«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών, μετά από γενναία μάχη που έδινε με σοβαρή ασθένεια, ο γνωστός επιχειρηματίας Κώστας Σπυρόπουλος.
Ο εκλιπών συνέχισε την οικογενειακή παράδοση, μεγαλώνοντας επί της ουσίας από μικρό παιδί στο «Τζάκι», το οποίο αρχικά λειτουργούσε ως εστιατόριο για να μετατραπεί το 1975 σε ένα από τα πιο γνωστά ξενοδοχεία της Πάτρας.
Πρόσφατα, επέκτεινε τις δραστηριότητές του, με την δημιουργία της αίθουσας εκδηλώσεων «Συμπόσιο» στην οδό Κανελλοπουλου.
Με τη σύζυγό του Μαρία απέκτησαν δύο παιδιά τον Αλέξανδρο και το Νικόλαο.
Η κηδεία του έγινε χθες Κυριακή.
Ο Κώστας Σπυρόπουλος σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει παλαιότερα στο thebest.gr είχε εξιστορήσει τη ζωή του και την εμπλοκή του με την οικογενειακή επιχείρηση.
Από τότε που γεννήθηκε, το 1956, ήταν μέσα στο «Τζάκι», καθώς όπως χαρακτηριστικά είχε πει: «Ο πατέρας μου – (σ.σ. ο αείμνηστος Νίκος Σπυρόπουλος) δεν με λυπήθηκε…».
Από παιδί, λοιπόν, ήρθε αντιμέτωπος με τις προκλήσεις της δουλειάς. Ως μαθητής Δημοτικού έπλενε ποτήρια και τζάμια, σκούπιζε, καθάριζε τα ψυγεία, και έκανε όλες τις βοηθητικές δουλειές. Αργότερα, ως έφηβος, μπήκε στα πιο «βαθιά νερά» της εξυπηρέτησης των πελατών και της διοίκησης του καταστήματος, στα οποία «κολυμπάει» με επιτυχία μέχρι σήμερα.
Για τον Κώστα Σπυρόπουλο δεν υπήρχαν αργίες, διακοπές και ξενοιασιά. Η καθημερινότητά του χωριζόταν ανάμεσα, στο σχολείο και τη δουλειά, αργότερα ανάμεσα στη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων και στη δουλειά (όποτε ερχόταν στην Πάτρα από τη Ρόδο), ανάμεσα στη στρατιωτική θητεία και στη δουλειά, ανάμεσα στη δική του οικογένεια και τη δουλειά.
Έτσι, το 1975 όταν η οικογένειά του αποφασίζει να κάνει το επόμενο βήμα, με το γνωστό ομώνυμο ξενοδοχείο, ο Κώστας Σπυρόπουλος ήταν εκεί για να κουβαλήσει τα υλικά κατασκευής, να βοηθήσει τους οικοδόμους, να συνδράμει, επί τρία χρόνια, όπως και όπου μπορεί, στη ανέγερση της ξενοδοχειακής μονάδας.
Βέβαια, παρά την κούραση, το άγχος και την αφοσίωση που είχε δείξει στη δουλειά του, ποτέ δεν είχε μετανιώσει και ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό του να κάνει κάτι άλλο.
Όπως είχε πει στο thebest.gr:
«Αυτή τη δουλειά πρέπει να την αγαπάς, έχει πολλή πίεση και χρειάζεται καλό συντονισμό, ψυχραιμία και οργάνωση, για πάνε όλα καλά και να είναι οι πελάτες ευχαριστημένοι. Ανήκω σε αυτή την κατηγορία, των ανθρώπων που αγαπούν αυτό που κάνουν. Εμείς τη δουλειά δεν τη φοβόμαστε, κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να λειτουργήσει σωστά η επιχείρηση», λέει χαρακτηριστικά και με το εμείς, εννοούσε και τους δυο του γιους, οι οποίοι ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα τους και του παππού τους Νίκου, συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση.
Πηγή: thebest.gr