Η διαγραφή μέρους του χρέους θα συνοδευτεί από δυσβάστακτα μέτρα, γράφει ο έμπειρος τουριστικός παράγοντας στη στήλη. Τα αντέχουε;
Διαβάστε το άρθρο του...
Η συνεχής και επαναλαμβανόμενη είδηση στα ΜΜΕ για την ανάγκη διαγραφής μεγάλου μέρους του χρέους γιατί θεωρείται, εσφαλμένα, ότι μόνο το χρέος ευθύνεται για τη την καταβαράθρωση της οικονομίας, μονοπωλεί την καθημερινή ειδησεογραφία.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο το χρέος, η χαμηλή παραγωγικότητα και η μη ανταγωνιστική οικονομία είναι εξίσου ισχυρότατοι παράγοντες που συντέλεσαν στη σημερινή τραγική συρρίκνωση της οικονομικής ζωής της Χώρας.
Χρειάζεται λοιπόν δραστική μείωση του χρέους και παράλληλα γενναία μέτρα που θα καταστήσουν την οικονομία ανταγωνιστική με αύξηση της παραγωγικότητας.
Κανένας όμως πολιτικός, ούτε δημοσιογράφος δεν έχει αναφερθεί για τα επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα που θα προηγηθούν και θα ακολουθήσουν στην περίπτωση συμφωνίας με τους δανειστές για διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους.
Βέβαια υπάρχει και η περίπτωση της μονομερούς καταγγελίας του δημόσιου χρέους με στάση πληρωμών προς τους δανειστές. Στην περίπτωση αυτή η Χώρα επανέρχεται σε εθνικό νόμισμα με ισοτιμία έναντι του ευρώ και δολαρίου σε συνεχή υποτίμηση.
Η οικονομία θα βρεθεί στο ναδίρ και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Άρα, μια τέτοια ενέργεια δεν πρόκειται να γίνει από Ελληνική Κυβέρνηση.
Επανερχόμαστε στην διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους , μετά από συμφωνία με τους δανειστές αποδεχόμενοι τα μέτρα που θα ζητηθούν.
Τα μέτρα θα έχουν στόχο τη δραστική μείωση των δαπανών της Γενικής Κυβέρνησης, ώστε αντί των ελλειμμάτων που αυξάνουν το χρέος λόγω του αναγκαστικού δανεισμού, να δημιουργηθούν ισχυρά πλεονάσματα που θα δώσουν τη δυνατότητα διοχέτευσης πόρων για την εκτέλεση μεγάλων δημόσιων έργων, τη χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα, την αποπληρωμή υποχρεώσεων του Δημοσίου και τη στήριξη της κατανάλωσης.
Ποία είναι όμως τα μέτρα που θα ζητηθούν από τους δανειστές σε αντάλλαγμα για τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους?
Αναφέρονται ενδεικτικά ορισμένα από αυτά:
- Μείωση των δαπανών λειτουργίας του Κοινοβουλίου
- Μείωση των Υπουργείων και των προϋπολογισμών λειτουργίας τους
- Αναγκαστική έξοδος πλεονάζοντος προσωπικού του Δημόσιου τομέα
- Περαιτέρω μείωση συντάξεων, θέσπιση ανωτάτης σύνταξης 1200 ευρώ (αναφέρθηκε ήδη από το ΔΝΤ )
- Αναμόρφωση φορολογικής κλίμακας χωρίς αφορολόγητο όριο, κατάργηση πάσης φύσεως απαλλαγών
- Απελευθέρωση απολύσεων στον Ιδιωτικό τομέα
- Ελεύθερη διαπραγμάτευση μισθών και αμοιβών
- Εντατικοποίηση πλειστηριασμών ακινήτων και κατασχέσεις περιουσίας οφειλετών προς το Δημόσιο
- Αναμόρφωση των εργαλείων ελέγχου της Αγοράς,με σύγχρονες μεθόδους, για φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή και λαθρεμπόριο
- Υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος σε όλο το φάσμα του εμπορίου
- Ηλεκτρονική σύνδεση ταμειακών μηχανών με ΔΟΥ
- Αυστηρότερες ποινές για φοροδιαφεύγοντες
- Εγκατάσταση μονίμου κλιμακίου των Θεσμών για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της πορείας της οικονομίας
- Πλήρης έλεγχος του τραπεζικού δικτύου
- Συνέχιση αποκρατικοποιήσεων με εντατικότερους ρυθμούς
- Νέα διαρθρωτικά μέτρα προς την κατεύθυνση αύξησης της ανταγωνιστικότητας.
Ο δρόμος προς τη διαγραφή του χρέος είναι ανηφορικός και δύσκολος και μόνο αφελείς και μη ενημερωμένοι, θεωρούν το αντίθετο.
Για να ξεκινήσει η συζήτηση για τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, υπό προϋποθέσεις μετά το καλοκαίρι του 2018, πρέπει να έχει λήξει επιτυχώς το τρίτο χρηματοδοτκό πρόγραμμα και η Χώρα να μην χρειάζεται περαιτέρω δανεισμό. με τέταρτο μνημόνιο.
Οι Έλληνες φορολογούμενοι ξανά στη μέγγενη....όμως θα υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ; γιατί μέχρι σήμερα πάμε από το κακό στο χειρότερο.
Θα αντέξουμε τη νέα δοκιμασία ή θα είναι καλύτερα μία έντιμη και συντεταγμένη, υπό όρους, έξοδος από τη ζώνη του ευρώ, πριν τον νέο Αρμαγεδδώνα;
Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα.......