Την προσωπική του ματιά για το πώς οραματίζεται την πόλη του, τα αγαπημένα του σημεία και τις μυρωδιές καθώς για το σχέδιό του να την μετατρέψει σε "ένα νησί ελπίδας" εν μέσω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας στη χώρα, εκθέτει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, σε κείμενό του, γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, στη βρετανική εφημερίδα Guardian.
Ο κ. Μπουτάρης αναφέρεται στο επιχειρηματικό περιβάλλον της Θεσσαλονίκης, στο οποίο διαρκώς μπαίνουν νέες επιχειρήσεις, καθότι οι κάτοικοι της μεγαλύτερης πανεπιστημιούπολης της Ελλάδας είναι «γεμάτοι ενέργεια και καινοτόμες ιδέες». Το Grexit, λέει, θα ήταν καταστροφή.
Αναφέρεται ακόμα στους αργούς ρυθμούς της ζωής, οι οποίοι στη Θεσσαλονίκη αντιπροσωπεύονται από τη λέξη «χαλαρά», και στην ξεγνοιασιά των κατοίκων.
Εκφράζει τη στήριξή του στα γκράφιτι, καθότι «οι πόλεις δεν πρέπει να γίνουν μουσεία» και κάνει αναφορά στο γκράφιτι επάνω σε τοίχο κτιρίου στο ανατολικό τέλος της Τσιμισκή, που σηματοδοτεί την 100η επέτειο από την απελευθέρωση της πόλης από την Τουρκοκρατία.
Η ιστορία της Θεσσαλονίκης – Βυζάντιο, Ρωμαίοι, Οθωμανοί - της προσδίδει μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, αναφέρει ο δήμαρχος, ενώ στις αρχές του αιώνα ήταν γνωστή και ως η «Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων».
Μπορεί η Θεσσαλονίκη να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, αλλά είναι η πρώτη ως προς τη γαστρονομία της, επισημαίνει ο κ. Μπουτάρης, αφού διαθέτει πλούσια τοπική παραγωγή την οποία συνδυάζει με μια νέα γενιά σεφ. Αγαπημένα του σημεία το Ουζερί Αριστοτέλους, με ελληνικό μεζέ.
«Είμαι αλκοολικός και είμαι νηφάλιος τα τελευταία 24 χρόνια. Όμως παρότι δεν πίνω πια, εξακολουθεί να μου αρέσει η ατμόσφαιρα των μπαρ, όπως το Zucca», αναφέρει ενώ χαρακτηρίζει τη Θεσσαλονίκη ως το κέντρο της ελληνικής παραγωγής κρασιού, καθότι «τα καλύτερα κρασιά βρίσκονται στη Βόρεια Ελλάδα».
«Θα ήθελα να απαγορεύσω την κυκλοφορία των αυτοκινήτων στο κέντρο της πόλης. Θέλω να με θυμούνται ως τον δήμαρχο που απελευθέρωσε την πόλη από τα αυτοκίνητα», τονίζει.
«Αγαπώ τους περιπάτους μέσα στην παλαιά πόλη. Ένα από τα αγαπημένα μου σημεία είναι η Βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Ορφανού. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς πόσες ζωές έχει αγγίξει. Είναι ένα πολύ ταπεινό μέρος και μου θυμίζει ότι είμαστε απλώς περαστικοί, μόνο ένα μικρό μέρος μιας μεγαλύτερης εικόνας»…