Στο Νότο του Ηρακλείου απλώνεται ένα ψαροχώρι, η Αρβη, με δυναμική παρουσία και παραγωγική επιμονή μυρμηγκιού όλων των κατοίκων του. Κάθε μέρα, όλο το χρόνο διανύει μια δύσκολη αλλά γοητευτική διαδρομή, και κάθε Αύγουστο κάνει διάλειμμα ως μια ανάπαυλα στους κόπους, ως ανασκούμπωμα μέχρι την επόμενη καλλιεργητική περίοδο.
Κόντρα στο πνεύμα της εποχής και διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες, οι κάτοικοι δίνουν περιεχόμενο σε λέξεις όπως συνεννόηση, συναίνεση, σύγκλιση, συνεργασία, βάζοντας το συμφέρον των πολλών πάνω από το προσωπικό των λίγων . Έτσι, με κοινό στόχο και όραμα προσπαθούν να κάνουν πράξεις τις σκέψεις, τους προβληματισμούς, να συζητούν τα προβλήματα,να αναζητούν λύσεις, να ενημερώνονται και να διασκεδάζουν,με όποιον θέλει να συμπαραταχθεί με τις αγωνίες της τοπικής κοινωνίας. Χωρίς πολιτικές παρωπίδες,στην πορεία αυτή απευθύνεται σε πολλούς και έχει ενδιαφέρον ότι ανταποκρίθηκαν ακόμα περισσότεροι, συνδυάζοντας την κοινή βούληση με το πάθος των νεότερων με το μεράκι των εμπειρότερων του χωριού,
Αυτό άλλωστε αποζητούν οι άνθρωποι του τόπου, στον επαγγελματικό ή επιστημονικό στίβο, την κεντρική ή την τοπική διοίκηση.
Με πάθος και μεράκι συνεχίζουν,και περιμένουν τους επισκέπτες και φέτος μαζί να γιορτάσουν το δεύτερο φεστιβάλ μπανάνας. Στην Αρβη λοιπόν, με μια μακρά ιστορία με πλούσια, δυναμική και πρωτοπόρα καλλιεργητική παράδοση, θα αναδειχθούν οι αγροδιατροφικές ασχολίες του τόπου, που ούτε λίγο ούτε πολύ, αναδεικνύουν τις ρίζες και την ταυτότητα του χώρου και καθορίζουν την ανθρώπινη δραστηριότητα.
Τους κατοίκους της Άρβης τους συνδέει σε απευθείας γραμμή, το ίδιο περιβάλλον και οι αλλαγές που έχει υποστεί, με την ανάπτυξη και την διάχυση της γνώσης. Έχουν προβληματισμούς για το ποια θα μπορούσε να είναι η ορθολογική εκμετάλλευση και κατανάλωση των φυσικών πόρων,αλλά και ο σεβασμός σε αυτούς, ώστε να χτίζουν καθημερινά ότι αντικατοπτρίζει την ποιότητα της ζωής τους αλλά και τις ζωές αυτών που θα τους διαδεχτούν.
Θα στρώσουν με τα απολύτως απαραίτητα της παραγωγής το τραπέζι, και θα μοιραστούν με τους επισκέπτες μας τον κόπο τους και τις μαγειρικές τους εμπνεύσεις. Έτσι στοχεύουν να κάνουν γνωστό ότι οι άνθρωποι μπορούν να καταθέτουν σήμερα ως τυχαία μεν, αλλά αρμονική συνύπαρξη παράλληλα με τις αξίες της αγροτικής οικονομίας ως την πρώτη ύλη, της οποίας οι άνθρωποι είναι φύλακες και την μετατροπή της σε προϊόν με ταυτότητα για να αναδείξουν το φυσικό περιβάλλον που παράγει τα προϊόντα τους.
