Πορνεία πιο κοντά στα ξενοδοχεία ζητούν 17 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Την άρση των χωροταξικών προϋποθέσεων ώστε να επιτρέπονται πορνεία πιο κοντά σε ξενοδοχεία τριών αστέρων και άνω ζητούν 17 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με ερωτησή τους στη Βουλή προς τον υπουργό Δικαιοσύνης.

Όπως επισημαίνεται, «δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση εκδιδομένων με αμοιβή προσώπων σε διατηρητέα ή παραδοσιακά κτίρια, καθώς και σε χώρους που δεν είναι κύριας χρήσεως και δεν πληρούν τους όρους του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού. Επίσης, δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση σε κτίρια που απέχουν, σε ακτίνα λιγότερο οπό 200 μέτρα, από ναούς, σχολεία, νηπιαγωγεία, φροντιστήρια, παιδικούς σταθμούς, νοσηλευτικά ιδρύματα, κέντρα νεότητας, αθλητικά κέντρα, οικοτροφεία, ξενοδοχεία κατηγορίας τριών (3), τεσσάρων (4) και πέντε (5) αστέρων, βιβλιοθήκες και ευαγή ιδρύματα, καθώς και από πλατείες και παιδικές χαρές. Με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου μπορεί να αυξάνονται οι προαναφερόμενες αποστάσεις και να καθορίζονται και άλλα κτίρια, στα οποία δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση εκδιδομένων με αμοιβή προσώπων, καθώς και οι αποστάσεις μεταξύ οικημάτων, στα οποία μπορούν τα εν λόγω πρόσωπα να εγκαθίστανται». 

Η διεύρυνση των τοπογραφικών απαγορεύσεων για την εγκατάσταση εκδιδόμενων με αμοιβή προσώπων με άδεια του οικείου δημάρχου, όπως αναφέρουν, θέτει τα εξής σοβαρά ζητήματα: «Ήδη, με τον καθορισμό της ελάχιστης προβλεπόμενης απόστασης των επίμαχων οικημάτων σε ακτίνα 200 μέτρων από τα προστατευόμενα κτήρια και κοινόχρηστους χώρους (ακόμη και αν παρεμβάλλονται μεταξύ τους άλλα κτήρια) είναι προφανής η υπέρμετρη γεωγραφική κάλυψη των "απαγορευμένων" περιοχών. Η περαιτέρω επέκταση του πλαισίου που συντελέστηκε με την επίμαχη τροποποίηση μετέτρεψε από εξαιρετικά δύσκολη σε πρακτικά αδύνατη την νόμιμη εγκατάσταση των εκδιδομένων με αμοιβή προσώπων στον δομημένο αστικό ιστό, όπου και λειτουργούν πολυάριθμα ξενοδοχεία των σχετικών κατηγοριών. Περαιτέρω, προβληματική καθίσταται η αδιαφοροποίητη αντιμετώπιση από τον νόμο όλων των προστατευόμενων κτηρίων και κοινόχρηστων χώρων. Τα νηπιαγωγεία, οι παιδικοί σταθμοί, και τα σχολεία εξομοιώνει άκριτα η επίμαχη τροποποίηση με ξενοδοχεία συγκεκριμένων κατηγοριών, ενώ τα τελευταία λειτουργούν ως εμπορικές επιχειρήσεις που απευθύνονται ιδίως σε ενηλίκους. Ενώ όμως η προστασία της ανήλικης νεότητας συνιστά δημόσιο συμφέρον του οποίου την υπεράσπισή επιτάσσει το ίδιο το Σύνταγμα (άρ. 14 § 3 δ’, 15 § 2 και 21 § 3), δεν συμβαίνει το ίδιο για την ενηλικότητα, στην οποία η έννομη τάξη αναγνωρίζει κατ’ αρχήν το δικαίωμα του ελεύθερου αυτοπροσδιορισμού».

»Επιπλέον, λογικό παράδοξο αποτελεί το κατά πόσο η αποτροπή της "γκετοποίησης" που προτάσσεται από τον Ν. 2734/1999 υπηρετείται τη στιγμή που η διεύρυνση της γεωγραφικής απαγόρευσης εγκατάστασης αφήνει μόνη διέξοδο νόμιμης επαγγελματικής δραστηριότητας τη συγκέντρωση των αδειοδοτημένων εγκαταστάσεων σε πολύ περιορισμένους  χώρους, που μοιραία θα συγκεντρώσουν την πλειονότητα των επ’ αμοιβή εκδιδομένων. Απορίας άξια και ενδεικτική της συλλογιστικής αστοχίας του νομοθέτη είναι και η επιλογή του να διαχωρίσει ακόμη και τα ίδια τα ξενοδοχεία με βάση την κατηγορία στην οποία υπάγονται, λες και στα ξενοδοχεία ενός ή δύο αστέρων φιλοξενούνται ένοικοι που δε χρήζουν της ανάλογης -έστω και εσφαλμένα νοούμενης- προστασίας σε σχέση με τους υπολοίπους».

»Η επίμαχη τροποποίηση είναι δυσανάλογα αλυσιτελής προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, δηλαδή την προστασία της νεότητας και, γενικότερα, των χρηστών ηθών αφ’ ενός, και την αποτροπή της "γκετοποίησης" των εκδιδόμενων προσώπων αφ’ ετέρου. Συνάμα, περιορίζει με τρόπο καταχρηστικό και πρόδηλα αντισυνταγματικό την άσκηση νόμιμου επαγγέλματος. Τέλος, δημιουργεί προφανείς όρους κινδύνου για τη λειτουργία παράνομων οίκων ανοχής, την επίταση της πεζοδρομιακού τύπου πορνείας, και το ανεξέλεγκτο trafficking, με ό,τι αυτά συνεπάγονται ως προς την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και της δημόσιας υγείας, καθώς και την πρόληψη και καταστολή σοβαρών μορφών εγκληματικότητας».

Ζητούν τέλος από τον υπουργό να επαναφέρει την προηγούμενη μορφή του σχετικού νόμου. Οι βουλευτές που υπογράφουν την ερώτηση είναι οι:

Κουράκης Αναστάσιος

Γκόλιας Ιωάννης

Θεοφύλακτος Ιωάννης

Καββαδία Ιωαννέτα

Κατριβάνου Βασιλική

Κοζομπόλη Παναγιώτα

Λάππας Σπυρίδων

Μπαλωμενάκης Αντώνιος

Μπάρκας Κωνσταντίνος

Πάλλης Γεώργιος

Παπαφιλίππου Γεώργιος

Σαρακιώτης Ιωάννης

Συρίγος Αντώνιος

Τζαμακλής Χαρίλαος

Τσόγκας Γεώργιος

Χριστοδουλοπούλου Αναστασία

Ψυχογιός Γεώργιος

Δήμος Αθηναίων: Προβληματικό το τοπίο στο καθεστώς λειτουργίας των οίκων ανοχής

Η δημόσια συζήτηση για το καθεστώς λειτουργίας των οίκων ανοχής, με τον τρόπο που διεξάγεται, είναι πρόχειρη, αποσπασματική και εν τέλει αποπροσανατολιστική για ένα σημαντικό πρόβλημα της Αθήνας. Ήδη από το 2012, ο δήμος Αθηναίων, καταθέτοντας συγκεκριμένη ρύθμιση, έχει προτείνει τη ριζική αναθεώρηση του νομικού καθεστώτος που διέπει τη λειτουργία των οίκων ανοχής, το οποίο λόγω της υποκριτικής και προσχηματικής αυστηρότητάς του, καθίσταται ουσιαστικά ανεφάρμοστο. Είναι χαρακτηριστικό, ότι από τις 230 αιτήσεις λειτουργίας που έχουν κατατεθεί, μόνο μία (1) βρίσκεται σε διαδικασία έγκρισης και μάλιστα προσωρινής, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός εκτεταμένου τοπίου ανομίας, ιδιαιτέρως προβληματικού για τους τομείς της δημόσιας υγείας και της ομαλής λειτουργίας της ζωής των κατοίκων σε γειτονιές της Αθήνας.