O μοναδικός παράγοντας ο οποίος μπορεί ουσιαστικά να περιορίσει την ύφεση σημαντικά είναι η έγκαιρη αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου, σύμφωνα με τα τρία σενάρια, που έχει εκπονήσει η Μονάδα Οικονομικής Ανάλυσης και Επενδυτικής Στρατηγικής της Τράπεζας Πειραιώς, που υπογράφει ο Chief Economist κ.Ηλίας Λεκκός. Εάν τα ληξιπρόθεσμα που θα εξοφληθούν ανέρχονται σε €3,5 δισεκ., εκ των οποίων το 30% χρησιμοποιείται για αποπληρωμή εισαγωγών και το υπόλοιπο 70% για αποπληρωμή εγχώριων προμηθευτών, μισθών, κλπ. και το σύνολο του προσού αυτού χρησιμοποιηθεί για χρηματοδότηση νέας κατανάλωσης τότε το ύψος της ύφεσης δύναται να περιοριστεί στο -1,1%.
Διαβάστε τη σχετική ανάλυση του κ.Λεκκού...
"Η επιτυχής ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του υπό εξέλιξη προγράμματος οικονομικής προσαρμογής σηματοδοτεί την μείωση της αβεβαιότητας - η οποία ήδη έχει τιμολογηθεί τόσο στις μετοχικές όσο και ομολογιακές αγορές - και την επανεκκίνηση της ομαλής χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας με την επικείμενη αποδέσμευση πόρων ύψους €7,5 δισεκ.. Ταυτόχρονα όμως συνοδεύεται και από την ανάληψη από την πλευρά της ελληνικής οικονομίας μιας σειράς μέτρων περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής ύψους €5,6 δισεκ. έως το 2019, εκ των οποίων τα €3,8 δισεκ. θα πρέπει να εφαρμοστούν κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους.
Σε μια προσπάθεια να διερευνήσουμε τις επιπτώσεις της εφαρμογής των μέτρων αυτών στα μακροοικονομικά μεγέθη αναπτύσσουμε μια σειρά σεναρίων στα οποία προσπαθούμε να καταγράψουμε όλο το εύρος των παραγόντων που δύναται να περιορίσουν την αρνητική επίδραση της συσταλτικής δημοσιονομικής πολιτικής.
Σύμφωνα με το πιο απαισιόδοξο σενάριο, όπου η οικονομία δέχεται την πλήρη επίδραση των μέτρων λιτότητας χωρίς καμιά δυνατότητα περιορισμού των αρνητικών συνεπειών, η οικονομία θα συρρικνωθεί κατά -2,8%. Το σενάριο είναι σίγουρα ακραίο και το χρησιμοποιούμε μόνο και μόνο για να τονίσουμε - προς όλες τις κατευθύνσεις - τη σημασία ανάληψης δράσεων και εκπόνησης πολιτικών που θα περιορίσουν τον αρνητικό αντίκτυπο των μέτρων.
Στο δεύτερο σενάριο υποθέτουμε ότι τα νοικοκυριά σε μια προσπάθεια περιορισμού της επίπτωσης των μέτρων λιτότητας στο βιοτικό τους επίπεδο προχωρούν σε περαιτέρω μείωση της αποταμίευσης τους. Αυτό υπολογίζουμε ότι μπορεί να περιορίσει την ύφεση στο -2,5%.
Ωστόσο, ο μοναδικός παράγοντας ο οποίος μπορεί ουσιαστικά να περιορίσει την ύφεση σημαντικά είναι η έγκαιρη αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου. Σύμφωνα με το τρίτο σενάριο υποθέτουμε ότι τα ληξιπρόθεσμα που θα εξοφληθούν ανέρχονται σε €3,5 δισεκ., εκ των οποίων το 30% χρησιμοποιείται για αποπληρωμή εισαγωγών και το υπόλοιπο 70% για αποπληρωμή εγχώριων προμηθευτών, μισθών, κλπ. Εάν υποθέσουμε ότι το σύνολο του ποσού αυτού χρησιμοποιείται για χρηματοδότηση νέας κατανάλωσης τότε το ύψος της ύφεσης δύναται να περιοριστεί στο -1,1%."