Στον κυκεώνα των συναρμοδιοτήτων διαφορετικών Υπουργείων συνεχίζουν να παραδέρνονται ουσιαστικά ζητήματα του οργανωμένου τουρισμού στην Ελλάδα, δημιουργώντας σοβαρά προσκόμματα στο έργο των επαγγελματιών αλλά και, σε τελική ανάλυση, μεγάλα εμπόδια στην ομαλή διεξαγωγή του τουριστικού έργου στην Ελλάδα.
Το 2022, όταν η Ομοσπονδία FedHATTA καταδείκνυε με έμφαση τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργούνται στη λειτουργία των τουριστικών γραφείων από τις -υπερβολικές σε αριθμό και ακατανόητες σε πολλές περιπτώσεις- συναρμοδιότητες του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργείου Τουρισμού και άλλων Υπουργείων, είχε λάβει την υπόσχεση ότι τα πολλά και χρονίζοντα ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο θα επιλύονταν. Παρ’ όλα αυτά, σήμερα, ακόμη περιμένουμε την επίλυσή τους.
Υπενθυμίζουμε, ότι αυτό που ζήτησε η Ομοσπονδία είναι η αποτελεσματική παράκαμψη συναρμοδιοτήτων που δεν έχουν νόημα και που δημιουργούν αδικαιολόγητα σοβαρά προσκόμματα στο έργο των τουριστικών γραφείων, και όχι απλές, ευγενικά διατυπωμένες υποσχέσεις, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Ο στρουθοκαμηλισμός, άλλωστε, δεν ήταν ποτέ σύμμαχος του τουρισμού.
Υπενθυμίζεται για μία ακόμη φορά, ότι το αίτημα του κλάδου για περιορισμό της έκτασης των συναρμοδιοτήτων δεν απαιτεί οποιαδήποτε υπέρβαση στο επίπεδο της εκάστοτε σχετικής νομοθεσίας, ούτε συνιστά παραχώρηση, ούτε προϋποθέτει την επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.
Πρόκειται για απλές παρεμβάσεις που θα επιλύσουν ζητήματα που άπτονται της ίδιας της ομαλής λειτουργίας των τουριστικών γραφείων στη χώρα μας, σύμφωνα με την νομοθεσία που τα διέπει. Δεν μπορούμε να δεχθούμε πλέον να είναι η δική μας η μόνη χώρα στην οποία οι -κακώς εννοούμενες- συναρμοδιότητες δεν επιτρέπουν στα τουριστικά γραφεία να λειτουργούν απρόσκοπτα σύμφωνα με τον προορισμό τους, όπως συμβαίνει σε όλες τις άλλες χώρες του κόσμου, και ελεύθερα, σε μια ελεύθερη οικονομία.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί ένα καθεστώς στραγγαλισμού των τουριστικών γραφείων, που υφίσταται αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα, και το οποίο διαρκώς απαξιώνει τον κλάδο εκείνο που διακινεί ολόκληρο τον τουρισμό της Ελλάδας από και προς όλα τα σημεία της γης με εξαιρετικά σημαντική συμβολή στο ΑΕΠ, στερώντας του κάθε δυνατότητα να λειτουργήσει όπως πρέπει, προς όφελος πάντοτε άλλων κλάδων, των οποίων η συνεισφορά στον τουρισμό και στο ΑΕΠ ούτε στο ελάχιστο δεν συγκρίνεται με εκείνη των τουριστικών γραφείων.
Οι τουριστικοί πράκτορες ήταν, είναι και θα είναι οι παγκόσμιοι διακινητές του οργανωμένου τουρισμού, κατέχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο, ως δημιουργοί ταξιδιωτικών πακέτων και όλων των ειδών του τουρισμού, στην παγκόσμια τουριστική αγορά, με την οποία είναι άμεσα συνδεδεμένοι.
Συνεπώς, αναρωτιόμαστε με ποια λογική ο κλάδος των τουριστικών γραφείων, με την πιο σημαντική συνεισφορά στον ελληνικό τουρισμό και την ελληνική οικονομία, δεν προσμετράται ευνοϊκά στις νομοθετικές αποφάσεις των Υπουργείων, οι οποίες, αντιθέτως, βαίνουν συστηματικά σε όφελος συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων.
Στον 21ο αιώνα, σε μια ελεύθερη -υποτίθεται- οικονομία, όπου τα περισσότερα ζητήματα της αγοράς ρυθμίζονται από την ίδια την αγορά, με ποια λογική υπάρχει εμμονή σε περιορισμούς και αγκυλώσεις του περασμένου και του προπερασμένου αιώνα, που στόχο έχουν πάντοτε τον ίδιο κλάδο, αυτόν των τουριστικών γραφείων, καθιστώντας τον αδύναμο να λειτουργήσει με σύγχρονο και αποτελεσματικό τρόπο, επειδή οι επαγγελματικές ομάδες που επιβουλεύονται το έργο του είναι καλύτερα τοποθετημένες στους κόλπους των συναρμόδιων Υπουργείων, ώστε να είναι πάντοτε ευνοημένες, ανεξάρτητα από το εκάστοτε θέμα;
Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι για να υπάρξει δίκαιη και ίση αντιμετώπιση όλων των κλάδων, ώστε να είναι όλοι σε θέση να εκτελούν το έργο τους απρόσκοπτα και χωρίς προβλήματα που τους καθηλώνουν, είναι ανάγκη να «σπάσουν αυγά» αλλά και... «αποστήματα».
Είναι καιρός να αλλάξει πλέον η ευνοιοκρατική νοοτροπία στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και να επιλυθούν άμεσα οι σοβαρές εκκρεμότητες του κλάδου μας με αποφάσεις κατά βάση του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργείου Τουρισμού, χωρίς παρεμβολές από άλλα Υπουργεία, αν δεν πρόκειται ξεκάθαρα για ζητήματα που ανήκουν, πραγματικά, αποκλειστικά στην αρμοδιότητα άλλων Υπουργείων.