαιες».
Ο ΣΕΒ το λέει ξεκάθαρα. Η κυβέρνηση συνεχίζει να παίρνει τα χρήματα από τον ιδιωτικό τομέα για να συνεχίσει να δημιουργεί, καλοπληρωμένες σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα, εικονικές θέσεις απασχόλησης στο δημόσιο.
Φυσικά με την συμβολή των εν λόγω εργοδοτικών οργανώσεων ούτε το ασφαλιστικό ούτε την αξιολόγηση θα κλείσει. Ακόμα και η υπόσχεση του πρωθυπουργού ότι η κυβέρνηση θα γίνει φιλοεπενδυτική, αποδείχτηκε γράμμα κενό. Αλήθεια τώρα που το ξανασκέφτονται οι κ.κ. Φέσσας, Κορκίδης, Καβαθάς και βέβαια Ανδρεάδης και βλέπουν πως εξελίχτηκαν τα πράγματα, πιστεύουν ότι άξιζε τον κόπο;